Gevonden geld.

We lopen op een pad door de polder; mijn kleuterzoontje en ik.
Op het pad ligt een tientje.
Geen portemonnee, alleen één tientje.
Ik pak het op.
“Geld, mama? ” vraagt mijn zoontje.
Ik besluit dat dit een heel goed opvoedmomentje kan zijn.
– Ja, dat is geld, dat heeft een mevrouw of een meneer verloren. Zullen wij het naar het politiebureau brengen, dan kan die het teruggeven ? –



Mijn zoontje knikt. Naar een politiebureau, dát lijkt hem wel wat.
We lopen naar huis en pakken de fiets.
Hij achterop, op weg naar het politiebureau.(Dit was nog in de tijd dat een politiebureau OPEN was en je niet ALLES digitaal moest doen)

Er zit een agent aan de balie.
Ik loop er heen en leg het tientje op de balie “Gevonden!”
Ik til meteen mijn zoontje op en zet hem op de balie, kijk de agent doordringend aan zodat hij OOK door gaat krijgen dat dit een OPVOEDmomentje is.
Gelukkig snapt hij het.
“Zo, kleine man, heb jij met jouw mama dit geld gevonden?”
Mijn zoontje raakt niet onder de indruk “Heb jij geen pet?”

De agent knipoogt naar mij “Ja, wil je hem zien?”
Ik ben mijn zoontje kwijt, ik zie het aan zijn opgewonden blik.
De agent maakt een haakje aan de balie open en vat de hand van mijn zoontje “Kom maar mee”
Ik volg.
In een soort garderobe hangen haken met kleding eraan. Een plank erboven, daar liggen de petten op. De agent pakt een pet.
Mijn zoontje is niet gauw tevreden “Zet ‘m ns op? “
De agent wil hem op het hoofd van mijn zoontje zetten, maar dat is de bedoeling niet; De agent moet hem zelf op.
Dan pas, is hij in de ogen van mijn zoon, een  echte AGENT!

Mét pet loopt de agent met ons naar de balie terug.
Hij gaat gewichtig een formulier pakken (zo lang geleden was het) en vraagt aan mijn zoontje zijn naam en adres.
Naam en achternaam gaat nog, daarna moet ik een beetje helpen.
De agent speelt mee en zegt dat hij hoopt dat de rechtmatige eigenaar hier zal komen om zijn geld terug te krijgen.
We verlaten het politiebureau.
Mijn zoontje vertelt tegen iedereen dat hij op het politiebureau geweest is en de agent een pet op had.

Aan dit verhaal dacht ik toen ik onlangs las, dat gevonden, niet geclaimd geld, VAN DE GEMEENTE IS.
Ik heb er nooit over nagedacht wáár gevonden geld blijft als het niet geclaimd wordt
Ik gaf het af op het politiebureau, daarmee was voor mij de kous af.
Nu las ik, dat als een gevonden voorwerp (dus ook geld) een jaar nadat het gevonden is, niet geclaimd is, de vinder het mag houden.
Claimt de vinder het niet, dan gaat het naar de Gemeente.
Ik denk dus dat mijn zoontje en ik, zoveel jaar geleden, ongewild, de gemeente gesponsord hebben.

Een gedachte over “Gevonden geld.

  1. Goeden dag Baars, Dit is zo schitterend en hoewel jij aangeeft dat het in de vorige eeuw is gebeurd ( een tientje !),
    de waarde van jou zienswijze staat nog steeds als een rots voor mij en de reactie van je kleinzoon is ontroerend ! Johannes

    Like

Plaats een reactie