Nationale Pannenkoekendag

Vroeger aten de mensen vaak pannenkoeken op de dag aan het einde van de Vastentijd.
In die tijd mocht je namelijk geen eieren, melk en vetten eten, en dát zit nu net in pannenkoeken. Daarom aten mensen vroeger nadat de 40 dagen vasten af waren gelopen waren pannenkoeken.

Nu is de Nationale Pannenkoekdag een initiatief van Koopmans en Tefal en bestaat sinds 2007; het wordt op de derde of vierde vrijdag van maart gehouden. Het is de dag, zo las ik nu dat dat basisschoolleerlingen door heel het land pannenkoeken bakken voor ouderen in de buurt.

Het schijnt dat tegenwoordig de meeste mensen van een pannenkoek met stroop houden (81%), met poedersuiker 68% en tenslotte met spek 56% van de pannenkoek etende Nederlandse mensheid.
Natuurlijk heb je nog veel meer soorten pannenkoeken, zo herinner ik me de St Hubertus pannenkoek op de Veluwe mét wildragout!

Wel weet ik dat bij het bakken van pannenkoeken hier in huis, bijna altijd de eerste pannenkoek mislukt, hij ligt dan op omgekeerde deksel op het warmhoudplaatje en is tegen de tijd dat deze opgegeten kan worden, hard!

Pannenkoekenbakken kan met boter én/of olie, het kan met volkorenmeel of boekweit meel en met melk of met sojamelk (havermelk?)

Ik las dat de meeste mensen 3 á 4 pannenkoeken per keer eten. (ik denk dat dat alleen voor volwassen mensen geldt, want kinderen eten er meer, is mijn ervaring)

Een opmerkelijk weetje: Eén op de drie Nederlanders eet meer dan 1x per maand pannenkoeken en 89% van de mensen geeft de voorkeur aan eigen gebakken pannenkoek.
( lekkerder dan in een restaurant? en/of lekkerder dan de voorgebakken pannenkoeken in een supermarkt in de koeling?)

Tenslotte nog even dit: het wereldrecord pannenkoek bakken staat op 17 minuten voor 80 pannenkoeken.

Fijne Nationale Pannenkoekdag!

Voedsel van het land

Aardappels staan, in Nederland, al generaties lang op het Nederlandse menu, maar er schijnt een verschuiving te zijn; at vroeger bijna iedere Nederlander elke dag aardappels, nu is dat “nog maar”(gemiddeld) 3,5 keer per week.
Ook schijnen aardappels een van de meest verspilde etenswaar (in Nederland) te zijn

Aardappels blijven 2 tot 4 weken houdbaar: langer in een donkere, droge, koele ruimte (schuur, kelder)

Van oorsprong komt de aardappel uit Peru; ze vieren daar op 30 mei nog steeds Día Nacional de la Papa (Nationale Aardappeldag)

Door anonieme zakken (vastkokers en kruimige) in de supermarkten zijn we vergeten dat er een grote diversiteit aan aardappels bestaat.Bij (o.a.) AardappelenBezorgen.nl en vaak ook op een markt, kun je aardappels met namen bestellen!

Vroeger werden alleen jonge aardappels piepers genoemd, tegenwoordig noemen sommigen alle formaten aardappels “piepers”

Veel groenten zijn lekkerder als er een nachtvorst overheen gegaan is; van boerenkool is het algemeen bekend, minder bekend is het van spruitjes (ze kunnen tegen temperaturen van – 15 graden)

Na een vorstnacht wordt de smaak van spruitjes wat zoeter omdat zetmeel omgezet wordt in suikers (om de spruiten te beschermen tegen de kou)

Spruitjes groeien aan een, van oorsprong, mediterrane inheemse plant, die in de 5e eeuw naar Europa kwamen en rond 1200 in de buurt van Brussel werden gekweekt, vandaar de Engelse naam : Brussels Sprout .

Er bestaan ook paarse spruiten

De zwaarste spruit ooit gemeten woog 8,3 kg (GB) en de langste spruitplant werd 2,8 m (VS)

Nu de Coronapandemie gezakt is en we weer “alles mogen” kan er ook weer met de handen gegeten worden. Niet dat ik het ooit zou willen (ik ben een mes en vork type)
De behoefte aan echt contact met de gerechten, zoals taco’s en stoofgerechten waar je met brood in kan dopen, schijnt groot te zijn, restaurants spelen in op het feit dat “met handen eten nu weer mag”.

