1 april.

Men zegt dat april ontstaan is in de Tachtigjarige oorlog met de Spanjaarden Op 1 april verloor Alva zijn bril (de bril zou dan moeten zijn Den Briel, dat op 1 april 1572 door de Watergeuzen werd ingenomen)
Dat lijkt me sterk want ook de Engelsen, de Fransen en zelfs de Russen vieren 1 april (die hadden volgens mij niets met de 80 jarige oorlog te maken)
Zij “vieren” respectievelijk April Fools Day, Poisson d’Avril en Den Doeraka (de dag van de dommerik)

Een andere verklaring voor het ontstaan van 1 april zouden de Romeinen op hun geweten kunnen hebben. Zij vierden vroeger het Hilaria feest, een dag waarop mensen verkleed liepen en grappen uithaalde. ( Hilaris= Latijn voor blij, vrolijk)

Weer een andere verklaring zou uit 1582 kunnen komen; de wijziging van de Gregoriaanse kalender.
Vóór die tijd werd van 25 maart tot 1 april het Nieuwe Jaar gevierd, daarna op 1 januari.
Niet iedereen kon ( of wilde) die wijziging aanvaarden. Die mensen kregen dan uitnodigingen voor nepfeestje en “rare” cadeautjes.

Mogelijkheden te over als het gaat om de herkomst van de geintjes op 1 april, maar welke juist is??
De naam APRIL schijnt van het Latijnse “aperire” te komen, dat openen betekent
(ook ons woord aperitief komt van aperire; drankjes en hapjes om de smaakpapillen te openen)

Wintertijd bestaat niet!

Elke laatste dag van maart wordt de klok verzet naar zomertijd; dit jaar dus op zondag 31 maart
Op 27 oktober a.s. zetten we de klok dan weer terug. We noemen dat dan de wintertijd, maar die bestaat eigenlijk niet.

Als we in oktober de klok weer terug zetten hebben we de “gewone” tijd weer terug. IK schreef al eerder een blog over de klokverzetting en hoe dat zo gekomen is (de Duitsers stelden dat in de Eerste Wereldoorlog (1916) in om zo grondstoffen te besparen.

De Europese Commissie zou graag willen dat ieder land gaat kiezen of ze voor winter of zomertijd gaan kiezen (en zich daaraan danook gaat houden) Als dat gebeurt, behoort klokverzetten tot de verleden tijd.
Uit een Europese enquête kwam dat 80% van de deelnemers het verspringen van de tijd wilde afschaffen. Of dat m.i.v. volgend jaar ook daadwerkelijk gaat gebeuren?????

Vogelavontuur

Eergisteravond zag ik iets bruins gedrongens lopen in de tuin. Even dacht ik: een konijn, maar zo bewoog het niet. Het zat stil in elkaar toen ik weer keek. Hij (of zij) hoorde me, liep langs de rand van de vijver en ging in de bovenste schotel van de ( uit staande) waterval zitten; Het was een vogel.
Wat voor één? Geen soort dat ik eerder in de tuin gezien had, bruin, groter dan een merel, met een erg lange snavel.
Nu zagen we dat hij zijn vleugel “raar” hield. Het begon te schemeren en we wilden hem niet opjagen, hij zat daar goed, mits……………… buurpoezen hem niet ontdekten. Het werd donker en hij zat er nog steeds. We lieten het maar zo, maar waren best bezorgd

’s Morgens om even over zevenen gordijnen open, geen vogel in de vijver of daar in de buurt. De hoop was dat “onze” vogel toch “gewoon” weggevlogen was.

Ik postte mijn blog, dat ik gisteren al geschreven had en was druk aan het typen, toen ik opeens iets “voelde”, uit mijn ooghoek zag ik beweging vóór onze schuifpui; een zwart /witte kat kwam, door de poten gezakt aangeslopen en vlak voor de schuifpui zag ik, ineengedoken: DE vogel.
Ik kwakte mijn notebook op de bank en opende de schuifpui, de vogel vloog niet weg, de kat dacht een seconde na: bespringen of wegrennen; ik brulde, hij stoof weg. (Dat malle mens had hem al vaker weggejaagd ) Ik trok mijn werkhandschoenen aan en pakte de vogel op en zette hem, bij gebrek aan beter, in de schuur. De schuur staat volgepakt met allerhande gereedschap waar hij tussen kan gaan zitten en onzichtbaar kan worden: géén ideale plek voor een bange vogel.

