Plantendiscussie

Mijn lief heeft een bonsaiboompje.
Mest, water, geknipt (met een speciaal schaartje) licht, geen zon; helemaal ZIJN ding.
De rest van de planten verzorg ik.

Wij hebben alleen groene planten.
Het zijn levende “ietsen” dus worden nooit weggegooid (tenzij ze helemaal dood zijn)
Als er één “niet mooi meer is” wordt hij (of zij?) een etage hoger geplaatst.*)
Met even veel liefde verzorgd, maar niet meer in het zicht van het Nederlandse Volk

De bonsai viel uit, zag er dor uit. Ik wilde hem graag weg uit de huiskamer hebben.
Een compromis werd bereikt; een minder prominente plek in de huiskamer.

Nog meer blaadjes vielen, ondanks de liefdevolle zorg van mijn lief.
Nu werd ik onvermurwbaar : omhoog die plant; een stervend iets is niet prettig om naar te kijken.
En dáár begon de discussie:
Mijn lief zei: “Ik zeg toch ook nooit iets van jouw planten?”
Nu bleek dat hij daar ook veel van naar elders zou willen verplaatsen.
(Elders zijnde in zijn ogen de vuilnisbak)

Ik kijk rond in onze woonkamer.

Een palm ( steeds kaler van onderen) ooit gekregen van een vriendin, die niet meer leeft.
Twee zebragrasplanten, boven op kasten; gekregen van iemand die ze weg moest doen omdat de katten erin gingen hangen.
Een philondendron, boven op een kast; als stekje van een vriendin gekregen. De vriendin is al 20 jaar dood, de plant heeft al diverse “afstervingen” gekend, maar de moederplant leeft nog steeds.

3 “Onduidelijke” planten met grote bladeren; één stekje gekregen van vrienden, de andere twee zelf gestekt. planten
Dan staat er nog een plant die WOEST IN was in de jaren 70: een papyrus.
Vóór de moederplant (einde jaren ’70 ) dood ging heb ik er een stekje van genomen, vóór het stekje (als plant) dood ging, een stekje ervan genomen and so on and son on.

Geen idee de hoeveelste plant dit is, maar het is een levende herinnering aan de jaren ’70 én ziet er heel decoratief uit (altijd met de voetjes in het water)

lange plant Dan staat er nog één onduidelijke plant die alleen maar groter wordt, waar niets aan is, die ik al jaren probeer weg te geven maar wat niet lukt.

Dan mijn lepelplant, ca 19 jaar oud, waar ik nog steeds héél blij mee ben (ook gekregen van een lief persoon) én sinds juni een plant van mijn overleden broer, de enige plant van zijn vensterbank die het overleeft heeft.

Nu ik dit zo opnoem begrijp ik dat mijn lief hier niet razend enthousiast over is en ik eerlijk gezegd ook niet.
Waarom ik deze planten niet boven zet?
U wilt niet weten wat daar allemaal al staat. Allemaal levend. Allemaal met herinneringen. Allemaal ietwat onooglijk. Niets levends om weg te gooien. Wel om weg te geven, wat ook eens gebeurd.

Mijn lief en ik hebben nu een “understanding”; zodra iemand een plant wil hebben (actieve werving!) gaat de plant “verhuizen”.
Bij eventuele aanschaf van een nieuwe plant hebben we allebei evenveel inspraak.
Eén plant is al verhuisd. Wie weet volgen er meer

*) nog een etage hoger staan de tuinplanten die binnen overwinteren moeten

Communiceren met taal

西瓜 العربية Ελληνικό

Mijn vaste bloglezers weten dat ik gek ben op taal.
Ik lees veel en als ik een “weetje” over taal lees bericht ik daar vaak over in een blog

Soms kom ik “toevallig” de herkomst van een woord tegen.
Zoals ik vandaag de herkomst van het woord “ontbijten” leerde:
ont betekende voorafgaand aan en bijt komt van bijten,
ONTBIJT = dus beginnen met eten; het eerste maal na de nacht.

De Engelsen hebben daarvoor breakfast, dat heeft te maken met het vasten tijdens de nachtrust; als je stopt met vasten na de nachtrust, ga je breakfast eten dus.
Ook het Franse déjeuner betekent letterlijk ontvasten.

Wij gebruiken in Nederland, net als heel veel talen in de wereld het Romeinse alfabet en hebben 26 lettertekens

De Grieken hebben het Griekse alfabet dat 24 tekens heeft.

