Vogels beschermen zichzelf

Lid zijn van Vogelbescherming Nederland (financieel bijdragen én waar het kan meebeschermen) heeft zin want wereldwijd wordt één op de 10 vogelsoorten met uitsterven bedreigd.
Vogelbescherming Nederland zet zich in om vogels te beschermen en hun leefgebieden te behouden zónder overheidssubsidie mét donaties.

In hun kwartaaltijdschriften staan leuke weetjes.

ooievaar ooie

In het lentenummer las ik de reden waarom een ooievaar op één poot staat.
Ik heb me dat wel eens afgevraagd; waarom ze op één poot staan als je op twee poten zoveel stabieler staat?

De reden blijkt kou te zijn; in de nattigheid waarin hij staat om zijn (of haar) eten bij elkaar te scharrelen is het vaak koud. Als je één poot lekker warm tussen je veren houdt blijft die tenminste warm. Een ooievaar wisselt zo nu en dan van poot (om ook de andere weer warm te laten worden)

Met warm weer heeft hij ook een “bijzondere” oplossing om te koelen; hij poept op zijn poten. Zijn poten worden dan wit en reflecteren zo de straling van het licht.

Wij beschermen vogels, sommige vogels beschermen zichzelf

Proeflokaal

Eetcafé de Groes is het bruisende middelpunt van Zelhem.
We hebben er meermalen heerlijk gegeten. Leuke bediening én met mooi weer een heerlijk terras mét zicht op het hart van Zelhem.

groes
Er is ook een Proeflokaal in/aan het eetcafé.
Dáár zijn we deze week voor het eerst met een aantal mensen gaan eten.
Het werkt als volgt: Op een invulformulier staan allemaal kleine gerechtjes: koude en warme.
Per persoon kun je 2 gerechtjes per ronde bestellen.
Het is onbeperkt genieten, want je betaalt een bedrag en dan kun je zoveel “rondes” eten als je wilt.

Er zijn ook dessertrondes met “bijzondere” gerechtjes zoals arretjescake met slagroom, “sticky “choco-brownie en een fudge caramel toffee taartje.|

Je hoeft het niet op een formulier in te vullen; de moderne mens, die zijn mobieltje bij zich heeft ( Wie niet? IK niet) kan ook een app downloaden en daarmee bestellen, dat geeft zelfs nog korting! (ons gezelschap bestond uit minstens één modern mens!)

We hebben gesmuld: een enorme aanrader voor wie houdt van (desgewenst veel) kleine hapjes.

Vogelhut II

Nu hebben we de smaak te pakken van het kijken in een vogelhut (blog 23/5)
Vlakbij de hut die we onlangs zagen bezochten, schijnt er nog één te liggen zagen we op de kaart. Dus op naar de volgende vogelhut.
Ook deze kijkt uit op het Eemmeer.
style eem We kunnen op een gegeven moment niet verder met de fiets en moeten een dijkje op lopen, weer met twee “styles” klimmen we naar de andere kant van de hekken
schapen eem

Daar staat een hele kudde ons op te wachten.
We groeten de dames beleefd en kijken goed naar onze voeten wat de hele dijk ligt vol schapenpoep.
Een enkele ooi met kleintjes ligt midden op het pad, we zeggen dat ze mag blijven liggen en dat we ze niks doen, maar op één na staan alle gezinnen als we naderen op, luid blatend, dát wel.

ronde vogelhut

We komen bij een ander soort vogelhut dan de vorige: een ronde.
We kijken door de uitgespaarde gleuven, waardoor een straffe wind waait, ogen beginnen te tranen.
Ik zie, net als vanuit de vorige hut enorm veel zwanen, een fuut, wat kuifeenden (door ons Lakenfeldereenden genoemd vanwege de kleurschakering) en dat is het dan wel.
Ook hier een bord aan de wand waar onder andere opstaat dat met geld van het Ministerie van LNV en de Provincie Utrecht een opkrikplan is uitgevoerd voor de grote hoeveelheid weidevogels in dit gebied.

bord vogels

De foto van een futengezin is aandoenlijk (minder leuk voor het visje dat wordt verschalkt.)

