Vadertje Tijd is voortgekomen uit een aantal Griekse en Romeinse goddelijke figuren: Kairos, Aion en Chronos.
Vooral naar de laatste is Vadertje Tijd gemoduleerd.
De Grieken stelden zich “Chronos, χρόνος= Tijd “voor als een staartetende slang (de tijd verdween immers)
In de loop der tijd werd Chronos, geïdentificeerd met een andere God: Kronos, die de Romeinen Saturnus noemden.
Kronos is de vader van Zeus en werd afgebeeld als oude bebaarde man.
Hij werd gezien als de oudste godheid.
Zo is Vadertje Tijd dus uiteindelijk uit al deze personages ontstaan
De toebedeelde attributen die Vadertje Tijd op plaatjes vaak bij zich heeft, hebben elk een eigen betekenis: de sikkel of zeis staat symbool voor de tijd die alles afsnijdt; de vleugels verwezen naar de Latijnse spreuk tempus fugit = de tijd vliegt.
De zandloper of de klok kwam er pas in de Late Middeleeuwen bij.
De verklaring hiervan zou kunnen zijn dat rond dié tijd openbare klokken in Europa gebruikelijk werden (door de opkomende handel werd juist tóen tijdsmeting belangrijker.)
De zandloper moet ons bewust maken van de kortstondigheid van het aardse leven.



Was het afgelopen jaar een oude man, dan is het nieuwe jaar een baby.
Vaak wordt Vadertje tijd afgebeeld met een baby (het nieuwe jaar) op zijn arm; Het oude jaar gaat; het nieuwe jaar komt

Dit jaar is de baby het nieuwe jaar 2022.
Vandaag aangekondigd door de ooievaar, die vannacht exact om 12 uur de baby dropt, zodat morgen heel Nederland wakker kan worden in het jaar 2022
Een voorspoedig 2022