Het Arabisch schrift (van rechts naar links geschreven) bestaat uit 28 tekens

Veel meer karakters heeft het Chinees: 45.000 tekens!
Om te lezen en schrijven gebruikt een ontwikkelde Chinees 6.000 tekens.
“De gewone man” kan toe met 1500.*)
(Je schijnt de kennis van 2000 tekens nodig te hebben om een Chinese krant te kunnen lezen!)

In China waren in de jaren 50 van de vorige eeuw erg veel analfabeten; de regering bedacht dat als de tekens makkelijker zouden worden, misschien meer mensen zouden kunnen leren lezen en schrijven, dus werden de tekens simpeler.
In Volksrepubliek China en Singapore werken ze met die simpelere tekens
Honkong, Taiwan en Macau gebruiken ook nu nog de traditionele karakters.

*) Bij het nazoeken van feiten voor dit blog las ik nogal verschillende getallen wat betreft de Chinese tekens, dus pin me niet vast op de getallen

“Bijzondere “ aangifte.

Soms hoor je van die “aparte” verhalen.
Als iemand die aan mij vertelt, vind ik het soms zó apart dat ik er een blog over schrijf. (zonder iemands naam of intieme gegevens te vermelden)

Onlangs vertelde iemand me een “bijzonder”verhaal over de aangifte van de geboorte van zijn zoon.
Zijn zoon werd (begin jaar 2000) geboren in het ziekenhuis.
Van het ziekenhuis kreeg hij een brief mee “Wat te doen bij een geboorte”,
daarin stond dat de geboorte uiterlijk binnen 3 dagen op het gemeentehuis moest worden aangegeven.
De vader ging zijn zoon aangeven, maar werd meteen gewaarschuwd wat hem te wachten stond!
Wat bleek? De man dacht dat het termijn van aangifte om 3 werkdagen ging, maar er worden alle dagen (ook weekenddagen) geteld.
Hij was een dag te laat met de aangifte omdat tussen de geboorte van zijn zoon en de aangifte een weekend zat én 2 (werk) dagen.
De ambtenaar, bij wie hij zijn zoontje aangaf was verplicht dit door te geven aan justitie, die op haar beurt liet weten dat de vader een strafbaar feit had gepleegd.
Uiteindelijk kreeg hij de mededeling:” Wij zullen u niet vervolgen mits u zich de komende twee jaar niet aan een dergelijk strafbaar feit schuldig maakt.”
Zou hij dit wel doen dat werd de straf 12 dagen voorwaardelijk én een geldboete

Natuurlijk ga ik even googelen op de enige website die we hiervoor waarheid kunnen aannemen: de Rijksoverheid.

Daar staat: U moet binnen 3 dagen na de bevalling aangifte doen van de geboorte van het kind. Is dit niet mogelijk door het weekend of een feestdag? Dan wordt de termijn voor de aangifte verlengd zodat er ten minste 2 werkdagen overblijven om geboorteaangifte te doen.
Het zal wel aan mij liggen, maar ik vind dit NIET erg duidelijk. Verlengd?

Nu ik toch deze pagina van de Rijksoverheid voor me had viel me nog iets op:
Verplicht om aangifte te doen zijn:

de vader; of
de moeder uit wie het kind niet is geboren.

Bevoegd om aangifte te doen is:
de moeder uit wie het kind is geboren.

Ik weet niet hoe het met u zit, maar ik moest die regels wel een paar keer lezen vóór ik de mogelijkheden zag. De moeder uit wie het kind NIET geboren is, is verplicht om aangifte te doen?
Ik denk dat het hier dan gaat om een lesbisch stel óf om een kindje dat geboren wordt uit een draagmoeder. In die beide gevallen zou het verplicht aangeven kunnen gaan om een moeder uit wie het betreffende kindje NIET geboren is.