Op de terugweg worden we “aangevallen” door vogels. Ze cirkelen om onze hoofden en schreeuwen.We snappen aanvankelijk niet waarom, maar dan opeens zien we het: voor ons uit loopt een jong op het fietspad snel op zijn hoge poten. We stoppen, hopen dat het jong aan de kant gaat zodat het geen traumatische ervaring krijgt van 2 fietsers. Maar het blijft midden op het pad lopen, we stappen op onze fietsen en rijden langzaam, terwijl er in de lucht geschreeuwd wordt en dan….. stijgt het jong een stukje op, om even verderop wéér midden op het pad terecht te komen. Dat gaat zo nog een paar keer, waarna hij NET lang genoeg in de lucht blijft zodat wij voorbij kunnen. Meteen houdt het geschreeuw van zijn familie op en hebben wij een rustige fietstocht terug. ( Thuis nagekeken en het bleek om grutto’s te gaan, lange poten en snavel.)

ooievaarpaal We gaan nog even kijken bij het ooievaarsnest, klimmen op de heuvel en zien na lang door de verrekijker turen eindelijk een babysnavel tegen de moedersnavel aan. Er wordt gebedeld om eten. Een van de ouders zal aan het voedsel zoeken zijn, de ander staat op één been op het nest en let op het kroost (waarschijnlijk 2 jongen)

(Na)tellen

Een aantal gemeenten deden mee aan het Experiment Centraal tellen van de stemmen voor de Europese verkiezingen. Dat wil zeggen dat op 23 mei, na het sluiten van de stembureaus, de stemmen alleen werden geteld op partijniveau.
Op diezelfde avond kon toen de voorlopige uitslag van de telling bekend worden gemaakt

Het tellen op kandidaatsniveau wordt een dag (of paar dagen) later gedaan
De Vereniging Van Nederlandse Gemeentes (VNG) meldt: Doel van het centraal tellen van stemmen is het telproces efficiënter, betrouwbaarder, transparanter en dus beter controleerbaar maken. Het kabinet bereidt een wetsvoorstel voor waarmee centraal tellen in de Kieswet wordt opgenomen. Het is daarom goed dat zoveel mogelijk gemeenten (verdere) ervaring opdoen met centraal tellen.

Het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties “probeert het verkiezingsproces waar mogelijk te verbeteren, en nam enkele jaren geleden*) het initiatief voor een Tijdelijke experimentenwet stembiljetten en centrale stemopneming

Onze gemeentes (we hebben een samenwerkingsverband met 2 andere gemeenten) deden aan dit experiment mee.
Na jaren ’s avonds ( of ’s nachts) na de verkiezingen “afgeteld” thuis te komen was ik nu om 11 uur thuis; de stemmen waren op partijniveau geteld én doorgegeven.

Er werden vrijwilligers gevraagd om op het Gemeentehuis maandag 27 mei op kandidaatsniveau te tellen. Dát wilde ik, en ook mijn lief, wel eens meemaken.
Dus dát hebben we gisteren gedaan. En met ons vele anderen.
Omdat je NIET je eigen gemeente mag tellen als je OOK in het stembureau hebt gezeten (ivm de transparantie) moest ik één van de twee andere gemeentes tellen.
Dat was ook wel eens leuk.
De sfeer was prima en met een grote club mensen was het uitsplitsings- en telwerk van deze gemeente in nog amper 3 uur klaar.

Er schijnt grote kans te zijn dat dit bij de eerstvolgende verkiezing (2021) geen experiment meer is, maar door alle gemeenten gedaan zal moeten worden.
We zullen zien.

*) Deze wet bestaat sinds 2013

Atelierroute Laren(N.H.)

Afgelopen zaterdag en zondag werd voor de 14^e keer de Atelierroute Laren georganiseerd.
Wij waren de zaterdag “bezig” met Sport (zie blog gisteren) dus was de zondag gereserveerd voor Cultuur*)

tuin pepe Er is een prachtig magazine van deze Atelierroute uitgegeven; 64 kunstenaars doen deze keer mee en staan erin met foto’s van hun werk en waar ze exposeren.
Omdat we deze keer beperkt in de tijd zaten, hebben we er maar een bekeken.
Wel verschillende disciplines: schilderijen, beelden, kussens en fotografie [natuur-Arie van den Hout en Ineke Vaassen – vrouwen met bloemen]

Eén van de bijkomende (leuke) dingen van zo’n atelierroute is, dat je in woningen/ateliers/tuinen komt, waarin je normaal NIET komt.
Eén van de bijkomende nadelen, als je “gewoon” rondrijdt en naar binnengaat waar een atelierroutevaan buiten hangt is, dat je soms bij iemand in de huiskamer staat waarbij je in één oogopslag ziet: dit is not my cup of tea. Dan staat daar een (meestal) dame te stralen die je aanspreekt en wat dan?
Ik wil graag altijd eerlijk zijn, maar dat is, in dit geval, wat NIET complimenteus.
Mijn lief zegt dan “bijzonder” of “apart” (ik heb die woorden niet paraat als ik iets ECHT NIETS vind)
Daarom kijken we nu in het art-magazine wat we echt willen zien.