Mijn lief, die ik wakker maakte wist in de garage een verhuisdoos, zette die in elkaar, plakte hem van onderen dicht, terwijl ik een lap stof zocht en zo was de “tijdelijke vogelopvang” gereed.
Gelukkig zat de gewonde vogel nog stil op het zelfde plekje in de schuur waar ik hem had neer gezet.
Ik pakte hem op en zette hem in de doos en mijn lief zette een bakje water in de doos.
De vogel was mooi!! Roestbruin met allerlei donkere en lichtere spikkels; camouflage.
Zijn kop met zijn oog was prachtig getekend.
Wat nu? Het was te vroeg om de vogelopvang te bellen. Mijn lief kwam op het idee de dierenambulance te bellen voor advies. Die bleek om 8 uur bereikbaar te zijn; dat was het al bijna. De centralist zei, nadat ik mijn verhaal had verteld dat ze de ambulance zou langs sturen en dat die de vogel naar het dierenhospitaal zou brengen. Tot besluit vroeg ze of ik een kleine donatie wilde geven. Dat wilde ik natuurlijk. ( bij nader inzien bleken we maar 5 euro contant geld in huis te hebben, dus sprong mijn lief op de fiets om snel wat contant geld te halen)

Vóór half 10 kwam de dierenambulance voorrijden. Een “oude rot” in het vak stapte uit, keek naar de vogel in de doos en zei : “Jonge houtsnip, waarschijnlijk tegen het raam gevlogen.” Hij nam de doos mee: “Dan hoeft de vogel geen stress meer te hebben van het oppakken” De vogel had in de schuur niet bewogen, nu keek hij om naar zijn redder in het gele pak. De man vouwde de doos dicht. Ik gaf hem het het geld. ”O, dan moet ik u een briefje geven ”Dat ging moeilijk met de doos in zijn hand. Ik wuifde het weg ”laat maar zitten” Maar hij vertelde dat hij die bon, in tweevoud van de organisatie schrijven moest. Daarna vertrok hij met de houtsnip naar het vogelhospitaal.

We hopen dat de houtsnip het redt.

Compostdag – 30/3

Dit jaar blijkt voor het 13^de jaar de jaarlijkse Compostdag te worden georganiseerd.
De 12 eerdere keren heb ik het NIET geweten. Nu las ik het voor het eerst.

Het is in het leven geroepen, zo las ik, om de burgers te bedanken dat ze afval scheiden.
Op de scheidingsstations wordt op 30 maart a.s. gratis compost uitgedeeld.

De hoeveelheid die verstrekt wordt is verschillend begreep ik, bij sommige scheidingsstations kun je met een aanhanger, of een kruiwagen komen, bij andere stations krijg je een zakje.

Niet alle gemeentes schijnen eraan mee te doen, dus kijk even na via Google op “plaatsnaam compostdag” of check de website van je gemeente.

We zijn bij “ons” scheidingsstation geweest hebben spullen afgeleverd, waaronder tl buis, plasticspul en chemisch afval en we kregen een zak van 20 L compost
ontstaan uit het composteren van gescheiden, ingezameld GFT mee.
Op de zak staat nog de informatie dat één deel GFT na composteren 1/3 kwaliteitscompost geeft.

Een soort pasta?

Gisteren at ik voor het eerst parelcouscous (het zal in de HelloFreshbox) Ik had wel vaker “gewone” couscous gegeten, maar dit is er niet mee te vergelijken (ik vond de smaak meer op macaroni lijken).