De Nationale Tuinvogeltelling

Dit jaar was de tuintelling op 25, 26 en 27 januari.
Zoals ieder jaar heb ik ook dit jaar weer meegedaan.
Leuk, een half uurtje voor het raam intensief naar de vogels in de tuin zitten kijken.
De tijd mag je , binnen die 3 dagen, zelf bepalen.
Dit jaar regende het, het geen de telling best zal hebben beïnvloed. Bij mij in ieder geval wel: 5 huismussen en één ekster. Voor onze tuin een schamele oogst. Ik telde van 9.50 tot 10.20.
Wat extra “gemeen” was dat in juist DIE tijd op de poort van onze tuin zich een zwart/witte poes had genesteld.
Omdat het regende wilde ik niet naar buiten en opende de schuifpui en riep kssst.
Daar trok de kat zich niets van aan, hij bleef zitten. Weinig kans op vogels zo.
Mijn lief trotseerde de regen en moest tot aan de poort lopen, vóór het poezenbeest vertrok!

huismus Dit jaar deden 76652 mensen aan de telling mee. Ze telden totaal 1.260.719 vogels.
Landelijk stond de huismus op no.1. Men telde er 202655 (daar zaten dus ook die 5 van mij bij!)
De nummer 2 was de koolmees en nummer 3 de vink.

Mijn 2de vogel: de ekster stond op de landelijke lijst nummer 10, men telde er 49137.

Op https://www.tuinvogeltelling.nl/resultaten zijn de resultaten, ook per provincie, te zien.

(kort) Leven

In de Middeleeuwen (500 na Chr tot 1500) werden de mensen gemiddeld 25 jaar.
Nu ik wat dieper in die materie duik leer ik weliswaar dat de officiële levensverwachting toen misschien wel 30 jaar was, maar dat dit kwam omdat er veel kindersterfte was.
Dit hoeft dus niet in te houden dat de meeste mensen gemiddeld rond hun 30 levensjaar stierven. Kortelings las ik elders dat in de middeleeuwen voor een 20 jarige, de levensverwachtingen al rond de 64 jaar lag. Als de “hobbel” van de kinderjaren eenmaal genomen was, zat er dus meer in het vat.

Mijn stiefvader, die 96 is geworden zei altijd dat het, in zijn jeugd, harde tijden waren: de zwakken overleefden het niet, alleen de sterken. Vandaar dat ik zo oud ben geworden.

Het leven NU is al heel anders dan toen mijn stiefvader klein was.
Ik las dat wij (huidige levende mensen) in één week net zoveel prikkels krijgen als onze voorouders in hun hele leven. (Ik vraag me af hoe dat gemeten kon worden?)
Het verschil tussen mijn ouders, opgroeiend zonder t.v., computer en mobiele telefoon wij, én onze kinderen is al gigantisch. Laat staan als we nog verder terug gaan, naar de Middeleeuwen bijvoorbeeld.

Ook las ik dat, als een mens ongeveer 8 uur per dag slapend doorbrengt, hij of zij nog altijd 3000 gedachten per wakker uur heeft; 50 gedachten per minuut!
Ik word al moe als ik er aan denk. Ook stond er dat dan 80% van die gedachten terugkerend zijn.
Recycling gedachten dus. Je hebt ze al een keer gehad, maar krijgt ze nog eens, en nog eens! Vermoeiend!

Ooit ben ik aan yoga gaan doen om me wat te kunnen ontspannen. (en het “malen” te laten stoppen) Nu las ik dat er wereldwijd 300 miljoen mensen zijn die yoga beoefenen.
De ontspanning zal dus bij de meesten wel werken!
300 miljoen mensen doen niet iets voor de kat’s viool, toch?

Moeder zijn

Wat moeder-zijn behelst, weet je pas als je zelf een baby krijgt
is zo’n zin die je vaak leest of hoort en waarvan je als niet-moeder denkt “t Zal wel”
Dat word je moeder en je ziet die wolk in zijn wiegje liggen en denk je ”Nu snap ik het”.
Maar ECHT snappen doe je het pas véééél later.

Mijn moeder was nogal beschermend. Dat was héél lief, maar vaak ook erg benauwend.
Ik herinner me een moment waarop ik bij haar op bezoek was geweest, naar man en kinderen terugging en ze in de gang zei ”Knoop je je jas goed dicht, het is koud buiten”
Mam, ik ben 40!! Ik weet het!
Of de telefoon ging, na mijn bezoek aan haar en kreeg ik een vraag als “Maak jij je nou ergens bezorgd over? Ik vond je net zo mat klinken!
O, wat vond ik dat irritant! Lief, maar irritant.

En nu zijn mijn kinderen in die leeftijd en meen ik een “andere” stem te horen door de telefoon, of moet er één een eind rijden terwijl de wegen glad zijn, hoor ik een verhaal van op hun werk en vraag ik me af hoe dat afgelopen is. Ik leef mee!
Maarrrrr, ik heb van MIJN moeder geleerd hoe irritant een bezorgde ouder kan zijn, dus ik houd me in.
Meestal!
Soms niet. Dan hoor ik aan hun stem: nu ben ik in hun ogen (oren) irritant.

