De Ridderlijke Duitsche Orde.

Gisteren schreef ik een blog over een bezoek aan Doesburg en over een gebouw, (in de steigers) oorspronkelijk de zetel van de pastoor-commandeur van de “Ridderlijke Duitsche Orde
Ik zette er 2 vraagtekens achter omdat ik niet wist wat die orde inhield.

Vandaag zocht ik dat uit.

Ik vond een berichtje over het ontstaan van de Duitse Orde, namelijk dat
de Duitse Orde in de Nederlanden pas goed op gang kwam ná de kruistocht van 1217 – 1219.
Er nam een groot aantal Nederlandse ridders deel aan deze kruistocht,  bij wie de Duitse broeders een goede indruk achterlieten. Dat resulteerde in vele grote schenkingen aan de Duitse Orde. Deze schenkingen zouden de basis vormen waarop de commanderijen van de Duitse Orde in de Nederlanden gesticht zouden worden.

De Duitse Orde heeft gedurende enkele eeuwen een belangrijke rol gespeeld in de Nederlanden: ze bemoeiden zich met plaatselijke en internationale politiek, hadden uitgebreide bezittingen en hadden vele mensen in dienst. Hiernaast waren ze een belangrijke culturele, sociale en religieuze factor in veel van de gebieden die ze beheersten aangezien ze naast landsheren ook religieuze leiders waren.

De Orde kwam dus voort uit Duitse Christenen (financieel gesteund door oa. Nederlanders) die, in de Middeleeuwen, gewapende (kruis) tochten hielden om het Heilige Land Palestina (in het bijzonder Jeruzalem) te ontzetten (van Islamietische overheersing) zodat pelgrims weer veilig naar het Beloofde Land konden gaan.

Ik vond ook een artikel over specifiek de commanderij van Doesburg
De commanderij van Doesburg werd op 12 juni 1286 gesticht, na een scheidsrechterlijke uitspraak door proost *) en deken**) van het kapittel van de Dom te Utrecht en de proosten van Deventer en Oldenzaal in een geschil tussen de Orde en het convent van Bethlehem.
De kerk van Doesburg werd toen aan de Orde toegewezen, terwijl het convent van Bethlehem, dat zich in 1276 onder de Orde had geplaatst, weer terugkeerde tot de Reguliere Orde van St. Augustinus.

De commanderij werd dus gesticht na onderlinge hommeles !

De kerk van Doesburg, die gewijd is aan St. Maarten**) en ook als moederkerk van de Orde wordt genoemd, stond vroeger aan de Saltpoort. Zij werd echter in 1340 door overstroming verwoest en later meer richting stad herbouwd. De cureit (pastoor verantwoordelijke voor de zielzorg van de parochianen) van de kerk was de commandeur van Doesburg.


De kerk is tweemaal door brand getroffen in 1483 en 1547 (2de keer oorzaak blikseminslag) Dit was zeer ten nadele van de financiële toestand van de commanderij.
Daarnaast liet het beheer door latere commandeurs veel te wensen over. Uiteindelijk is in 1657 besloten het commandeurshuis met erf en met verdere bezittingen als oudeigens en uitgangen uit huizen in de stad aan het stadsbestuur van Doesburg te verkopen om er een weeshuis in te vestigen.
Hiermee werd het daadwerkelijk bestaan van deze commanderij afgesloten.

Dan een bericht dat ik vond, méér naar het NU:
Het gebouw dat nu in de steigers staat  is sinds het einde van de 18e eeuw in gebruik als concertzaal, sociëteit en daarna als café-restaurant met bioscoopzaal.

En…nog meer naar het NU (een bericht van 2019) er wordt geld door de Provincie  Gelderland  beschikbaar gesteld om historische elementen van de Commanderij  te kunnen restaureren.  