Op sommige plekken exposeren meerdere kunstenaars.
Onderstaand een aantal foto’s van dingen die ik wel wat vind **)
atelierroute2 Ineke Onkenhout

Wat voor ons het hoogtepunt werd, was de tuin van Pépé Grégoire met zijn beelden.
De tuin is groot, de beelden komen er prachtig in uit.

pepe

Ook zijn vrouw Marlin, interieurontwerpster, heeft prachtig expositiewerk binnen en buiten staan.
marlin

Ná deze tuin reden we weer op huis aan.

We hebben genoten.

*) Niet de hele zondag, want mijn lief zou vanaf 3 uur passief sport bedrijven: formulerace in Monte Carlo (tv)
**) wat niet wil zeggen dat ik ze ook in huis zou willen hebben

(Beach)Volleybal

Dit weekend staat, bij ons, in het teken van het volleybal. Twee gezinsleden reizen af naar Millingen aan de Rijn om daar dit weekend aan een jaarlijks groot volleybalbuitentoernooi mee te doen.

Dit keer wordt het toernooi voor de 45e keer gehouden en doen er 170 teams aan mee.
Op het terrein is ook een kampeerterrein, dus de tent is mee.

Wij vertrekken naar Utrecht om een of meer wedstrijden te zien in de hoogste Nederlandse beachvolleybalcompetitie voor mannen en vrouwen de DEB ’s morgensa Eredivisie Beach.
Dit weekend worden er wedstrijden gespeeld in Bilthoven en Utrecht.
beach1 Mijn ex- collega appt me dat ze ’s morgens gewonnen heeft in Bilthoven en straks op het Centre Court op het Jaarbeursplein gaat spelen om half 3.
Het is schitterend weer, dus we rijden naar Hollandsche Rading zetten daar onze auto neer en gaan met de trein naar Utrecht CS. Weinig te lopen, want meteen als je het station verlaat is daar het Jaarbeursplein mét tribune. Ook op de trappen van het Jaarbeursplein zitten veel mensen te kijken.

We vallen midden in een Heren beachvolleybalwedstrijd: Nederland tegen België.
De Belgen winnen.
beach3 Dan zien we mijn collega in de “arena” verschijnen. Ooit was Mered de Vries een professioneel beachvolleybalster die onder andere in Italie (Asystel Milan) speelde. Nu teamt ze samen met Querine Oosterveld.(volleybalster oa. bij Alterno en Rote Raben Vilsbiburg)

Ze hebben hun eerste wedstrijd in Bilthoven gewonnen en spelen nu tegen Marloes Wesselink en Sophie van Gestel. (Die beide dames staan mét foto’s op de vanen die bij de tribune hangen)

“Mijn” meiden gaan geweldig van start, een lust om naar te kijken. Marloes en Sophie lopen hun achterstand echter weer in en winnen uiteindelijk met 23- 21. Een leuke spannende pot
De tweede gaan Sophie en Marloes geweldig van start, af en toe lopen Mered en Quirine op ze in, maar uiteindelijk winnen Marloes en Sophie met 21-16.
Mered en Quirine moeten weer terug naar Bilthoven voor hun volgende wedstrijd (die ze winnen!)

Voor het publiek was dit een geweldige locatie, wat me een beetje verbaasde was de “knullige” randverschijnselen, waarop dit evenement plaatsvond. Bijvoorbeeld:
Er kunnen time-outs gevraagd worden, dan trekken beide teams zich terug onder eparasol, drinken water uit een koeltas en overleggen.

beach2 — De kapotte parasol was aan de andere kant

Eén parasol was kapot gewaaid en dus zaten de meiden bij hun “rustmoment” in de volle zon (geen reserveparasol ergens?)
De teams oefenen vóór de wedstrijd gewoon op het (stenen) Jaarbeursplein, geen apart zand oefenveldje. Ook heb ik geen kleedhokjes gezien, wél zag ik dat de vrouwelijke deelneemsters zich verkleedden naast het veld, waar ook toeschouwers staan.
Als je optimale prestaties van sporters verwacht, zou dat soort dingen, in mijn idee, wel beter geregeld moeten worden.

