Iets in “NU te zien op tv”, waarin directeur van museum Voorlinden, Suzanne Swarts de tentoonstelling Voorlopers (een tentoonstelling met het thema duurzaamheid)bezocht en erover vertelde deed ons besluiten een bezoek aan Park Paleis Soestdijk bovenaan ons to do lijstje te zetten.
Gisteren waren we er.

De sculpturen staan in de tuinen van Paleis Soestdijk, waar ook de “bijgebouwen” die dienst deden in de tijd van Koningin Juliana en Prins Bernard (en daarvoor) nog staan.

De kleedkamers bij de tennisbaan en het buitenzwembad, toen van Olympische afmetingen, nu een stuk kleiner. Op de tennisbaan de verroeste lijntrekker, op de deuren van de kleedkamers het dames- en herenpoppetje.

Het Prinsessenspeelhuisje mét buitenbel voor als de prinsesjes iets nodig hadden

Het Zwitsers ogende speelhuisje  in 1892 gebouwd voor prinses Wilhelmina met het bruggetje dat van hout lijkt, maar van beton is

De, misschien wel oudste nog bestaande,  watertoren van ca.1678.

De Oranjerie, waar oa. de sinasappelbomen (Huis van Oranje) ’s winters werden “gestald” en later, toen het paleis nog te bezichtigen was, tot restaurant gebombardeerd werd.
De ijskelder, waar nu vleermuizen in huizen en DUS niet meer toegankelijk is.

En natuurlijk het witte paleis zelf!  Het oudste gedeelte van Paleis Soestdijk stamt uit 1650.
1928 werd het gebouw als verjaardagscadeau voor Koningin Emma voorzien van elektriciteit en in 1937 werd hier centrale verwarming aan toegevoegd.

De kunstwerken  van de Voorlopers tentoonstelling zijn erg divers. Een paar heb ik vereeuwigd: zoals het waterpaviljoen van Tilly Buy een Gerard Groenewoud; meer dan 1800 potten gevuld met water van dichtbij (paleistuin) en ver weg (de Ganges; Lourdes)

Twee kunstwerken van Bob Hendrikx:
* de levende, duurzame doodskist (2020 ontwikkeld )die zichzelf in de grond afbreekt
* living couch; een opblaassculptuur gevuld met levende algen uit Nederlandse vijvers, sloten en plassen.

Ivan Cremer maakte een sculptuur van materiaal dat al een geschiedenis heeft (vaak gevonden in oude ruïnes)

Iliada Charalambous  ontwierp met verschillende stoelen van cement in het hoge gras “een democratisch platform dat uitnodigt tot dialoog”

Lennart Lahuis heeft in een glazen parkhuisje “de koudste dagen” bewaard. De installatie is bijzonder; er borrelen stoomletters op, maar ondanks herhaalde pogingen zijn mijn foto’s niet publiek toonbaar. Dit is echt iets dat u zelf moet gaan zien!

Buiten bij  de watertoren staan picknicktafels, binnen helpen vrijwilligers je aan koffie met koek.
(Daar is ook nog de vroegere ijskelder te zien! Deze was er al vóór dat de buitenijskelder er kwam)
In de huidige vorm is de tuin vooral een negentiende eeuws park, waarvan de tuinen werden aangelegd door de (tuin)architecten Zocher sr. en Zocher jr.
Er staan prachtige oude bomen, zoals de Noordelijke Catalpa (omstreeks 1880 geplant)

Een onderdeel van het park is ook de Springertuin, in opdracht van koningin Emma door landschapsarchitect L.Springer ontworpen (met een Venusbeeld)
We zien ook “ergens” een rozenboog; touwen gespannen met lathyrus er tegenaan én, nu lege, kassen.

Er zijn beeldjes van Bartje en  van een ventje met een eend, maar ook van olifanten, waaronder degene  die op 1976 door voormalig verzetstrijders werd aangeboden aan Prins Bernard.
En, óók op het  vorstelijk/persoonlijke vlak, staat ergens een kleigebakken eendbeeldje  dat wordt toegeschreven aan maakster prinses Beatrix.

De kunst, de waterpartijen met jonge brandganzen… het is puur genieten!

Voorlopers, een echte aanrader om te gaan zien. Ook het Paleispark en de bijgebouwen zijn zeker het aanzien waard!

Eenmaal van het (betaald) terrein af is tegenover het paleis een soort voormalig ”paleisdorpje” waar ondermeer de garage, de stallen, de intendantswoning, woningen voor het personeel en de kwekerij/ boomgaard gevestigd zijn
De boomgaard/ kwekerij van Paleis Soestdijk telt bijna 1 hectare grond. Generaties lang werden er onder meer appels, peren, walnoten, bessen en bloemen voor de koninklijke familie gekweekt. Sinds 2019 beheren (zonder gebruik van kunstmest) een grote groep van vrijwilligers deze plek. Als wij er zijn staat het hek open en kunnen we er even kijken.
Na de mooie parktuinen, de gebouwen en de kunst heeft ook dit stukje “Soestdijk” een koninklijke uitstraling, nog steeds!