En dan het laatst gevonden, actuele bericht  over de Commanderij:

“In het voorjaar van 2023  wordt het Lalique Museum****) uitgebreid naar het historisch voormalig riddergebouw uit het jaar 1286 de Commanderij. (Het pand van ooit de Ridderlijke Duitsche Orde) Dit pand bevindt zich pal achter het huidige Lalique museum


sieraad Lalique

Dus als u of ik de voormalige Commanderij ooit van binnen willen zien zullen we naar het Lalique museum moeten gaan.
Niet meteen vertrekken! We moeten nog even wachten, pas omstreeks het voorjaar van dit jaar is het gebouw daar klaar!


*) Proost = de hoogste functionaris binnen een seculier kapittel  (christelijk bestuurscollege bestaande uit geestelijken, verbonden aan een kathedraal of kapittelkerk) die het tijdelijke beheer over de wereldlijke goederen van het kapittel had.

**)Deken= een leidinggevende van een afdeling binnen een bisdom.

***) De Grote of Martinikerk is de hoofdkerk van de Hanzestad Doesburg in de provincie Gelderland. Andere gebruikte namen zijn: Hervormde Kerk, Sint-Maartenskerk en Sint-Martinuskerk.

****) gewijd aan de wereldberoemde Franse juwelen- en glaskunstenaar René Lalique (1860-1945)



Meer “ontdekte” familie

Het blog over “nieuwe” familie bracht meer plots ontdekte familieverhalen onder mijn aandacht.
Een vriendin vertelde:

Haar broer was op kampeervakantie in Frankrijk met zijn gezin.

Om de beurt wasten één van de gezinsleden na het avondeten de potten en pannen af bij een washok. Toen de beurt aan de vader was, stond hij in het washok naast een andere Nederlandse man af te wassen; de twee mannen raakten aan de praat.

De naam Vollenhove*) (stadje in Overijssel) viel.
De man vertelde dat zijn moeder daar vandaan kwam, mijn vriendin’s broer vertelde dat zijn moeder daar ook vandaan kwam
Beide moeders bleken de Brak heten. Dat was toevallig!
De potten en pannen moesten even wachten door deze ontdekking. Na het uitwisselen van verdere familiegegevens bleken de twee moeders van de mannen zussen te zijn. Beiden waren getrouwd en in andere delen van Nederland terecht gekomen te zijn en hadden contact met de rest van de familie verloren (beide moeders waren inmiddels overleden)

De broer kwam terug uit Frankrijk en vertelde zijn zus dat hij daar familie had ontdekt!
Dit verhaal, een tijd geleden gebeurd, kwam boven toen zij mijn verhaal las!



*) fictieve meisjesnaam om privacy te waarborgen

Schaduwwerking

Op 4 november schreef ik een blog over schaduwen en zette daarbij de foto’s die ik van mezelf en familie had verzameld.
Ik kreeg daar nogal wat reacties op. Het blog ging ook over een andere manier van kijken naar de dingen om je heen.
Nu is er een ander jaargetijde met andere invallende zon.
Dus nieuwe schaduwfoto’s

Binnen: een schaduwkunstwerkje en een “toevallig” voorbijlopende kameel (als je dat erin wilt/kunt zien)

En “toevallige” vogeltjes; op een wand, het behang en op een keukenkastje

Een puttende golfer; iets wat lijkt op een macaber persoon met een…..dode kip? een tweebenige eland die in het bos gefotografeerd wordt en beton met de schaduw van bebladerde takken.

Je moet het willen zien!

Een anekdote over Ho


Hồ Chí Minh (1890-1969) werd geboren als Nguyễn Sinh en was een Vietnamees communistisch revolutionair leider, die premier (1945-1955) en president (1945-1969)  was van de Democratische Republiek Vietnam


Toen de  Tweede Indochinese Oorlog 1955-1975 (in het westen de Vietnamoorlog genoemd)  was afgelopen en het Noorden gewonnen had werd Saigon hernoemd naar Ho Chi Minh, hun communistische leiderhet werd Ho Chi Minh city. De grootste stad in Vietnam ( momenteel ca. 9 miljoen inwoners)
De volledige Vietnamese naam van de stad is Thành phố Hồ Chí Minh.