tribune
Wat leuk was aan deze Jaarbeurspleinlocatie dat “iedereen” die uit de trein kwam op zijn minst, even blijft staan. Er kwamen vrijgezellenfeestjes voorbij; kerels met 1 man in een openhangende witte bruidsjurk, mannen in roze shirts met Ajuuuuuuh op hun rug, en “tropische” dames met pluimen op hun hoofd.
Ook “gewone” reizigers haalden een drankje en gingen lekker in de zon naar dit schouwspel zitten kijken.

Helaas kon het team zondag niet meer spelen omdat Mered geblesseerd was geraakt.
Een pijnlijke onderarm (overbelasting?) verhinderde haar verder te spelen.
Balen voor Mered en Quirine én voor de toeschouwers die een goed, sterk damesteam moesten missen.

Stemlokaal (Europees Parlement)

Op 22 mei werden verkiezingen gehouden voor het Europees Parlement.
Op dinsdag 4 juni zal die uitslag officieel worden vastgesteld.

Zoals zovele jaren zat ik ook nu weer met 2 andere collega’s achter de tafel van een stembureau.Om 7 uur ’s morgens begonnen we het stemlokaal in te richten: de windvaan met STEMLOKAAL erop werd buiten gezet, de hokjes van rode potloden (aán kettinkjes) voorzien, de stembus op leegheid gecontroleerd, de benodigde materialen óp de tafels gezet, en ”onze” stoelen erachter.

Om even over half 8 komt onze eerste stemmer. We hebben dan, om even warm te draaien, zelf al gestemd.

Het loopt, qua stemmers, de hele dag “voorzichtig” door. Geen rijen, maar weinig moment met echt NIEMAND!
We zitten in een wijk-in-aanbouw, veel van de nieuwe bewoners werken de hele dag; de meeste stemmers hier komen ná hun werk.
Zo ook nu weer; de drukte PIEK ligt ’s avonds.
Om 9 uur sluit het bureau en wordt er geteld.
Er komen dan extra tellers; vele handen maken licht werk. Om 11 uur zijn we klaar.
De democratie vierde weer hoogtij:
We mochten weer stemmen en gelukkig deden velen dat ook.*)

De eerstvolgende verkiezingen staan gepland op 17 maart 2021; dat zullen dan de Tweede Kamerverkiezingen zijn.
*) ik las dat landelijk de opkomst 41,2% is geweest, het hoogst voor een Europese verkiezing sinds 1989.

Softballwedstrijd Heren

Softbal Heren : Alcmaria Victrix 1 tegen Zuidvogels 1.
De nummers 1 en 2 op de ranglijst speelden 22 mei tegen elkaar dus dat zou best een leuke pot kunnen worden. Ik was erbij!
De Alcmariaspelers hebben “Qurios” *) op hun shirt staan een (nieuwe?) sponsor, zo vertelde een pa van een speler ons.

Bij softbal kun je als supporters van de twee partijen gewoon náást elkaar op de tribune zitten, de sfeer is (altijd) goed. [Er is hier trouwens ook maar één tribune)
Gisteren werd ons incasseringsvermogen wel behoorlijk op de proef gesteld doordat aan weerskanten van ons supporters van de tegenpartij zaten, die veel commentaar hadden.Het waren best aardige mensen, maar ELKE actie becommentariëren is wel wat veel!

zuidvogels We zaten precies achter de plaat en daardoor konden we zien dat de scheidsrechter wel een erg groot vlak tot slagzone bestempelde.
Dat maakte zowel de pitchers als de slagmensen onzeker en leidde ook nog al eens tot foutslagen, commentaar vanuit het veld en slagen die wijd werden beoordeeld maar slag werden gedacht en omgekeerd. Jammer. (niet partijdig want de scheids deed het bij allebei de teams)

Twee pitchers die snoeihard gooien is wél leuk om te zien. Omdat ik het grootste deel van mijn leven naar honkbalwedstrijden heb gekeken (man en zonen speelden die sport) vind ik het onderhands gooien (honkbal=bovenhands ) op hoog niveau, nog steeds fascinerend om te zien. Pitcher Jeroen Mulder (Zuidvogels) zit ook in het Nederlands team dat volgende maand in Tjechië het Wereldkampioenschap zal spelen.

