Ethische *)kwestie (3)

(Bijna) iedereen heeft een moreel kompas. De een heeft andere morele waarden dan de ander.
Soms kan een mens in verwarring worden gebracht: Is wat we (de Overheid, de maatschappij) doen, juist? Ben ik het wel eens met dit voornemen/deze wet/ deze regeling?
Soms ligt de grens niet zo duidelijk.

Deze keer gaat de ethische kwestie over een milieuprobleem dat de mens heeft veroorzaakt en waarvan de mens(en) denk(en)t dat een dier een gedeelte van dit probleem kan oplossen. Moet de mens dat wel of niet laten doen?

In (filter)sigarettenpeuken zit plastic en chemicaliën, die, op de grond liggend in de grond en dus in het grondwater terechtkomen. Hoewel er al minder mensen roken dan een paar jaren geleden worden peuken nog steeds op straat gegooid met het gevolg als hierboven omschreven.

Er is al een oplossing voor uitgevonden! (Géén peuken meer op de grond gooien lijkt mij de simpelste én doeltreffendste oplossing, maar daarin werkt de MENS niet echt mee)

Kraaien zijn namelijk slim (zo slim als een mensenkind van 5 tot 7 jaar) zij kunnen én een puzzel oplossen én goed  getraind worden.
Er is (nog?) niet onderzocht of kraaien ziek kunnen worden van het “even” zo’n sigarettenpeuk in hun snavel nemen. Als dát onderzoek er is geweest komt een ethische dilemma:  

Moet de mens een milieuprobleem dat hij ZELF heeft veroorzaakt, laten oplossen door getrainde dieren?

*) Ethische kwestieblogs maak ik, niet om er een antwoord op te krijgen, maar om de lezer zelf te laten nadenken (zoals ik ook gedaan heb toen ik over de kwestie hoorde of las) over zijn/haar eigen morele waarden en hoe de grens daarvan ligt