De stad ligt op de westelijke oever van de Sài Gòn (een van de grootste rivieren van Vietnam met een totale lengte van 450 km)  De naamsverandering was een statement: de overwinning van het Noorden zou niet vergeten worden!


Ho Chi Minh zelf ligt, tegen zijn wil (hij wilde gecremeerd worden) in een gigantisch tombe in Vietnam’s hoofdstad Hanoi. Hij is opgebaard en voor iedereen te bezichtigen (wel heel lang in de rij staan)  Zijn gemummificeerde lichaam gaat 1x per jaar naar Rusland om “bijgewerkt” te worden.


Ho Chi Minh zelf had een simpele levensstijl en woonde in eenvoudig huis op palen, liggende aan een vijver, dichtbij een schuilkelder. Zijn werkkamer is sober en, volgens de gids, nog precies zo als Ho hem heeft achtergelaten.

Hai, onze gids waarover ik eerder blogde, was niet bij ons in Hanoi.
Maar eerder vertelde hij een opmerkelijk voorval over het sterven van Ho Chi Minh: Hij overleed op de Nationale feestdag van Vietnam: 2 september (1969)
Dat was Quốc khán, de dag waarop herdacht wordt dat Ho Chi Minh op 2 september 1945 de onafhankelijkheidsverklaring heeft voorgelezen en de dag die in Vietnam als Nationale Dag gevierd (iedereen vrij) wordt.
De regering van Noord-Vietnam maakte zijn overlijden pas een dag later bekend, omdat HO op die feestdag stierf!

Een anekdote die Hai over Ho vertelde:

In Vietnam was eens één mooie luxe auto, ontworpen door bekend ontwerper.
Helaas reed de auto niet.
Men vraagt aan Ho Chi Minh “Wat moeten we nu doen?”
Ho antwoordt :”Vraag het maar aan Lenin, die weet alles.”
Zo gezegd zo gedaan: ze vragen het aan Lenin.
Lenin zegt dat hij bij moeilijke vraagstukken altijd experts uit het buitenland haalt.
Dus dat doen ze.
Buitenlandse experts komen naar de auto kijken
Eén expert pakt een tang en knipt het draadje naar de claxon door en zegt: “In Vietnam gaat  99% van de stroom naar de claxon”.
Daarop  startte de auto!

N.B.

In Vietnam toeter je als je achter een andere auto zit. Ná het toeteren ga  je er voorbij, of je zicht hebt of niet: je hebt getoeterd dus je gaat er voorbij! Iedereen wéét dat




Zonder afspraak

In een klein stadje, niet ver bij ons vandaan, is het mogelijk om elke maandag, zonder afspraak je  te laten boosteren.

En hoewel het lijkt dat de Corona voorbij is hebben wij momenteel een aantal bekenden die in quarantaine zitten omdat ze positief getest zijn, wég is Corona dus zeker niet.
Om optimaal beschermd te zijn hebben we besloten om een tweede boosterprik te gaan halen (géén garantie weten we!) De eerste keer dat we een prik halen zonder afspraak.

Als we bij de priklocatie aankomen zijn er 2 mogelijkheden tot rijvorming: vóór de ene met lint afgezette mogelijkheid staat een bord met afspraak ( er staat een klein rijtje mensen). Voor de andere “rij” staat een bordje: zonder afspraak, daar staat niemand. Als we het rijtje zonder afspraak inlopen, lopen we tegen een zwart lint aan; deze “rij” is doodlopend!
Er staat een bewaker, wij wijzen vragend op het doodlooplint, hij wijst dat we de andere rij in kunnen: we sluiten aan. Als we aan de beurt zijn zegt de bewaker dat áls het druk wordt, mensen mét afspraak vóór gaan, vandaar dat lint.
Hij maakt het lint dan los!

In de informatie stond dat je een mondkapje moest dragen. Ik vond dat een beetje vreemd want als je ergens géén corona op zou moeten kunnen lopen óf adspirant coronazieken tegen zou mogen komen, dan zou het op de priklocatie zijn!
Je mag niet verkouden zijn, geen koorts hebben, niet aan Corona lijden of kortelings geleden hebben, vrij safe dus lijkt me.
Maar zoals mijn lief ( terecht?) opmerkte “Mensen kunnen ook liegen en toch ziek er heen gaan. “Better safe than sorry”.