Handen eetregels:
Breng niet het bord naar je hoofd, maar juist andersom.
Het beste kun je voedsel eten met je vingertoppen en duim.
Lik nóóit je vingers af (onhygiënisch en onsmakelijk om te zien)
Eet nooit met je linkerhand (onreine hand is sommige landen)

Landbouwweetjes:

* Nederland is, ná de VS de tweede grootste landbouwexporteur van de wereld.

* Toch zijn we als land zijn voor voedselconsumptie verre van zelfvoorzienend; De huidige Nederlandse consumptiebehoefte is groter dan ons landbouwareaal aan voedsel opbrengt.
( vlgs Planbureau voor de Leefomgeving (PBL)
We hebben de import van voedsel nodig! (Voor de huidige Nederlandse voedselconsumptie is 3,34 miljoen hectare landbouwgrond nodig, terwijl Nederland slechts 1,82 miljoen hectare landbouwgrond heeft)

*75 % van ons voedsel komt uit het buitenland. Hieronder vallen koffie, olieproducten als soja, palm- en zonnebloemolie, ook granen en veevoer voor de zuivel- en vleesindustrie

Jeruzalem artisjok,

topinamboer, aardpeer, knolzonnebloem; allemaal namen voor een grillig gevormde knol die oorspronkelijk uit Noord Amerika komt en door de Franse ontdekkingsreiziger en cartograaf Samuel Champlain (1567 – 1635)*) bij de Huron Indianen ontdekt werd.

De knol is eeuwenlang door de mens alleen als veevoer gebruikt (winterhard en kan goed tegen droogte) Nu eet de mens het ook en is het als wintergroente bestempeld (verkrijgbaar nov t/m maart)
Deze wintergroente bevat meer koolhydraten dan de meeste andere groentes en geeft dus ENERGIE.

De smaak lijkt enigszins op een artisjok (zegt men) zelf vond ik de smaak een beetje op een pastinaak lijken.

De naam Jeruzalem artisjok is misleidend en heeft NIETS met de plaats Jeruzalem te maken. “Jeruzalem” is een verbastering van het Italiaanse girasole (??!!) dat zonnebloem betekent.

Gisteren at ik deze groente voor het eerst, verwerkt in een risotto.

Het was lekker (veel te kauwen)
Wat ik TOEN niet wist (nu wel) is dat de groente inuline bevat. Inuline komt voor in de wortels van planten die groeien in koude/gematigde gebieden, oa. ui, aardpeer, schorseneer en artisjok.
Het menselijk lichaam bevat géén enzymen die inuline kunnen verteren!
Het gevolg: inuline in je lichaam zorgt ervoor dat je windjes gaat laten.
Gelukkig bleven we ’s avonds thuis en hoefden we ons niet te generen!

Marlene, dochter van de Alpen

Zoals ik al eerder blogde lees ik ALLES wat los en vast zit en ik in mijn handen krijg.
Onlangs was dat een folder (in boekjesvorm) die ik kreeg bij de groenteman met de titel: Marlene, Seasonal Art Book!

In het boekje kunstwerkjes van verschillende artiesten, allemaal geënt op de Marlene appel, zoals er op het merkje staat “Daughter of the Alps”*)
Een leuke manier van reclamemaken!

Het blijkt dat de Italiaanse provincie Zuid Tirol vol staat met appelboomgaarden en dat de lekkerste van al die appels de Marlene is.

Marlene zegt daar zelf over: “Mijn vader is de berg. Mijn moeder is de mediterrane zon. Ik ben Marlene, dochter van de Alpen” (welke pr man/vrouw zou dát bedacht hebben?)

De Marlene appel is niet alleen gezond ( vitaminen, mineralen en antioxidanten) maar doet ook “wonderen” voor de huid.

