Dag: 3 oktober 2020

Toeristische bezichtigingen in Ruurlo

’Ruurlo: ’s Morgens eerst de natuur in. Bij de Heikamp (van oorsprong een boerderij nu horecagelegenheid) zijn verschillende wandelroutes uit gezet. Deze ochtend wandelen wij de Molenplateauroute, die door bos en hei (helaas uitgebloeid nu) loopt.
We zien onderweg ergens een soort plateau en vermoeden dat hier een molen heeft gestaan!


Om 1 uur gaat het museum, dat we willen bezoeken en waarvoor we NIET hoeven te reserveren, open.

Op de Borculoseweg waaraan het museum ligt staat ook een achtstammige zomereik (quercus robur) met een omtrek van ca. 10 meter die ooit diende als vast punt voor een eerlijke verdeling van de akkers, een soort grensteken.
Een bijzondere boom, die boeren eeuwen hebben laten staan. Nu is er bebouwing, vroeger alleen (landbouw) grond
Zomereiken hebben prachtige, grote kruinen, in de Achterhoek zeggen ze dan  “ne kroezeboom” (kroezen= machtige, groot, indrukwekkend)
De boom wordt geschat op 3 eeuwen oud, waarschijnlijk ouder.

Het is even na enen als we het museum binnengaan.MAG staat voor Maastricht Aardewerk en Glas*)
De eigenaar en zijn vrouw leiden bezoek desgewenst rond langs de vaak prachtige voorwerpen.
(Het glas heeft de eigenaar verzameld, het porselein verzamelt zijn dochter)


Petrus Regout (1801-1878), ’s Nederlands eerste GROOTindustrieel vestigde in 1834 zijn eerste glasfabriek in Maastricht, in 1836 een aardewerkfabriek en in 1938 zijn glasblazerij. Op zijn hoogtepunt had hij zo’n 7.000 werknemers in dienst en was daarmee de grootste werkgever in Nederland. Hij had ontwerpers in dienst onder wie de oorspronkelijke graficus Willem Jacob Rozendaal, van wie prachtige ontwerpen in het MAG museum staan.

Eén van de zonen van Regout begon in 1883 Mosa, de eerste Nederlandse porseleinfabriek, ook hij had bijzondere ontwerpers in dienst, onder wie Pieter Stockmans ( 1940-  ) (Stockmans blauw) en Edmond Bellefroid. Van beide ontwerpers is hier werk te zien (Pieter Stockmans ontwerpt nog altijd)


In het MAG staan prachtige voorwerpen, maar het heeft ( in mijn ogen) een duidelijke meerwaarde dat er zo begeesterd over verteld wordt. Voorwerpen kunnen prachtig, mooi of minder mooi zijn, maar het verhaal achter het voorwerp maakt het voorwerp interessant.

Zo had mijn moeder het vroeger wel eens over het chocolademerk KWATTA, waarbij je “soldaatjes” kon sparen voor (bijna) gratis artikelen. In MAG zag ik het zegelboekje met de ingeplakte zegeltjes waar echt soldaatjes opstaan en de bordjes die met de zegeltjes gespaard werden! Nostalgie!

(bijna) Alles wat hier staat is gemaakt in Maastricht, ook beeldjes van Jezus aan het kruis, waarbij één heel mooi strak ontwerp en één minder mooi (in mijn ogen “rommelig” beeld)
De ene KLOPT, de andere NIET.
De uitleg die volgt is bijzonder, het hoofd van Jezus aan het kruis hoort naar rechts gewend te zijn omdat Jezus kijkt naar Dismas,  de moordenaar,  die naast Hem aan het kruis hing en zich  ter elfder ure had bekeerd ( het “rommelige” beeld kijkt de andere kant op)

Dit zijn verhalen waarvan ik er niet genoeg kan horen.
Een echte aanrader dit kleine prachtige museum (zat en zondag geopend)
Bent u er te gast vraag om uitleg, het maakt uw bezichtiging zoveel interessanter!

Dan de laatste bezienswaardigheid voor ons deze dag in Ruurlo: een fietstunnel beschilderd met de “interessante” dingen die in Ruurlo te zien zijn, óók de fietstunnel aan( het eind van) de Borculoseweg.
De Kunsttunnel brengt voor ons nogal wat bekende punten naar voren.
Een erg leuk initiatief!