We hebben, in de rij staand, meteen ons mondkapje voorgedaan. Als we bij de GGD-er nét voorbij de deur komen pikt hij mij uit de rij: Ik krijg een weggooimondkapje van hem, “want stoffen mondkapjes mogen hier niet”
??
Dan maar een “vers” mondkapje omgegespt op en binnen verder wachten.

Er zitten 3 intakedames achter een tafeltje mét een stoeltje een meter of 2 er voor. Achter iedere ieder tafeltje zit een dame achter een computer, vóór iedere tafel staat een potentieel prikklant, op 2 stoeltjes zit een wachtende. Mijn lief gaat op het derde stoeltje zitten, terwijl ik mijn rijbewijs uit het hoesje frummel ( een kontzak is makkelijker dan een handtas!)
Dan kan ik ook op een stoel, wachten tot ik aan de beurt ben.

Mijn lief en ik zijn bijna gelijk aan de beurt, alleen de infodame bij hem krijgt storing aan de pc en de mijne niet. Ik kan doorlopen en een prikdame zit voor me klaar. Ik stroop mijn mouw op en krijg een booster ingespoten. Als ik naar de wachtruimte loop, is mijn lief net aan de beurt om geprikt te worden.

Ik loop, in de “uitwerkwachtzaal” direct naar een tafeltje waar een oudere rodekruismeneer mét paardenstaart zit om mijn prik in mijn gele boekje bij te schrijven


Hij grapt wat en vraagt of ik nog iemand “bij me heb” Ik zeg dat er straks nog een bekende van me komt en ga op één van de klaargezette stoelen zitten.
Heel apart hier, net een leslokaal, rijen stoeltjes met de snoet dezelfde kant op,
op gepaste afstand van elkaar.  
Ze zouden hier best een film kunnen vertonen, dan heb je nog wat te zien, nú kijken we allemaal voor ons uit naar…..niks
De ruimte is halfvol. Mijn lief komt naast me zitten, de Rodekruisman wenkt hem: hij pakt zijn gele boekje en blijft  lang grappen met de man.
De doordoorstroom stagneert en de man heeft niets te doen, komt achter zijn tafeltje vandaan om met ons samen verder te grappen. Hij vertelt een verhaal over zijn recalcitrante nicht, waar we om moeten lachen.
Dan moet terug naar zijn tafeltje; hij krijgt een klant.

De wachttijd is om, we lopen naar buiten: mondkapje af, bril schoonmaken, dan zie ik weer wat!.
Ik kwam met één mondkapje en ga met 2 weg, én een vaccin in mijn arm én een bijschrijving in mijn gele boekje en dat allemaal gratis en zonder afspraak! TOPland Nederland!

Hier staat de priklocatie waar ik gisteren was niet bij!



Hai’s persoonlijke verhaal(2)

Hai woonde, toen wij hem leerde kennen, in Đà Nẵng (764 km ten zuiden van  Hanoi).
Maar hij is opgegroeid vlakbij de gedemilitariseerde zone (bufferzone tussen 2 landen in oorlog)
Die zone was, tussen 1954 en 1976 (Tweede Indochinese Oorlog) een enkele kilometers breed gebied aan weerszijden van de demarcatielijn ter hoogte van de 17e breedtegraad.


In de Tweede Indochinese Oorlog (door ons, in het Westen meestal aangeduid als de Vietnamoorlog) heeft Hai gekozen om voor het Zuiden te vechten, zijn broer koos voor het Noorden.
Hai vertelde hoe vreselijk het voor zijn moeder was; beide zonen die vochten aan verschillende kanten van de oorlog.  Zij had de regel ingesteld dat áls haar zonen beiden bij haar waren haar huis neutraal terrein was en er daarbinnen NIET over de oorlog mocht worden gesproken.
Hetgeen vanzelfsprekend NIET lukte. Hai heeft een keer in zijn ouderlijk huis zijn broers pistool tegen zijn slaap gedrukt gekregen! Gelukkig was de broeder” liefde” groter dan de haat tegen de Zuiderlijke vijand! ( incl.de Amerikanen)

De geschiedenis van de DMZ van Vietnam eindigt in 1975 met de hereniging van de twee landen: Noord- en Zuid-Vietnam; ze werden op 2 juli 1976 formeel verenigd als de Socialistische Republiek Vietnam.

