In plaats van in mijn eentje op een klein schermpje bezig te zijn, vind ik het ook leuk om af en toe samen op de bank naar t.v. te kijken.

Ouderwets? Ja, maar ook gezellig om iets SAMEN te zien.
Helaas is dit (zomer)seizoen daar NIET geschikt voor.
Er zijn zoveel zenders, maar ook héél veel herhalingen, waarvan we de “goede” al gezien hebben! (Nee, we hebben geen Netflix of ander tvbetaalnet)

Het enige wat in deze tijd (meestal) oké is om te kijken zijn natuurfilms

Na het zien van deze documentaire is het, voor de handliggende, antwoord op die vraag: Sommige wel en sommige niet.

Waar wij ontzettend door gefascineerd werden was het koraalrifherstelproject. Nog nooit eerder had ik gehoord of gezien dat het op deze schaal en zó werd aangepakt!
Wetenschappers hebben een hands-on-benadering  ingesteld om de vernietiging van koraalriffen te herstellen: ze verzamelen kleine koraalfragmenten die zijn afgebroken, bijvoorbeeld door orkanen.
Deze koraalstukjes worden gekweekt in onderwaterkwekerijen en vervolgens getransplanteerd op wilde riffen.
In de “kinderkamer” kunnen de koraalstukjes op diverse manieren worden “opgekweekt” bv. bevestigd aan sokkels op blokken op de zeebodem. De geredde koralen worden verzorgd door biologen en vrijwilligers die de gezondheid en groei van de “stekjes” in de gaten houden en algen en korstvormende sponzen en manteldieren op afstand houden.

Bij één  van die methodes  worden brokken koraal aan een veelvertakte stangenconstructie opgehangen om te groeien. Het doel van biologen is om in de kraamkamer gekweekte koralen weer op het rif te transplanteren om bestaande koraalkolonies te versterken, om riffen opnieuw in te kunnen zaaien na grote gebeurtenissen (verwoestingen onder water) én om de kans te vergroten dat een diversiteit aan koraalkolonies dicht genoeg bij elkaar groeit voor succesvol kruisbestuiving.

Als de tijd is gekomen om de koraaltransplantaties op hun nieuwe plek te installeren, slaan duikers spijkers en bevestigen ze de koralen op hun nieuwe plaats. Binnen 3 tot 6 maanden zullen de koralen over de spijkers heen groeien en gezond weefsel op het rif gaan ontplooien.

Het met de hand nieuwe koralen verzamelen, opkweken en herplanten van koraal is arbeidsintensief en het zal ook niet genoeg zijn om de riffen weer helemaal aan te vullen, maar het is wel een DOE-methode die zoden aan de dijk zet; het werkt!

Er is zoveel slecht nieuws, heerlijk om mensen iets positiefs te zien doen, en dan nog wel onder water! Ik zie het NIET als een druppel op een gloeiende plaat, wetenschappers zijn óók aan het zoeken naar méér mogelijkheden om deze ecosystemen van rifbouwende bloemdieren en andere levende wezens in tropische zeeën te beschermen en te herstellen.
Dit is één van de methodes die al werkt!