De bovenstaande 2 schuingedrukte zinnen zijn (knap?) pr – gepraat.
Nu de feiten:

Er blijken 7 varianten van Marlene te zijn: Golden Delicious,Royal Gala,Granny Smith, Fuji,Red Delicious, Braeburn, Stayman Winesap!

Allemaal met een certificaat: Indicazione Geografica Protetta = beschermde geografische aanduiding

Marlene is een handelsmerk van het VOG Consortium (opgericht in 1945 met handelsmerk ”What one cannot do alone, many can do together” – coöperaties dus)
Op 10.900 hectare in Zuid Tirol worden de appels geteeld. En ze zijn sinds 2008 verkrijgbaar op de Nederlandse markt .
De nieuwe sticker óp de appel werd speciaal ontworpen door de Italiaanse kunstenaar Luca Santella
De afbeelding wil laten zien hoe de natuur, midden in de winterkou rust, om met meer energie en kleur dan ooit te voren te ontwaken mét de Marlene appels.

Een aantal van afbeeldingen van dit boekje zijn een tijdje geschilderd op de trams van Milaan te zien geweest! Over exposure gesproken!

Misschien is het een idee om toch maar eens één (of meer) Marlene appeltjes te proberen?

Toen ik dit blog gemaakt had vond ik het idee van die 4 kunstwerkjes leuk, dus heb ik lijstjes gekocht en is mijn lief aan het inlijsten gegaan.
We hebben 4 van de appelportretjes opgehangen (wisselen kan altijd nog)
Waar een blog al niet toe kan leiden!

*) mij deed zo’n titel meteen denken aan vroegere boekjes van Heidi en Peter. Heidi een weeskind uit de Alpen, met plaatjes van een meisje huppelend in aan Alpenwei, bergen op de achtergrond

’n Bijzonder servetje

Een waardevolle tekst, citaat of spreuk hoeft niet altijd op geschept papier, een tegeltje of op internet te staan.

Soms staat iets treffends gewoon op een servetje!

In mijn geval bij een gehaalde lunch bij Bagels & Beans

Een prachtig servetje in een leuk doosje met daarin een overheerlijke bagel (van oorsprong een Pools product, dat door joodse immigranten in de Verenigde Staten is geïntroduceerd) én dit mooi bedrukte servetje

Wijsheid bij je lunch!

Kerstklassieker

De vrucht van de plant Vaccinium macrocarpon (in het Hollands lepeltjesheide of grote veenbes) de cranberry is, in saus, een echte kerstklassieker. Waarschijnlijk omdat de saus gecombineerd werd (en wordt) bij kalkoen (traditie in Amerika met Kerst én met Thanksgiving-diner )Cranberrysaus is een goede combi bij gevogelte en in het algemeen én bij wild!

De bessen komen van een kruipende heideplant met dunne stengels.
Ik wist dat ze in Nederland, (bijna) alleen groeien op het eiland Terschelling, maar hoe dat komt las ik onlangs pas in het blad Lekker (W)eten.

Het schijnt dat rond 1800 Amerikaanse koopvaardijschepen vaten met cranberry’s bij zich hadden. Scheurbuik (een ziekte waarvan nu bekend is dat het ontstaat na een langdurig tekort aan vitamine C) kwam veel voor onder zeelui en men had “ontdekt” dat als de zeelui af en toe een handje cranberry’s aten ze NIET ziek werden.*)

De Waddenzee was (is?) een verraderlijk stuk zee, er kwamen nog al eens wat schepen bij Terschelling in moeilijkheden of vergingen daar.
De regel was, dat alles wat op het strand aanspoelde van de gemeente was, maar wat in de duinen lag, was voor de vinder.
Dus: aangespoelde vaten werden de duinen ingerold en daar opengemaakt. Toen de “eerlijke” vinders de vaten de duinen ingerold hadden en ontdekten dat er zure bessen inzaten, kiepten ze de tonnen in de duinen leeg; de lege vaten ging wél mee, dat was nuttig als brandhout.

De plantjes hebben zure (heideachtige) grond nodig, dát was in de duinen volop, dus de bessen ontkiemden en vermeerderden zich op Terschelling

Dit zou natuurlijk een verzonnen verhaal kunnen zijn, maar er zijn bewijzen die dit verhaal staven! De Universiteit van Wageningen heeft uitgebreid onderzoek naar de Vaccinium macrocarpon van Terschelling gedaan, déze Terschellingse cranberry’s zijn zeker verwant aan die van de cranberryplantfamilies uit Canada en Amerika!