Hai heeft ná de oorlog in een kamp gezeten,  zijn broer heeft hem er toen uit kunnen krijgen.
Heftige tijden die hij ons beschrijft en die hem mede gevormd hebben tot de man die hij nu is.

Op onze reis door Vietnam hadden we ook elders een andere gids die ooit met het Noorden meegevochten had ( en dus als overwinnaars uit de strijd waren gekomen)
Toen we hem vroegen hoe het vond om NU Amerikaanse toeristen ( zijn vroegere vijanden) door zijn land rond te leiden zei hij “Ach, een Amerikaan heeft ook een moeder”.
Een kort antwoord wat ons een inzicht geven in de vergevensgezinde denkwereld van de Viets.
Onderdrukt door de Chinezen, de Fransen en de Amerikanen, maar die niemand haten. Want, zoals Hai ons zei: ” Haat lost niets op, in tegendeel het verteert een stukje van jezelf.”

Collectenieuws

Op 2 december verleden jaar schreef ik een blog over collecteren, onder andere over het collecteren dat ik toen deed voor het Leger des Heils (een protestantse geloofsgemeenschap, die helpt en zorgt voor mensen aan de onderkant van de samenleving)

Onlangs kreeg ik een uitgave van het “Collectenieuws van het Leger des Heils”
Een paar feiten (cijfers) over die collecte wil ik u niet onthouden:

De totale opbrengst van de landelijke collecte 2021 was € 1.248.211

Daarvan was € 817.971 contant:.
8558 collectanten hadden dat bedrag door ca.26.000 straten door te lopen én
op 727 collecteplaatsen met bussen te staan, opgehaald.
Er was € 140.177 via de QR code binnengekomen en € 90.911 via de digitale collectebus.


Dat was in 2021.
Voor 2022 staat de Landelijke Collecte gepland in week 48:  27 nov t/m 3 december.
Collectanten kunnen zich het hele jaar door aanmelden via: https://www.legerdesheils.nl/word-collectant
Geld kan, behalve met de landelijke collecte, ook op ieder ander moment gedoneerd worden, voor info daarover zie https://doneren.legerdesheils.nl/
Voor het inleveren van kleding en textiel kun je gratis 0800 0322 bellen om het dichtstbijzijnde inzamelpunt voor kleding en textiel bij jou in de buurt te weten te komen.

Tot slot nog  een kort stukje Leger des Heils geschiedenis.

De Engelse predikant William Booth kwam omstreeks in 1863 in aanraking met de arme bevolking van Oost Londen.
In 1865 richtte hij The Christian Mission op. Vanaf een zeepkist sprak hij vol vuur over de liefde van God. Hij merkte dat zijn boodschap vaak niet overkwam: Mensen met een concrete hulpvraag zitten niet op een verhaal, hoe goed ook, te wachten; ze willen geholpen worden!

Booth begon, behalve met zijn boodschap, samen met anderen, ook brood uit te delen en in 1878 werd zijn Christian Mission herdoopt in Salvation Army: een leger dat strijdt tegen lichamelijke en geestelijke honger, armoede en andere maatschappelijke wantoestanden én tegelijk de boodschap van de Liefde van God verkondigt.
Niet alleen die boodschap verkondigde maar ook daadwerkelijk uitdroeg en dát doet het Leger des Heils nog steeds.

