Bijna iedereen neemt souvenirs mee als hij of zij naar een ander land gaat. Sommige mensen doen dat ALTIJD, anderen alleen als ze wat moois zien en weer anderen als ze in een “bijzonder” land zijn.
Ik besloot wat van de souvenirs die we door de jaren heen mee hebben genomen te laten fotograferen en daar een blog bij te schrijven.
De zilveren boomvaren is het nationale sportsymbool van Nieuw–Zeeland.
Gigantische varens (van ca. 3 meter hoog) groeien daar in de regenwouden, we liepen er tussen, eronder en we bewonderden!
Hier in Nederland ben ik al helemaal wous van varens, ik heb er al heel wat ( van vakanties) “meegesmokkeld” en in onze tuin gezet (sommige overleefden, sommige niet). Vanuit Nieuw Zeeland met het vliegtuig, durfde ik niet levend materiaal te smokkelen. ( binnen Europa in een afgeknipte frisdrankfles met aarde in de auto is tóch anders)
Als souvenir kocht ik een broche en een hangertje van een zilvervaren en mijn lief een pet met een varen erop.
Bovendien maakte mijn lief (ooit fotograaf) prachtige foto’s van de varens. Hij maakte er zelf (van meranti hout) lijsten om.Deze twee varenfoto’s hangen prominent in onze huiskamer.
De Nieuw-Zeelandse natuur heeft mega veel indruk op me gemaakt.
De nacht vóór de dag dat we van Noorder- naar het Zuidereiland zouden varen was er een aardbeving.
Nooit eerder zoiets meegemaakt; de camper schudde. De kade was vernield en vertrekken naar het Zuidereiland was dagen niet mogelijk.
Dus zijn we op het Noordereiland gebleven, een beetje teleurgesteld, maar voor de mensen die door de aardbeving gedupeerd werden was het erger. Ook op het Noordereiland was qua natuur genoeg te zien.
De sterrenhemel die we dáár gezien hebben was onvergetelijk!
(Elk souvenir dáárvan valt in het niet bij de herinnering)
Elke dag wat - blog 
Een aardbeving meemaken lijkt me een angstige gebeurtenis. Dat geven je woorden erover niet weer, dus vraag ik hoe dat voor jullie overkwam. De enige connectie die ik met Nieuw Zeeland heb, is dat mijn jongere broer Floor in opdracht van zijn schoonvader daar is geweest , wat de aanzet is geweest, dat de kanker bij hem duidelijk werd door veel te hard en veel te lang werken. Hij is “vrolijk” heengegaan, uiterlijk, maar dat was Floor, ooit als kind waren we als een tweeling. Dat was de bovenkomende herinnering, duidt het mij niet euvel.
Hou je haaks lieve vriendin, Johannes
LikeLike