Couscous wordt veel gegeten in noord Afrikaanse landen zoals Marokko en wordt gemaakt van grofgemalen gries van durumtarwe. Het eiwit van durum bestaat voor ongeveer 56-65% uit gluten.
Durumtarwe groeit alleen goed in een warm klimaat en wordt binnen Europa in Zuid Europa verbouwd en buiten Europa in Noord Amerika, Rusland en Argentinië.
Ook in Nederland kun je het kopen, een paar minuten wellen in kokend water en klaar is Kees.

parelcouscous

Parelcouscous lijkt niet op de originele couscous en moet 10 minuten gekookt worden.In het Hebreeuws heet het פתיתים , of ook wel Israëlische couscous. Het wordt voornamelijk in Libanon, Jordanië en Israël gegeten.
Het smaakt meer als een pasta.

Griekse kwelling

Soms gebruik je een uitdrukking waarvan je het verhaal er achter niet kent, dat is bij mij zo bij een Tantaluskwelling. Ik wist dat het “iets” uit de mythologie was, maar wat er precies aan de hand was? Nu ik het omvangrijke boek van Stephen Fry over de Griekse mythologie gelezen heb, kwam ik dit verhaal tegen en wil het met u delen.

Het woordenboek zegt:

Een tantaluskwelling is een kwelling waarbij het gewenste nabij is maar altijd onbereikbaar blijft. De naam verwijst naar het verhaal van Tantalus.

Het verhaal (in het kort) zoals Fry het vertelt:

Koning Tantalus, die heerste over het rijk Lidie (het gebied dat later Anatolië werd) dacht dat hij de gelijke van de Goden was en schoffeerde ze meerdere malen.

Hij bood hierop, als goedmakertje de goden een feestmaal aan, waarbij hij zijn zoon Pelops aan hen offerde; Hij sneed hem in stukken en liet hem braden en overgieten met saus.
Zeus kreeg door wat er aan de hand was en zorgde ervoor dat de lichaamsdelen weer in elkaar werden gezet. Daarbij werd een schouder van ivoor gebruikt, omdat de schouder al opgepeuzeld was. Er werd lucht in Pelops geblazen en hij kwam weer tot leven.

Tantalos Tantalus werd voor straf tot aan zijn middel in een poel gezet. Boven zijn hoofd werd een tak met rijp fruit gehangen en in de poel zat vers water. Als Tantalus van het fruit wilde eten, boog de tak weg en als hij wilde drinken week het water terug. Boven zijn hoofd hing een rotsblok dat hem dreigde te verpletteren als hij wilde ontkomen. Dát was de kwelling: honger en dorst hebben en niet kunnen eten of drinken.

(bron afbeelding:Door Tantalos-sisifos-ixion.gif: Anônimoderivative work: Alagos (talk) – Tantalos-sisifos-ixion.gif, Publiek domein, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?

Herleidingen van Tantalus:

Het rotsblok bestond uit een hard, grijsblauw element dat tantalium werd genoemd
( = hittebestendig metaal)
Tantalus is een klein kistje met 2 of 3 karaffen erin (meestal whisky, cognac en rum)
De drank staat tentoongesteld maar het kastje zit op slot; dus “kwellend” buiten bereik.

De apotheek

Mijn tandarts geeft me een recept mee voor een fluoride tandpasta ter bestrijding van gaatjes.
Ik ga naar de apotheek om het spul te halen en geef het recept af.
Frons. – Ik weet niet of ik dat bij mijn leverancier kan bestellen –
Ik kijk haar aan en wacht af; verwacht van haar een oplossing voor dit wellicht “aanstormende” probleem.
Die oplossing komt niet, dus reageer ik maar:
– Ik wist niet dat dát kon. Dat u iets dat voorgeschreven wordt, niet kan bestellen –
A: – Ja, dat kan –
Ik: – En wat moet ik dan? Zachtjes huilen?-
De apotheekster vindt me NIET leuk.
– Ik zal even kijken.
Geboortedatum?-
Ik zie niet in of het geven van mijn geboortedatum wat uit zal maken of haar leverancier het spul wel of niet heeft, maar wil niet moeilijk doen en geef mijn geboortedatum.
Ze noemt mijn adres ter controle.
Ik beaam.
– Nou, dat kan ik WEL bestellen, maar het is er NU niet –
Ik wacht weer op een voorstel wanneer het er WEL zou kunnen zijn.
Het voorstel komt niet dus ik vraag er maar naar
– Wanneer zou het er WEL kunnen zijn? –
Ze kijkt me aan – Morgen na elven –
– Dan zal ik er zijn, goedemiddag.-