[In Nederland organiseerde Gerrit Juriaan Govaars  op 8 mei 1887 met een paar anderen mensen de eerste Nederlandse samenkomst van het Leger des Heils]

Flehite én Amersfoort

In museum Flehite is  momenteel niet alléén de tentoonstelling over drie generaties Withoos te zien.
Er is ook informatie te vinden over de stad Amersfoort, het vroegere Amorfortia

Deze kaart, hangend in Flehite is van omstreeks 1585

Amersfoort kreeg op 12 juni 1259 stadsrechten van de Utrechtse bisschop Hendrik van Vianden.

Informatie in museum Flehite ook over de, voor Amersfoort zo gezichtsbepalende, Onze Lieve Vrouwetoren.  De “kleine” OLV toren is in Flehite goed te bekijken; hij is niet altijd alleen en losstaand, geweest.

De eerste kapel op deze plaats werd in de veertiende eeuw gebouwd.
Van de bouw van de toren is weinig bekend, wél dat deze rond 1470 klaar kwam.
Ná de overname door de protestanten (reformatie) werd de kerk ook voor andere doelen dan religie gebruikt, onder andere als opslagplaats voor buskruit en als plek waar granaten werden  gevuld.
Door onvoorzichtigheid bij deze handelingen ontplofte de kerk in 1787 (17 doden).
De kerk raakte bij de explosie zo zwaar beschadigd  dat in 1806 werd besloten om de ruïne te slopen.

Behalve de OLV toren staat in museum Flehite ook een grote maquette van Amersfoort, deze toont het noordwestelijke deel van Amersfoort in de tweede helft van de 17e eeuw, dáárbij is de Onze Lieve Vrouwetoren mét kerk nog te zien.

Ook in Flehite informatie over de eerste trein in Amersfoort én ook hier een maquette!
Nu is station Amersfoort Centraal een knooppunt en een belangrijke schakel in het goederenvervoer tussen de Noordzee en de Baltische staten en in het internationale reizigerstreinverkeer.
Amersfoort heeft nu, behalve station Amersfoort Centraal, ook nog de stations Vathorst en Schothorst. In het museum kwam ik te weten dat in 1863 de eerste trein in Amersfoort stopte (op de latere lijn Utrecht-Zwolle) en dat het spoor toen nieuwe inwoners en soldaten naar de stad bracht. Tegelijk met het spoor kwamen ook (meer) fabrieken naar Amersfoort

Een leuk “treinweetje” las ik, bij de maquette van station Smallepad: chique dames gingen toen met de trein naar Utrecht of Amsterdam om een nieuwe jurk te kopen; dan kregen ze namelijk de treinreis cadeau! Over het aantrekken van klanten gesproken! In 1863!

Het zicht vanuit de ramen van het Museum Flehite (1880) gevestigd in drie laatmiddeleeuwse muurhuizen midden in de historische binnenstad van Amersfoort

Als we, na veel én mooie dingen gezien te hebben in het museum, buiten lopen door de historische stad, zien we menig poster van de door ons dan net geziene tentoonstelling;
Schilder Mathias Withoos heeft hier geleefd en zijn nagedachtenis leeft er nog voort!

Resultaten tuinvogeltelling 2022

Inmiddels is de sluiting van de Nationale tuintelling geweest en zijn de resultaten van dit weekend bekend.

De top 10 van 2022!

1.Huismus        453.502

2.Koolmees      307.963

3.Merel             199.676

4.Pimpelmees 198.125

5.Vink               149.501

6.Kauw            148.363

7.Houtduif        114.975

8.Ekster            105.754

9.Turkse tortel 103.164

10.Roodborst   95.076

Dit jaar waren  170.408  mensen in de weer om  2.402.212  tuinvogels te tellen.

Gelukkig werd de merel weer veel gezien, na een  lange ziekte- en sterfteperiode door het Usutuvirus (oorspronkelijk afkomstig van een mug uit Afrika)De merel staat dit jaar zelfs op plek 3! En dat in het Jaar van de Merel!

Ik heb 2 vrienden die hun telling niet ingestuurd hebben omdat het maar zo weinig was. Jammer want volgens mij is het geen “wedstrijd” wie de meeste vogels ziet, maar (voor vogelorganisaties) om te zien welke vogels wáár zijn en hoeveel. Zodat tijdig bekend wordt waar aantallen van een bepaald soort vogel drastisch verminderen en om dan uit te zoeken waar dat door komt!