Het werd 2 – 1 voor Alcmaria

*) Qurios Holiday Retreats

Vogelhut I

Tot mijn grote vreugde hebben we de vogelhut, die we eerder NIET konden vinden, nu wel bezocht (blog 28/4) We fietsten weer naar dezelfde plek als toen waar het bordje vogelhut met een pijl stond. Wéér stonden we voor het doodlopende pad begroeid met brandnetels. Een stuk verder in het gras lag een uit elkaar gereten konijn, geen prettig gezicht.

Mijn lief zag plotseling een overstapje (ik weet er geen ander Nederlands woord voor, in Engeland noemen ze het een style)
We klommen erover, liepen een klein stukje, en moesten er nog één over vóór we op een pad uitkwamen.

We liepen door de klaver, boterbloemen en hondsdraf en zagen een paar hazen in de weilanden rennen.
Opeens kwam er een bruine hond uit het niets die achter een haas aanging.
In de verte stond een man met een pet “Hou die hond vast, idioot” mompelde ik.
De hond stond stil bij een sloot, de haas was ontkomen, zijn leger in, vermoed ik.
Toen we dichter bij de man kwamen stak hij zijn hand op. Ik zag dat hij een koptelefoon op had en even later sneed het vreselijk geluid van een grastrimmer door de stilte. Geen idee waarom de man, ver van alles en iedereen vandaan een stukje hoog gras en riet aan het trimmen was, het zal wel zijn nut gehad hebben.

We liepen verder en vonden de vogeluitkijkpost

vogelplaat

De deur was dicht, maar binnen waren de luikjes open en hing een geplastificeerde kaart met vogels die je zou kunnen zien. We had den allebei een verrekijker bij ons.

Er gebeurde echter weer hetzelfde als in alle vogeluitkijkposten die ik ooit in mijn leven heb betreden: NIETS bijzonders te zien: 2 meerkoetjes vlakbij en heel veel zwanen in de verte
De “belofte” dat als je stil bent en alleen maar kijkt, je bijzondere vogels ziet, wordt zelden waargemaakt, is mijn ervaring. (misschien ben ik te ongeduldig en moet je er twee uur of meer in zitten om “iets” te zien?)

We liepen terug door het hoge gras, de hond blafte toen we over de “style” kwamen, de man hoorde of zag ons niet, zijn trimmer maakte ongelofelijke herrie.
Eenmaal bij onze fietsen ging ik, net als op de heenweg, de reigers in de weilanden tellen.
Heen zag ik er 12, op de terugweg 16.
Geen “bijzondere” vogels, wel veel!

Ekster versus kat

En merkwaardig schouwspel gezien gisteren
We hoorden enorm gekrakra vanuit een boom komen.
Er zat een ekster op een tak te krakelen *) met…… een kat.
kat in boom
De kat zat op een (niet erg dikke) tak
De ekster zat achter hem, hem uit te schelden.
De kat draaide zich voorzichtig om, waarop de ekster opvloog en in de kat zijn staart probeerde te pikken.

De kat kroop langzaam een stukje verder op de tak, de ekster vloog op en ging een stukje voor de kat uit zitten, de kat kroop er heen en… de ekster vloog op en probeerde de kat in zijn kont te pikken. Dit alles ging gepaard met een enorm kabaal van de ekster.
Het was een maf gezicht. De tak waarop de kat zat hing hoog boven een auto, in gedachte zag ik de kat al op het autodak belanden. De kat gaf niet op en probeerde dichter bij de ekster te komen, die opvloog zodra de kat dichtbij kwam en dan rakelings over de kat heen vloog.
Het leek wel of de ekster de kat probeerde een misstap te ontlokken en hoopte dat de kat viel.
Wij hoopten van niet. Hoewel ik niet dol ben op katten, wens ik ze geen gebroken rug toe. ( ik weet dat men katten 9 **levens toedicht, maar ik geloof daar niet zo in)

We hebben een tijd staan te kijken, uiteindelijk klom de kat (bottom down) de boom uit en vloog de ekster luid roepend weg.
We hebben nog rond gekeken of de ekster een nest met jongen beschermde maar konden geen nest ontdekken.

*)krakelen= ruzie maken met

** Oorsprong kat heeft 9 levens: In Egypte was vroeger Atum-Ra een Katgod, die eigenlijk uit 9 goden bestond, hij overleefde van alles en werd daarom geloofd 9 levens te hebben