Van sommige tekeningen op de fietstunnel heb ik nog foto’s van het “origineel” . Treffende gelijkenissen.

Niet getekend, maar wel op de gele muur van de fietstunnel: langpootmuggen, heel veel langpootmuggen ( die houden zeker van de kleur geel!)



*) museumjaarkaart is in MAG NIET geldig. Donderdag, Zaterdag en zondag geopend van 13.00- 17.00 uur; reservering niet noodzakelijk, toegangsprijs € 7,50.In Coronatijd kunnen er dingen veranderen Kijk voor het bezoek even op de site:  http://www.hetmagmuseum.nl

Grootste werkende vistrap in Nederland ?

Vanaf de N317 neem je de afslag Doesburg*) richting de Koepoortwal, deze gaat over in de Veerpoortwal en daarna de Schout bij Nacht Doormansingel. Sla vervolgens rechtsaf richting de Barend Ubbinkweg, en daarna linksaf : dan bent je op de gratis parkeerplaats De Linie  én op loopafstand van én het historische centrum van Doesburg én één van de grootste vistrappen van Nederland.

NOS sept. 2019: In Doesburg is een van de grootste vispassages van Nederland geopend. De passage maakt het voor vissen mogelijk ongehinderd in het hele stroomgebied van de Oude IJssel tot in Duitsland te zwemmen en hun paaigebied te bereiken.
ontwerptekening

Zo’ n vistrap willen we wel eens bekijken dus we rijden naar Doesburg
De ondergrondse bezoekersruimte is helaas door Coronamaatregelen gesloten, zo lazen we, maar we zouden wel “de klimmende vissen” kunnen bekijken.
Helaas bleek dat ook niet mogelijk; in de vakken stond maar een klein laagje water, geen vis te zien. Nee, dat is niet waar, een mooi mozaiek van een vis zien we wel.

Het is allemaal zéér teleurstellend en ziet er, in onze ogen, triest uit. Gelukkig zien we een Doesburger die we kunnen vragen wat hier aan de hand is. Hij schudt zijn hoofd als we het vragen; “Miljoenenproject waar totaal niet rekening gehouden is met de mogelijkheid dat het water LAAG zou kunnen staan in plaats van HOOG; de vistrap werkt niet en heeft nooit gewerkt, weggegooid geld”  hoofdschuddend verlaat hij ons.

We kijken naar het bord van de vissen die hier van de ene kant naar de andere kant zouden kunnen trekken. 67 soorten zoetwatervissen in Nederland, waarvan bijna alle soorten tussen beken, rivieren en stromen heen en weer trekken Hier zouden we  de winde, rivierprik, paling, baars en Atlantische zalm kunnen zien. Helaas, deze vissen kunnen  NU NIET langs deze sluis!

Of het wáár is wat de man zegt weet ik niet, maar later thuis zie ik in de Gelderlander van 3 juni staat: De vispassage bij de sluis in Doesburg is buiten werking gesteld. Dit vanwege de lage waterstand in de IJssel.
Dat zou er op wijzen dat de vistrap ooit wél gewerkt heeft!

En op de site van Omroep Gelderland vind ik een bericht van maart 2020: “Met veel trots werd hij afgelopen najaar geopend: de vispassage in de Oude IJssel bij Doesburg. Maar werkt hij ook? Dat onderzoekt het Waterschap Rijn en IJssel de komende weken. En dat gaat ouderwets met een fuik en handmatig tellen van de visjes”.
En na de telling van de 110 gevangen vissen staat er als conclusie: “Daarmee lijkt de passage, op basis van de eerste tellingen dus een succes”.

Van 110 vissen, bij de telling in maart, naar 0 vis in oktober. Jammer!
We zien hier en nu ook verder niemand kijken.
Nergens kan ik, later thuis op internet, vinden of er nog wat aan gedaan kan worden.
Lage, blijvende, waterstand?

Hebben we ons, als Nederlanders, altijd bezig gehouden met het water te bedwingen, stukken herwonnen van de zee, inpolderen, dijken en dammen bouwend en nu………….. té weinig water, niet alleen in Doesburg: de waterstand in de grote rivieren Rijn, Waal en IJssel daalde ook al naar een (te?) laag peil. Een blijvend probleem? Voor mens én dier (vis)?

*) De stad ( in 1237 zijn  stadsrechten verkregen) is op een “does” (hoogte) gebouwd, vandaar de naam!