De volgende dag na elven kom ik de apotheek binnen en trek een nummertje.
Het scherm op balie 1 geeft na een tijdje het verlossende nummertje en ik loop op een andere (dan gisteren) apotheekster af.
– Goedemorgen waarmee kan ik u van dienst zijn? –
– Als het goed is ligt hier een recept voor me klaar.-
Ik noem mijn naam en zij, voor controle, mijn adres.
Ik beaam.
Ze pakt een pakje en kijkt met opgeheven wenkbrauwen.
– Wat is dat nou? –
Ik; – tandpasta.
A: -Nooit gezien.- Ze geeft het me.
Ik: -Hoeveel krijgt u van me?
A: – Niks, het wordt nog vergoed ook.
Ik -Goedemorgen.-
A; Goedemorgen.
En ik verlaat het pand.
De reactie van gisteren én die van vandaag vind ik een beetje vreemd!
Maar misschien ben IK het die vreemd is?

De tandpasta moet ’s avonds vóór het naar bedgaan gebruikt worden, ik mag daarna NIET spoelen en het beslist NIET doorslikken. Goor!
Maar ter voorkoming van gaatjes en dus dat gemorrel met haakjes en boren, zet ik maar wel door.

Kindvriendelijkrestaurant

Er was eens een restaurant dat niet liep. Het stond in een in een stukje niemandsland
Er zouden nieuwe huizen gebouwd worden, maar het was nu nog een brak stuk land met een restaurantje er midden in.
Het restaurantje zag er leuk uit, van binnen en van buiten maar het verdiende te weinig om te bestaan.
Het verwisselde van eigenaar.

Er kwam een buitenspeelplaatsje bij met speeltoestellen en het terras werd groter. Binnen kwam veel speelgoed en kinderstoelen; kortom het werd een kindvriendelijk restaurant.

De huizen, die zouden komen, werden ook daadwerkelijk gebouwd; mooie ruime grote huizen.
Er kwamen jonge gezinnen wonen met kleine kinderen en moeders met bolle buikjes en meer kindjes op komst.
De moeders gingen naar het restaurantje en spraken er af met elkaar, terwijl hun kroost rondrende en, met voor hen onbekend , speelgoed speelden
Er kwamen papa’s met hun laptop onder de ene arm en een pukkie onder de andere hun papadag doorbrengen; ze werkten op de laptop met een kopje cappuccino naast zich en later een broodje grond.Hun kroost zat onder de tafel met een knuffel en een ander pukkie met een speelgoedautootje te spelen.

Het werd er alsmaar drukker. Het restaurant liep als een trein.
De jonge ouders vertelden het aan elkaar door, de kleuters en peuters wilden niet meer voorbij de plek, maar er in. Ze speelden in de zon in de tuin, terwijl de mama’s lunchten of ze speelden als het regende met elkaar binnen.
kinderbordje
En op de w.c. hangen de ludieke speelregels van het pand en eronder staat:

Oftewel in deftige grote-mensen-taal:
Ouders zijn zelf verantwoordelijk voor hun kind
het restaurant is niet aansprakelijk voor persoonlijk letsel of schade aan goederen.

Gekleurde eieren.

Soms haal ik eieren bij de boer in het dorp en soms bij de supermarkt.
Bij de boer ZIE ik de kippen scharrelen.
Bij de supermarkt let ik erop dat op het doosje vrije uitloop staat (en een L van GROOT )
eieren
Ik kijk nooit wat voor kleur de eieren zijn. Thuis zie ik bijna altijd dat ik BRUINE eieren heb gekocht
Dit weekend bleken we witte eieren te hebben.
Misschien was het verbeelding maar ze leken lekkerder dan de bruine eieren.Ze waren dus snel op.
Vanmorgen was ik bij de supermarkt, onderandere om eieren te kopen. Ik pakte een doosje en maakte het open; bruine eieren. Na het 4de doosje had ik er genoeg van: dan maar weer bruine eieren.