Het is een bijzondere teelt daar op Terschelling want de bessen groeien op het eiland in beschermde natuurgebieden (eigendom Staatsbosbeheer)
Terschellinger Cranberry is dus géén eigenaar van de bessenplanten!
Ze zijn geen bessenkwekers, ze besproeien niet als het droog is; schoffelen daar ook géén onkruid! Ze moeten het doen met wat de natuur hen geeft.
Als het regent tijdens oogsttijd (najaar) mogen ze het natuurgebied niet in omdat ze de natuur kunnen beschadigen (gevolg dan: een kleinere oogst)

Bijzonder is ook dat, zo vertelt de directeur van Cranberry Terschelling in Lekker (W)eten, dat de bessen door (een vaste ploeg) eilanders met de hand worden geplukt met een soort bak met tandjes (afgeleid van deze (foto) vroegere “kam”) Het schijnt zwaar werk te zijn en een traditie die van vader op zoon (en kleinzoon) wordt doorgegeven.

Tot slot van dit cranberryblog nog het recept van een cocktail mét cranberry sap! (niet bedacht op Terschelling)
Deze cocktail is niet echt bedoeld voor in de kersttijd (een zomercocktail eigenlijk), maar doe eens wild, gooi je haar los en probeer het NU, zonder alcohol kan ook! (wie weet smaakt het in december ook lekker)

Sex on the beach: Een glas met veel ijsblokjes, daarbij 30 ml wodka, 30 ml perzikenlikeur,90 ml sinaasappelsap en 30 ml cranberry sap
Voor alcoholvrij: Vervang perzikenlikeur door perzik sap en voeg geen wodka toe.

Zo’n cocktail kan natuurlijk “versierd” worden met een schijfje sinaasappel en/of kersje of parapluutje, maar het hoeft niet! (blaadje hulst er naast mag in deze tijd ook!)

Cheers

*) het gebruik van de cranberry als medicinale plant was al bekend bij de Noord-Amerikaanse indianen

**)Dit soort bessen werd door de Britse botanicus William Aiton in 1789 Vaccinium macrocarpon benoemd ( vaccinium = bosbes; macrocarpon = grote bes)

Madame Cocos

Gisteren schreef ik al over mijn bezoek aan een kerstmarkt (althans over de gevolgen van dát bezoek) Vandaag weer een blog over iets dat ik op diezelfde kerstmarkt ontdekt heb.

We liepen over de kleine gezellige kerstmarkt en roken iets heerlijks, het bleek uit een kraam te komen, waar een man maar één soort producten stond te bakken, een soort koekballetjes.
We liepen er aanvankelijk langs, maar de geur had zich eenmaal in onze neus (en hersenen) genesteld. Aangezien we (matig) “gedurfde” types zijn, liepen we terug naar de kraam en kochten een zakje “balls”

De koekenbakker bakte inderdaad maar één product, maar wel in vele variaties. We mochten een stukje proeven en waren meteen verkocht: een cocosball met bitterkoekjessmaak.
Ze gaan per 5; dus kochten we een zakje. De man wees ons op de andere smaken zoals rum/rozijnen, lemon curd, witte chocolade en meer. Maar wij hadden onze keus al gemaakt!

Een paar stappen van de kraam verwijderd opende we het zakje, snoven de heerlijke geur op en namen ieder een cocosball ( zo werden de koeken aangekondigd op de kraam)
Om een lang verhaal kort te maken, de markt was bekeken én de kokosballen waren op.

Terug naar de kraam De koekenbakker ”Hallo, weer” herkende ons en vroeg “ 5 bakjes dan nu maar?” We lachten en hielden het (weer) bij één bakje.
De man stelde verschillende soorten voor, maar wij wilden de “rum rozijnen” deze keer proberen ( zó gedurfd zijn we nou ook weer niet!)
Deze ballen bewaarden we voor thuis.

