Mijn ouders hielden ( nu overleden) veel van de natuur. Mijn vader had veel parate kennis over planten en bomen. Er waren thuis ook veel foto/plaatjesboeken zodat ook alles op te zoeken was.

Mijn jongste broer was lid van de Nederlandse Jeugdbond Voor Natuurstudie (NJN) en kwam in het weekend thuis met watervlooien voor de vissen, uilenballen om te ontleden, gevonden lege libellehuidjes, hij plaatste en onderhield ook nestkastjes in bossen.
We hadden een grote tuin met veel bezoekende vogels en af en toe een eekhoorntje.
In de tuin ook een vijver met vissen, kikkers en salamanders én mijn broer had buiten, onder een afdak, een terrarium met hagedissen, vuursalamander en een onschuldig slangetje (dat ooit ontsnapte en in mijn moeders slof werd teruggevonden)

De basis van de liefde voor de natuur is toén bij mij ontstaan. Door het wandelen in de natuur met mijn ouders, te leren kijken naar die natuur en thuis boeken te bekijken en dingen op te zoeken.
Ik geniet van de natuur en wil er graag veel over weten. Een vriend waarmee ik eens in de natuur liep zei ooit “Je kunt ook genieten, zonder de naam van iets te weten, hoor”
Hij heeft gelijk. Maar toch wil ik WETEN, leren.
Onlangs liepen we op een landgoed waar ik een struik zag die ik nog nooit gezien had en die zo mooi was dat ik er minutenlang naar gekeken heb. De struik zat vol met kleine roze/gele bloemetjes, prachtig getekend en met een schulprandje afgewerkt; kleine kunstwerkjes.

Het bleek een enkianthus campanulatus (oorspronkelijk afkomstig uit Japan, daar: furin-tsutsuji geheten) te zijn. Campanulatus betekent klokvormig, vandaar de Hollandse naam ( die ik wél ga onthouden) Japans Pronkklokje.
Het is een bladverliezende plant en behoort tot de heidefamilie; wordt bij de struik tot kleine boom ingedeeld en is bijen en hommel lokkend!
Op hetzelfde landgoed zagen we ook de zakdoekjesboom (ook wel vaantjesboom geheten) staan. Ook deze boom komt oorspronkelijk uit het Oosten; uit West China.

Ik heb deze boom wel eens eerder in een arboretum gezien en kende de naam, maar zó bloeiend met een soort “balletjes” eruit hangend had ik nog nooit gezien.
Het opzoekend blijkt dit kleine (paarsachtige) bolletje de eigenlijke bloem te zijn en de witte lange, op zakdoekjes lijkende draperieën, “slechts” schutbladeren. Natuurlijk heeft ook deze boom een Latijnse naam, namelijk Davidia involucrata.
Davidia van een Franse missionaris Armand David 1826-1900) die deze boom in 1896 in West China ontdekte. “Involucrata” betekent “verpakt”.
[Dit nazoekend las ik dat deze Armand David ook de eerste westerling was die de westerse wereld een beschrijving gaf van de pandabeer!]
Behalve genieten van de pracht van de natuur heb ik ook plezier in het opzoeken van namen en geschiedenis van planten, bomen en dieren én om dit te delen in mijn blog.
Als u dat ook interessant vindt, is komt hier een win-win-win situatie uit!