- De aanleiding
Toen mijn moeder overleed liet ze mij een sieradendoosje na.
Erin zaten een paar broches, haar horloge en wat ringetjes.
Die ringetjes had ik haar nooit zien dragen, ze waren erg klein en kapot
Van haar moeder of oma vermoedelijk.
Ik heb er niets mee gedaan.
Het doosje staat er nog.
2.De financiering.
Toen ik terug kwam van de kaakchirurg had ik een gat in mijn mond en een gouden kroon in een papieren servetje in mijn zak. Twee maanden later, na een hernieuwd bezoek aan de kaakchirurg had ik nu ook aan de andere kant van mijn mond een gat en wéér een gouden kroon in een servetje in mijn tas.
3.De edelsmid.
Eén keer per jaar fiets ik een atelierroute. Hier in de buurt zijn dan ateliers open voor bezichtiging. Dat kunnen schildersateliers zijn, of handwerkateliers, maar ook werkplaatsen van licht, foto- en videokunstenaars, edelsmeden en pottenbakkers.
Van één van die atelierbezoeken had ik ooit een visitekaartje meegenomen van een edelsmid wiens werk me wel aansprak.
Bovenstaande dingen bij elkaar opgeteld heeft me doen besluiten de stoute schoenen aan te trekken en de edelsmid te vragen van de kronen en de ringetjes een nieuw sieraard te maken.
In blijde verwachting
Nu zit ik in haar atelier.
De ringen zijn echt goud, maar één steen was glas en de andere was beschadigd en gaat zeker verder stuk als hij ontmanteld moet worden. Wat wil ik?
Ik wil graag een hangertje, zonder steentje
De edelsmid heeft ideeën en meerdere boeken met dingen die ze al eens gemaakt heeft.
We praten en we kijken en ik zie iets moois, waarop zij de suggestie doet omdat van goud én zilver te maken. Dat vind ik een prima plan, want eerlijk gezegd vind ik zilver mooier dan goud, en heb ik ook meer zilveren sieraden dan gouden.
Een hangertje van beide edelmetalen lijkt me altijd en overal bij te dragen!
Het goud van de kronen kan zij niet verwerken; ze brengt het naar een goudhandelaar, daar krijgt ze een prijs naar gewicht voor, waarvan ze goud koopt dat wél voor een edelsmid te verwerken is.
Ik vind het spannend én bijzonder dat nu eindelijk mijn moeders, (oma ’s wellicht)ringetjes een nieuw leven krijgen en weer, in een andere vorm gedragen gaan worden.
Nu is het afwachten op de geboorte van mijn sierraad.