Ze bleken in een leuk, met kokosnotenafbeeldingen bedrukt bakje te zitten! Het geheel In een zakje met een blauwe Madame Cocos erop (dát was ons eerder niet opgevallen)

Thuis denken we niet meer dat dit “alleen” een bakkende man met een kraampje was: hier zit een organisatie achter! En dat blijkt zo te zijn (leve internet!)

Een man, Sven Brink, nu eigenaar van Madame Cocos, heeft ooit in België kokoslekkernijen geproefd.
Hij had al een bakkerij waar hij hartige taarten bakte, dus de equipment om thuis e.e.a. uit te proberen had hij al. Zijn eerste successen ware cocosballs naturel én met witte chocola.

Deze Sven Brink was een slimme jongen, hij ging niet meteen in het GROOT aan het werk maar begon met het bezoeken van Swan markets*) en Foodtruckfestivals om zijn kokosballen te promoten. Die bezoeken bleken zo’n succes te zijn dat hij in 2016 zijn eerste pop-up store in de Rotterdamse Markthal opende.

Nu kun je franchise ondernemer worden van Madam Cocos.
Zo’n ondernemende ondernemer kwamen wij dus tegen op een kerstmarkt.

– het deeg in bak te koop

Alle cocosballs van Madame Cocos zijn glutenvrij én er zijn ook (voorlopig nog) 3 vegan variaties: Naturel, Lemon Curd en Pure chocola Kurkuma (alle drie met plantaardige eiwitten)

Wij waren na de bakgeur meteen verkocht, en door de smaak helemaal.
Ik denk dat deze balls zichzelf verkopen! Of je er een behoorlijk boterham ( je kunt niet alleen die cocosballs eten) mee kan verdienen weet ik niet!

Interesse om bij Madame Cocos wederverkoper te worden (het kan vlgs de site náást een gewone baan, met zelf in te richten werktijden én je wordt dan ondersteund door het Hoofdkantoor van Madam Cocos) zie : https://madamecocos.nl/pages/wederverkoper

*) op een Swan Markets koop je ambachtelijke producten en creatieve items direct bij kleine creatieve ondernemers.

Maaltijdweetjes

Niet iedereen ontbijt ’s morgens!

Het Voedingscentrum meldt daarover: Ontbijten zorgt voor nieuwe energie na de nacht. Je hebt vaak al meer dan 10 uur niks gegeten als je ‘s ochtends opstaat, wij raden aan wél te ontbijten omdat het mogelijk positieve effecten op je gezondheid heeft.

Het blijkt dat 53% van de mensen die wel ontbijten, onderwijl multitasken : krantlezen, social media checken etc.
En dát terwijl wetenschappelijk is aangetoond dat bewust eten (geen telefoon, televisie of andere afleiding maar met aandacht eten) een positief effect heeft op je gezondheid.

Kent University (VS) heeft alle studieverslagen over het al dan niet nuttigen van ontbijt en de gevolgen daarvan onderzocht. Veel dingen kunnen niet bewezen worden, zoals of de concentratie op je werk ná een ontbijt beter is dan zonder ontbijt of dat je beter uit je woorden kunt komen mét ontbijt als zonder. Eén ding is wél bewezen; je onthoud dingen, zoals bv items van een boodschappenlijstje, beter ná een ontbijt!

Het populairste broodbeleg bij het ontbijt is vlgs het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu: Kaas, chocoladebeleg en vleeswaren (in die volgorde)

Nederland is een zuivelproducerend land en koploper in het consumeren van melk: gemiddeld 128 liter melk per persoon per jaar.

Er wordt aanbevolen om 250 gram groente per dag te eten.
Als je al wat groente tijdens de lunch eet, kom je makkelijker aan die hoeveelheid. Het Voedingscentrum adviseert: maak je lunch compleet met producten van de Schijf van Vijf!

Dan even over het koken van maaltijden, dat kan de lunch en/of de avondmaaltijd zijn!

