Om nu, tijdens de Corona pandemie bij mensen thuis naar kunst gaan kijken lijkt ons géén goed idee, maar de overzichtsexpositie in de Kunstuitleen willen we wél proberen.
We gaan vroeg en het is nog rustig, mondkapje voor en kijken wat er voor moois dit jaar gemaakt is.
Dit jaar kreeg ook jong talent een kans op de Overzichtstentoonstelling, van leerlingen van het voortgezet onderwijs ( Huizermaat en Erfgooierscollege) waren ook een paar werkstukken tentoongesteld Er waren een paar bijzondere werkstukken bij. Mij trof vooral een theater compleet met roodfluwelen gordijnen en een spiegel, zodat je als je in de spiegel keek niet alleen de 3 toneelspelers zag maar ook jezelf. Leuk gevonden!
We besluiten daar en dan om wel nog even naar de Krachtcentrale te gaan.
De krachtcentrale is een prachtig industrieel erfgoed omgebouwd tot een ontmoetingsplek van Huizen; daar zijn de ateliers van een paar kanjers van kunstenaars.
Als het gaat qua bezoekersaantal gaan we er naar binnen.
De krachtcentrale: Thinking inside the box!
We kunnen naar binnen. Handen desinfecteren en een, geplastificeerde, kaart meenemen, zodat men weet dat er máár 20 mensen binnen kunnen zijn (die kaart hang je bij het verlaten van het gebouw weer op.Dan pakt de volgende hem weer Ik weet niet of dát Coronaproef is, maar de handen kunnen dan wel weer gedesinfecteerd worden)
Er is een open hoge trap naar de ateliers. We lopen naar boven, ik voor het eerst met mondkapje.
Boven gekomen lijkt het wel of ik zuurstoftekort heb, ik voel me heel raar. Gelukkig zijn we alléén dus trek ik in een hoekje even mijn mondkapje weg en probeer mijn ademhaling weer onder controle te krijgen. Dat lukt.
Natalie Hoogeveen is edelsmid en maakt prachtige sieraden ( ik heb het geluk dat ze een prachtig sieraad voor me ontworpen heeft) Ze stelt haar werk ook heel mooi tentoon. Helaas heb ik géén gaatjes in mijn oren en ben ik doodsbang voor prikken (menig keer daarbij flauwgevallen) anders had ik NU in de verleiding gekomen de prachtige, door haar ontworpen en tentoongestelde bloemknopjes voor in de oren, aan te schaffen.*)
Het atelier van Danny Tupang is een feestje om te bekijken. Hij maakt rakketten, die ook gelanceerd kunnen worden en robotten van allerlei apparaten zoals camera’s en broodroosters. Er staat een klein soort oranje “spinnetje” dat hij ontworpen heeft als relatiegeschenk voor een groot bedrijf, de basis is een groothoeklensje voor een smartphone en het kan nog werken ook. Origineel en apart om te zien!*)
Daarna gaan we naar het atelier van Pieter Hogenbirk, cartoonist/striptekenaar. Er zijn op dat moment geen bezoekers en hij draagt zelf geen mondkapje, dus ik laat de mijne even zakken. Ik krijg meteen het idee dat mijn hoofd zich met lucht vult. Ik geniet (en moet lachen) om zijn strips, ze zijn knap getekend én grappig. Maar wat ons het meeste treft zijn de tekeningen van Vietnam; de bootjes en een vrouw met mandje op de rug; ik denk een lid van de Flower Mhong. Zelf weet Pieter niet tot welke stam deze vrouw behoort, hij heeft getekend naar een foto, is niet zelf in Vietnam geweest.
Er komen bezoekers de trap op, mijn masker gaat weer helemaal op. Natalie is pijlen op de grond aan het plakken om de looprichting nog zichtbaarder te maken. We nemen afscheid en vertrekken met de verder lege, lift.
Heel leuk om dit weer even gezien te hebben.
Ook zondag (11 okt) nog te bekijken.
*) geen camera bij me, dus zijn de foto’s uit de folder. Van iedere kunstenaar een foto van zijn/haar tentoongestelde werk (niet specifiek van het beschreven object)
Elke dag wat - blog 
Bijzonder, zowel jullie als de ideeën van jou/jullie, ik kan me echter niet in alles verdiepen, maar bestudeer ze wel, Johannes
LikeLike