Engels.
Er werd me een Engels grapje opgestuurd; een leuk grapje, maar er was aan dit berichtje iets vreemds. Het Engelse ”ik”(I) stond met een kleine letter.
Het viel me meteen op en staat “raar”
Waarom schrijven de Engelsen ik eigenlijk met een hoofdletter vroeg ik me af.
Het blijkt dat I vroeger meer letters had! Het was ic, ih of ich. In de spreektaal werd dat verbasterd tot “i” (aye) Dit werd met een hoofdletter geschreven omdat de “i” anders verloren raakte tussen de andere letters.
En dat is zo gebleven toen de oude ic, ih & ich vormen verdwenen!
Nederlands
Een metrostation in Amsterdam fotografeerde ik omdat de naam, groot in rood met witte tegeltjes een knik heeft waardoor water en looplein aparte woorden lijken.
Het viel me op en ik denk dat als looplein een apart woord zou zijn je dat met een lange ij zou schrijven: looplijn( ja toch?)
Frans
Ergens las ik een Frans adagium dat me trof: “Du choc des opinions jaillit la vérité”
Ik zocht het woord adagium op , want wat is het precies?
Adagium is een krachtige uitspraak die iemands levenservaring en levensidealen weerspiegeld. Latijn – Ad =toe, tot en aiere= bevestigen, beweren
Ook las ik dat het meervoud “adagia” van de 14e tot de 16e eeuw de benaming was van een verzameling van Griekse en Latijnse citaten en spreuken. ( de “ Adagia van Erasmus” uit het jaar 1500 bv )
Bij de meervoudvorm “adagia” dacht ik in eerste instantie aan een muziekterm, dus die heb ik meteen ook maar even nagezocht.
Het blijkt dat in de muziek de term adagio is (o aan het eind) komt van” ad agio” dat vertaald” op je gemak is”, en in de muziek “rustig” betekent.
Tot slot het betreffende Franse adagium in het Nederlands
“In de botsingen der meningen ontspruit de waarheid”
Elke dag wat - blog 