Volgens de gegevens van BruynzeelKeukens kookt 1% van de Nederlanders nóóit!
Van de mensen die wél koken geven mensen (Nederlanders) zichzelf het cijfer 7,1 voor hun kookkunsten (lijkt me hoog! Ik ben een zesje) én koken ze 5,5 keer gemiddeld per week.(vlgs Voedingscentrum)

Dan een groenteweetje: Bimi is een relatief nieuwe (sinds 2006) groente
Tot nu toe kwam de bimi die in Nederland verkocht werd vooral uit Spanje. Om aan te kunnen sluiten bij de vraag van de consument naar duurzamer en lokaal geproduceerd voedsel is een bedrijf uit Sexbierum in 2020 begonnen met het telen van biologische bimi in Nederland
Bimi lijkt op broccoli, maar dan met lange slanke stengels. De stengels én bloemen van bimi zijn stevig en sappig. Bimi is in zijn geheel te eten en schijnt iets weg te hebben van asperges.
(ik lus noch broccoli, noch asperges, dus kan u geen mening uit de eerste hand hierover geven)

Ik las dat er 2 nieuwe namen voor smaken zijn: sweet en spice heet swicy en sweet & salty heet swalty.

Tot slot van deze maaltijdweetjes iets over het desserts; de toetjes!
Het blijkt heel normaal om na het eten van een diner nog een toetje te willen, ook al zit je vol. Dat is de conclusie van een onderzoek van de Universiteit Maastricht: Mensen zeggen dat ze vol zitten, maar als je iets zoets voor hun neus zet eten ze het toch op. Dat is een onbewuste gewoonte Die gewoonte komt voort uit het feit dat we voorgeprogrammeerd zijn om gevarieerd te eten. We moeten veel verschillende voedingsstoffen binnen krijgen. Daarom houden we van gevarieerd voedsel met verschillende smaken en texturen.
Dus ook als we eigenlijk al genoeg hebben kan een toetje er nog wel bij.

Driedubbel duurzaam

Ook biologisch telende boeren hebben last van plaagdieren die hun oogst aantasten.
Zij spuiten geen gif maar experimenteren met oplossingen uit de natuur.
Bijvoorbeeld: last van (blad)luis? Dan zetten ze lieveheersbeestjes in; hebben ze last van spint?
Dan kan de spintroofmijt worden ingezet. Er zijn ontwikkelingen op dat gebied: “vroeger”zaten roofmijten bijna te “wachten” tot zijn eten langs kwam lopen (de spintmijten) jaren van research heeft een ander soort roofmijten opgeleverd, nu gaan ze zelf op zoek naar zijn eten. Meer “roof” in de roofmijten.
En er zijn nog meer “natuurlijke” oplossingen.
Een biologische boer gaat va n het standpunt uit: ”Wat er niet op zit, hoeft er ook niet af”

Lieveheersbeestje versus luis – spintroofmijt versus spint

Duurzaam vervoer bestaat! Normaal worden cacaobonen van hun groeiplek (Afrika of Zuid Amerika) met containerschepen naar Europa getransporteerd. Maar er zijn ook cacaoverwerkende bedrijven zoals de Chocolatemakers (Amsterdam) die de, biologisch geteelde cacaobonen uit de Dominicaanse republiek per zeilschip laten vervoeren.

Les hombres, zeilschip met cacaobonen voor Amsterdam

Zo’n zeilschip doet er bijna 6 maanden over om in Amsterdam aan te meren en heeft zo’n 10 ton biologische cacao aan boord. Daarvan maken de Chocolatemakers 200.000 repen, van biologische grondstof en volledig op wind aangevoerd.

Het duurzaam beheren van landbouwgrond; diep ploegen vermijden, het telen van groenbemesters, maar ook zorgen voor een goede timing van oogsten én grondbewerking is van groot belang
Sommigen biologische boeren gaan daarin best ver, ze houden ook rekening met het soort banden van de gebruikte landbouwvoertuigen.

Als de kwaliteit van de bodem (bv door banden) wordt aangetast, dan is er sprake van bodemverdichting, dit betekent minder opbrengst wanneer het oogsttijd is.
De juiste banden op de juiste manier gebruiken helpt bij het verminderen van bodemverdichting*) door de bodemdruk te verminderen.