Een oplettende supermarktmedewerker vroeg of ik iets speciaals zocht en zo raakte we aan de praat over de kleur van de eieren en misschien ook van de kippen?
Volgens de medewerker lag de kleur van de eieren aan de lellen van de kippen.
Ik keek hem lang en doordringend aan, maar hij verblikte of verbloosde niet en zei alleen: echt! Volgens hem verschilde de smaak van een bruin en een wit ei dan ook niet.
Ik geloof best dat de eierenkleur en de smaak niet afhankelijk van elkaar (verbeelding van ons?) maar gekleurde lellen die de kleur van de eieren bepalen??
Ik besluit dat thuis na te zoeken. En ik vind:
De kleur van de eieren hangt af van de lellen van de legkip: kippen met rode lellen leggen bruine eieren en kippen met witte oorlellen leggen witte eieren. De smaak verschilt niet, alleen de kleur van de eierschil.

Ik zal niet langer wantrouwen en in het vervolg geloven wat de deskundige supermarktmedewerker zegt.

Nu ik toch aan het nakijken was, zal ik maar meteen even wat meer “kippenwijsheidjes” spuien:

1. De kip kan haar kop heel ver in alle richtingen draaien, dankzij 14 halswervels. (ter vergelijking: wij mensen hebben maar 7 halswervels)
2. Kippen hebben 3 voortenen en 1 achterteen.
3. Kippen hebben nagels om te graven en scharrelen.
4. Eieren zijn tenminste houdbaar tot na 28 dagen na de legdatum.

Garibaldi

Vandaag had ik met mijn artisblokken een Garibaldi; het dier ziet er uit als een VIS.
De naam ken ik wel, maar niet die van de vis: die van een Italiaanse generaal en politicus (1807-1882) die vluchtte naar Zuid Amerika en daar actief werd in de Lompenoorlog (Brazilië)
Maar niets over een vis.

Een Garibaldi is ook een hoed, die, zo lees ik nu; genoemd is naar die vrijheidsstrijder Guissepe Garibaldi
Maar nog niets over een vis,

Garibaldi schijnt ook een plaats te zijn in de Staat Oregon, die in 2006 geschat werd op 917 inwoners. Er is ook een plaats in Brazilië in 2009 geschat op 30.518 inwoners die zo heet.
Maar nog steeds vind ik geen vis.

Ook een metrostation op lijn D van Lyon heet Garibaldi en één op de metrolijn van Parijs heet Garibaldi (vernoemd, staat hier, naar de Italiaanse Garibaldi)
Maar nog niets over een vis.

Uiteindelijk vind ik op een website het woord Garibaldi VIS:
1 zin: Een oranje garibaldi vis in Zuid-Californa zwemt in het zicht van de camera tijdens het filmen op een rif in Catalina Island.
Dat is alles over de VIS.

Na veel speurwerk vind ik Garibaldi’s “nette” naam: Hypsypops rubicumn
En ik lees ook waarom de vis Garibaldi genoemd wordt: De volgers van Garibaldi hadden vaak een oranje of rood shirt aan : hij is oranjerood én……….. het mannetje van deze vis verdedigt agressief het nest als de vrouwtjesvis er haar eieren in gelegd
heeft.
Of Garibaldi eieren agressief verdedigde weet ik, niet wél lees ik dat hij ooit Napels én Sicilië veroverde, dus enige agressie zal hem niet vreemd zijn geweest.

De volwassen Garibaldi vis kan 38 cm. groot worden
En uiteindelijk vind ik nog: De Garibaldivis is an official marine state fish of California en wordt daar beschermd in de kustwateren.

U en ik zijn wel iets wijzer geworden omtrent alle Garibaldi’s.