Nog wat vogelweetjes om dit “Vogelblog” af te sluiten:

Andere benamingen voor de Erithacus rubecula (=kleine rode) oftewel de roodborst:
povertje (Zeeuws Vlaanderen) winterroodbaardje en winterfeugeltsje

* In Europa hebben roodborstjes gelige eieren met bruine stippen; de Amerikaanse roodborstjes hebben blauwe eieren.
* Naar deze blauwe groene eitjes is zelfs een kleur genoemd: Robin egg blue!

* Vogels lusten ook “menseneten” zoals gekookte (ongezouten) aardappel, rijst en havemoutvlokken.(Voer kleine hoeveelheden en haal het weg als het na 1 dag blijft liggen, want dit bederft snel)

*Het oudste paar ooievaars dat in 2021 werd geteld zijn in 1985 geboren en vormen sinds 1988 een broedpaar in Drenthe; ze zijn Maarten en Elsje genoemd

*De ooievaar was ooit bijna uitgestorven in Nederland, maar in 2020 waren er weer zo’n ca.1300 broedparen in Nederland

Nog een leuke check om te doen: https://www.vogelbescherming.nl/mijn-vogeltuin/
Je voert jouw postcode in en je ziet welke vogels erbij jou in de buurt gezien zijn en DUS welke vogels je in jouw omgeving kan verwachten!

Minder plastic in Frankrijk

Naar aanleiding van mijn blog over de petitie over het terugdringen van plastic kreeg ik berichtjes van 5 lezers dat ze de petitie ondertekend hadden.
Het zullen vast meer lezers/lezeressen zijn, want niet iedere lezer zal het me melden.
Fijn dat ook ik heb kunnen bijdragen aan de bewustwording van het gebruik van te veel plastic.

Ik kreeg ook een reactie over de Franse regering met betrekking tot plastic verpakkingen.
De essentie van deze reactie wil ik graag met u delen.

Per 1 januari van dit jaar mag een dertigtal soorten groenten en fruit niet meer in plastic verpakt worden. Als bv. radijzen, bananen en aardappelen in een hoeveelheid van minder dan 1,5 kilo word aangeboden mag daar géén plastic omheen gedaan worden!

Zie je nu nergens in Frankrijk meer dié hoeveelheid groenten en fruit in plastic?
Dat nog “even” wél, distributeurs en producenten krijgen 6 maanden de tijd om hun oude, plastic verpakking op te maken.

Dit zul je over 6 maanden niet meer in Frankrijk tegenkomen!


Telers van o.a. champignons  krijgen tot 2024 de tijd om een alternatief te bedenken voor hun plastic verpakkingen

Frankrijk loopt (weer) voorop in deze (plastic) milieuverbeterende strijd.
Wéér, omdat toen wij vele jaren geleden in Frankrijk kampeerden, daar op campings al verschillende kleuren afvalbakken stonden om gescheiden het vuil in te stoppen.
Toen hadden wij dat in Nederland nog niet!
Vooroplopers!

De Europese Unie vraagt de lidstaten om vanaf 2026 het gebruik van kunststofverpakkingen aanzienlijk te verminderen. Dat duurt nog lang en is, vind ik, wel erg voorzichtig geformuleerd!

Frankrijk is wat resoluter. Hoewel? Bakjes voor kwetsbaar fruit, zoals aardbeien, bosbessen en frambozen mogen nu nog van plastic zijn, dat is pas vanaf 2026 pas voorbij.

Duurzame verpakkingsmanieren gaan méér geld kosten zeggen de producenten, overstappen op karton bijvoorbeeld, zou twee keer duurder zijn dan plastic verpakking!



Het zijn aparte jongens, die Fransen! Goed bezig op het gebied van het terugdringen van plastic, Beter dan wij in Nederland, terwijl we het, als burgers, toch allemaal wel willen.