Begin verleden jaar publiceerden wetenschappers (oa. entomologen) een rapport in het officiële orgaan van de National Academy of Sciences van de Verenigde Staten (PNAS) waarin staat dat de afgelopen 20 jaar misschien wel een derde van alle insectensoorten verdwenen is.
Dit concluderen ze uit het feit dat elk jaar het aantal insecten dat in bepaalde streken op aarde vliegt, kruipt of in de grond leeft, met een paar procentpunten afneemt.
De oorzaken hiervan zijn oa. het gebruik van meer stikstof en fosfaat dan het landbouwkundig systeem kan vasthouden; het gebruik van gewasbeschermingsmiddelen; de versnippering van natuurlijke leefgebieden én de klimaatveranderingen.
Dit jaar zijn de wetenschappers niet optimistischer, sommige insecten op sommige plekken zullen verdwijnen en met het afnemen van de insecten zullen ook vogels verdwijnen, voorspelen ze. Een heel somber beeld.
Ook de Engelse natuuronderzoeker Chris Packham, die onlangs 3 weken lang het terugkerende BBC programma Springwatch medepresenteerde ,wees in dit natuurprogramma verscheidene keren op terugloop van de insectensoorten in Engeland.
Wat betreft Nederland zijn er grote verschillen tussen de regio’s.
Ik woon, denk ik, in een goede insectenregio, als ik zie welke insecten ik allemaal nog regelmatig zie
Ik moet wel eerlijk zeggen dat ik maar heel weinig van insecten afweet.
Ik herken het soort: spin, vlinder, mier, slak en tor, maar de onderverdelingen ken ik niet.
Onderstaande insecten zag ik afgelopen tijd
Mieren, heel veel mieren, op de foto op een waterplant, maar we zien ze ook tussen de stenen van het tuinpad. Wat kunnen die diertjes een zand versjouwen! Hoopjes wit zand met daartussen diepe kieren (naar het binnenste der aarde?)
Ik zag daar ook een vliegende mier bij, ééntje maar!
In de vele bloemen van het vingerhoedskruid zoemen bijen, ze zijn snel; erin en eruit (lastig met fotograferen, dus dat deed een ander voor me, ook de zonnehoed en de lavendel foto’s zijn van hem)
En dan de torren en torretjes, ik weet geen namen, maar soms zie je ze, zomaar, in de tuin!
Het koolwitje en de mot zaten net lang genoeg stil om te fotograferen en de langpootmug of is het een spin(?) zat voor het raam. Allemaal vlakbij huis.
In de vijver zitten regelmatig waterjuffers, moeilijk te fotograferen.
Wat wel lukte om te fotograferen waren de schaatsenrijders. Fijn dat die er zijn want dat zou betekenen dat de waterkwaliteit goed is.
Wij mensen moeten ons zorgen maken om onze planeet, de natuur, het klimaat en dáár iets aan doen (oa consuminderen) maar laten we niet vergeten ook te genieten van wat er (nog?) wél is en we nog wél (vaak vlakbij huis) kunnen zien!
Elke dag wat - blog 