*)Bodemverdichting gaat over de soort grond, de waterhuishouding, het type teelt en de belastbaarheid van de bodem. Een gezonde bodem bestaat uit grond, lucht, water en ander organisch materiaal. Door veelvuldig op- en af rijden van landbouwmachines wordt de grond in elkaar (dicht) gedrukt en ontstaat spoorvorming.

Kleur en plant; aubergine

Het leuke van ergens induiken om een blog te maken over dingen die ik me afvraag, die me interesseren of iets dat ik lees, is dat ik zoveel leuke en aparte weetjes te weten kom en dat kan delen met u, mijn lezers.

Deze keer was de aanleiding voor dit blog een aubergine die ik nodig had voor een recept dat mijn lief ging maken.

Ik kocht er één bij de supermarkt en moest hem afwegen: vrucht of groente?
Het is een vruchtgroente, zei de groenteman! (het stond als groente op de weegschaal!)
Familie van de tomaat; geslacht: nachtschade.

Rauw is aubergine giftig door de stof solanine; je moet deze groente dus altijd verhitten om maag en darmklachten te voorkomen. [Ook de tomatenplant en de aardappelplant (beide nachtschade) zijn giftig! Voor een gemiddelde volwassene is 200 mg solanine schadelijk! Aardappels bevatten gemiddeld 40 mg solanine per kg. Dus ná het eten van meer dan 5 kilo aardappels achterelkaar zijn ziekteverschijnselen te verwachten!)]

Aubergines, zijn eenjarige planten die van oorsprong uit het vroegere Birma komen.
Ik las dat Arabische Moren de groente in de Middeleeuwen in Spanje introduceerden.(Hoe de plant van Birma naar Marokko, Mauritanië , Mali en zo kwam, kon ik niet vinden)

Die Arabische moren noemde de plant al-badinjan, de Catalanen maakte er albergina van en de Fransen aubergina. Via Frankrijk kwam de groente naar België en Nederland en daar werd de groente aubergine.
Terug naar het sanskriet (Indiase taal) waar het oorspronkelijke woord voor aubergine al-badinjan vandaan komt; in die taal betekent het: plant tegen scheten! (toch een bijzonder weetje als je één of meer bord(en) bruine bonensoep ophebt en……)

Zelf vond ik het altijd zo apart dat in Engeland de plant eggplant genoemd werd. Nu las ik dat er ook een aubergineplant bestaat met een witte “vrucht” die op een ei lijkt!
Now it makes sense!

Aubergine eetweetjes:

* Zoals bij veel fruit en groente zit ook bij de aubergine de meeste smaak en voedingswaarden net onder schil (het advies is: schil dus niet)

* Een aubergine wordt gegeten als hij nog niet helemaal rijp is! (fris groen kroontje en glimmende schil) Een rijpe aubergine schijnt gelig of bruin te zijn met vezelig vruchtvlees en harde bruine zaadjes binnenin!

* Aubergine NIET in de koelkast bewaren: kou zorgt bij tropische vruchtgroente voor schade; verkleuring en vreemde smaak!

*Sinds de jaren ’70 van de vorige eeuw worden aubergines ook in Nederland, in kassen, geteeld.
Het oorspronkelijke aubergineseizoen loopt van augustus tot en met oktober.

Er was mij ook “iets vaags” bekend van zout over een aubergine strooien vóór je hem gaat bakken.
Ook dát heb ik even nagekeken: als je een aubergine gaat verhitten kán er veel vocht uitkomen, omdat vochtverlies te beperken werd er zout op gestrooid, máár door het vochtverlies ging de aubergine ook wat bitterder smaken.
Door verbeterde teeltechnieken worden tegenwoordig aubergines NIET bitter meer, dus wil je ze toch zouten, om het vocht eruit te halen, spoel de plakken aubergines dan af en dep ze droog met keukenpapier om het overtollige zout te verwijderen.

Tot slot aubergine als kleur

Het paarsspectrum mét de kleur aubergine

Een donker paarse, bruin-paarse kleur: Paars gemengd met brandweerrood en een Pruissisch blauw.
Paars, violet, aubergine zijn de kleuren van luxe. Ze weerspiegelen het gevoel royaal, stijl, rijkdom én spiritualiteit. De kleur paars is eeuwenlang gebruikt door mensen die een elitaire status bekleedden.