Als je er een kleinkind bij hebt, geldt die bezorgdheid ook voor hem. Ook hij kan een reden zijn om je ongerust over te maken, je dingen af te vragen.
Extra moeilijk is het dan als zijn ouders gescheiden zijn en de contacten verstoord.

Ik probeer zulke dingen nuchter te bekijken. Oudere mensen hebben teveel tijd om te denken, ze hebben veel meegemaakt en “weten” wat er kan gebeuren.
Dus opvullen die tijd! Ik hoef geen bezigheden te zoeken, ben flink bezig, maar in “ruststand” (meestal ’s nachts) komen er dingen “boven” en vraag ik me dingen af.

Ik heb meer mogelijkheden om irritant te zijn dan mijn moeder.
Er zijn mobile telefoons met Whatsapp! Als ik mijn ongerustheid niet meer voor me kan houden, kan ik appen.
Soms krijg ik daar antwoord op, soms niet.

Toch eigenlijk wel grappig, dat iedere ouder zijn/haar trekken thuis krijgt: en later gaat begrijpen wat het is om “je zorgen te maken om niets”
Want zo voelen de “kinderen” het.

O mam, wat moet ik vaak aan je denken, als ik ‘s nacht lig te woelen omdat er “ bij één van hen wat aan de hand is” en ik niks kan, niks weet, niks hoor.
Met de wetenschap die ik nu heb, zou ik TOEN anders naar je gereageerd hebben!
Ik denk dat je dat toen ook wel WIST.
Het heet Moederliefde!

3 Zoogdieren

Door gisteren een blog te schrijven over dierentuindieren, bedacht ik me dat ik nog 3 “zoogdierenweetjes” heb liggen om tot een blog te verwerken.
Dus hier komen ze:

Tijgers:

tijger Ze komen in het wild voor in Nepal, Sumatra, India, Vietnam, China, Maleisië, Myanmar, Bangladesh, Bhutan, Laos, Thailand en Rusland en kunnen enorme afstanden afleggen.
Tijger Vladik werd 700 kilometer van de plek waar hij in een opvangcentrum had gezeten, toen hij er aan toe was, uitgezet, hij liep weer terug naar het opvangcentrum!!!

Walvis

Eén van de grootste zoogdieren op aarde; ze baren levende jongen en ademen lucht.
Van de walvissen is de Blauwe Vinvis de grootste, die is 33 meter lang en weegt 120.000 kilo.
Dit zoogdier wordt bedreigd door de jacht, visvangst, schepen en milieuvervuiling.
Er zijn nog maar 5.000 Blauwe Vinvissen over.

Oerang-Oetan

oeran oetan Oerang oetan betekent bosmens (zijn genen komen voor 96,4% overeen met die van de mens) Deze mensaap is het grootste, in bomen levend, dier.

Dit soort komt alleen nog op Borneo en Sumatra voor en ook daar worden het er steeds minder. Door het kappen van het regenwoud en het oprukken van de mens naar “zijn” gebied daalt hun aantal met ruim 1.000 per jaar. Men schat dat er nog ongeveer 20.000 op Sumatra leven

Artisblokken

Soms krijg je heel bijzondere cadeautjes (vaak van bijzondere mensen)
Cadeautjes waarvan je het bestaan niet wist, die dus ook nooit op een verlanglijstje hebben gestaan en waarbij je aangenaam verrast wordt als je ze uitpakt.

Zo’n cadeautje kreeg ik afgelopen week. Nog voor mijn verjaardag.
Die al heel lang voorbij was; de goede gevers zitten in de Zorg en werken veel en onregelmatig; zijn samen niet vaak vrij; samen een weekend weg komt nog minder voor.
Nu waren ze een weekend hier en gaven me een bijzonder cadeau.

artisdoos Duurzame blokken mét voorbeelden van meer dan 100 dieren, bomen en planten om te maken.
Het is ook mogelijk om zelf dieren te verzinnen en te maken. De abstracte vormen waarvan de dieren zijn opgebouwd laten mij echter NU al zien, dat dát mij niet zal gaan lukken.

De dieren zijn beeldschoon. Allemaal uit Artis waar, zo beschrijft de doos, meer dan 500 diersoorten leven: van atlasvlinder tot Aziatische olifant.

