We hebben vaccinatie 1 geïnjecteerd gekregen: het was een happening.

Het begon met veel (zeker 5) mannen met gele hesjes die ons de weg op het parkeerterrein wezen, daarna een aantal gastheren die ons en anderen opvingen, en vroegen of we ID- bewijs en ingevulde gezondheidsverklaring bij ons hadden.
Toen we “ja” zeiden verwezen ze ons naar hun collega’s, die achter loketjes zaten
We waren al door heel wat “handen gegaan” voor we echt binnen waren!
Er kwamen 2 mensen tegelijk met ons aan bij de loketjes. De man vóór de loketjes wees, wie naar welk loketje moest.
Ik moest mijn ID en gezondheidsverklaring afgeven.
Een loketmeisje keek en wat ik al vermoedde bij twee antwoorden op mijn verklaring gaat wat “moeilijks” gebeuren: een stempel én een sticker.
Ze roept er een dokter bij.
Een knappe jongen komt me halen; hij heeft GGD-arts op zijn rug staan.
Hij neemt me mee naar zijn “kantoortje”

We praten even en hij zegt dat hij erbij blijft als ik geprikt wordt.
Van mij mag het.
Ik wordt geprikt. Het gaat goed er gebeurt niets, maar ik moet wel nog even blijven zitten.
Mijn lief is al geprikt en terwijl ik bij de prikdame in een leunstoel blijf zitten, praat mijn lief met de arts.
Zodoende hoor ik later dat ze op DIE locatie die dag 600 vaccinaties hebben gezet en op de andere, dichtstbijzijnde locatie op die bewuste dag: 1000.
Ons lijkt het weinig als, zoals minister de Jonge gezegd heeft, begin juli (dit jaar) alle Nederlanders die dat willen, gevaccineerd zouden moeten zijn.
We worden geadviseerd om nu 15 minuten in de wachtkamer te gaan zitten; die tijd heeft het vaccin nodig om zich in ons lichaam te verspreiden. Zijn er geen klachten dan kunnen we daarna naar huis gaan.
We wanen ons in de Keukenhof, overal schermen met bloembollen en groen én grote stoffen pijpen waar warme lucht ingeblazen wordt. Het lijkt wel een sauna, zo warm.
De stoelen staan met schermpjes er tussen.
Er lopen 2 dames rond met rode vesten met Rode Kruis erop (opgestroopte mouwen vanwege de hitte die, zeggen ze, pas nét ontstaan is)
“Ja, komt u maar ik heb nog een leuk kamertje voor U met 2 stoeltjes naast elkaar”
De dames houden ons, wachtenden, bezig.
“Eén kwartiertje maar dames en heren (er zitten als wij komen ca. 7 mensen in de wachtkamer) en beweeg de geprikte arm dat is beter. Ja, ga maar naar elkaar zwaaien!
Ja mevrouw, als de grote wijzer op de 3 staat mag u naar huis”
Er hangt een rebus aan de wand die de wachtenden kunnen oplossen
Ik probeer het, maar het laatste plaatje kan ik niet thuis brengen, er staat bi j” + en“. De 2 dames komen helpen; de één kan ook niet zien wat het plaatje is, de andere weet het antwoord :” Dat is een rok en dan is het: Stop met roken! “
We zijn het er allemaal over eens dat dat plaatje er NIET uitziet als een rok!
De tijd vliegt om!
En dan staat de grote wijzer op de 3 en kunnen we naar huis.
Een andere uitgang dan de ingang, dus we gaan de uitgangskant op:” He, nemen we geen afscheid meer? “
De Rode Kruisdames blijven er wat van maken: “Ja, zwaai maar naar ons, goed voor je arm!”
We zwaaien en staan buiten.onze priklocatie, hier nog in aanbouw
Over 6 weken mogen we weer.