De één is moeilijker te maken dan de ander.
Ik heb besloten er iedere ochtend een meditatiemomentje van te maken: gevoelsmatig een beest, boom of plant uitkiezen en maken.Voorlopig (tot in mei in ieder geval) ben ik dus, na het opstaan, even met mijn blokken bezig.
Elk beest mag een hele dag op de kast staan. Van een afstand zijn het kunstwerkjes,

Meteen de eerste was al een verrassing; een anoa. Daar had ik nog nooit van gehoord. Dus opzoeken op internet: het blijkt een gemsbuffel te zijn.( twee mensen die ‘m zagen noemden het een teckel!!)

Behalve beesten bouwen ga ik ook nog het een en ander van de dierenwereld leren, want ik heb al een roodsnavelhokko, een Fuelleborns pruillipcichlide en een onechte gaviaal bij de voorbeelden gezien. Dieren die ik beslist ga opzoeken om er meer van te weten én die ik misschien wel eens in Artis in het echt ga opzoeken.

(Het weekend met de gulle gevers was supergezellig.)

Zie voor de blokken: https://globalaffairs.nl/collection/plentimal-wooden-blocks om zelf “kunst voor even” te maken.

Loeki

Onlangs las ik ergens één regeltje dat me bij is gebleven en waar ik DUS nu maar een blog over schrijf.

Het zinnetje was: Op 24 januari 1972 werd Loeki de Leeuw geboren.

Toen ik eens ging “spitten” in Loeki ontdekte ik dat hij al veel eerder “geboren” was, nl al in 1952. Hij was ontworpen als een mascotte voor de KLM, als eerbetoon aan het Nederlands Voetbalteam

Joop Geesink (1913-1984), een Nederlandse filmproducent is de geestelijke vader van Loeki, Hij is vooral bekend geworden vanwege zijn werk met poppen.
In 1972 werd Loeki, na voetbalmascotte, herboren als de leeuwenpop van de STER.
Zon tien man, in de studio van Marten Toonder maakte deze korte filmpjes, die tot 2004 op tv te zien waren.

Ik geloof niet dat Loeki meer tekst had dan zijn vaste uitroep: “Alsjemenou”.
Nu las ik dat er meer dan 7.000 van deze filmpjes met de stop-motion techniek van Loeki zijn gemaakt. Elk van 4 seconden.

Ook nu Loeki er niet meer is, is hij er toch, en wel als prijs voor de beste reclame: De gouden Loeki
Ook de irritantste tv reclame heeft een “prijs”: de Loden leeuw.

Ook in Japan is Loeki te vinden: daar is hij de mascotte van het Themapark Huis ten Bosch, vlakbij Nagasaki

Loeki heeft ook zijn eigen glossy magazine gehad, een eenmalige uitgave in 2016 ( € 7,95)

Afbeelding Loeki Japan: Door MarioR – Eigen werk, Publiek domein, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=7423917

Winterweetjes

Amerika heeft het record van de grootste sneeuwpop ooit. Het was een vrouwelijke sneeuwpop
In Bethel (Maine) werd in 2008 een sneeuwpop gebouwd van 34,63 meter hoog.
Er was iets minder dan 6 miljoen kilo sneeuw voor nodig.
De laagste temperatuur ooit in Nederland is gemeten in Winterswijk.Het was op 27 januari 1942 een temperatuur van – 27.4 graden

* ’s Winters is de Eiffeltoren ongeveer 15 cm korter dan in de zomer.
Het staal van de Eiffeltoren krimpt namelijk als het koud is en zet uit wanneer het warm is.

* Het IJsselmeer en het Markermeer zijn grote, maar in het algemeen betrekkelijk ondiepe meren, die echter van grote invloed zijn op het klimaat van Noord-Holland, Flevoland en Friesland
Een dun ijslaagje op de voormalige Zuiderzee maakte gisteren een grappig geluid. Kruiend ijs schijnt angstaanjagend te kunnen zijn, maar na amper een dagje vriezen, was dit een mooi gezicht en een “lief” geluid.

img-20161206-wa0001
* Er zijn planten die bestand zijn tegen de vorst, we noemen ze “winterharde” planten.
Deze vereisen géén (menselijke) bescherming tegen de vorst omdat ze uit zichzelf een soort antivries aanmaken. Die antivries zorgt ervoor dat de sapstroom van de plant op gang wordt gehouden ook met (vries) kou