Al jaren gaan we 2x per jaar met een stel vrienden, om bij te praten, uit eten
De ene keer zoeken zij een restaurantje uit, de andere keer wij.
We hebben op veel “bijzondere” plekken gedineerd.
Deze keer waren wij aan de beurt om een eetgelegenheid uit te zoeken.
26 juni beschreef ik in een blog de brocante bij voormalig sanatorium Zonnestraal, een geweldig mooi, in 1928 geopend en door architecten Duiker en Bijvoet, ontworpen gebouw in het Loosdrechtse Bos
Op het terrein is tegenwoordig ook een brasserie, waar we op de hete dag in juni iets gedronken hebben.
De term brasserie (het Franse woord voor brouwerij) is in de 19e eeuw in Duitsland ontstaan in een brouwerij waar het bier ter plekke kon worden genuttigd.
Een brouwerij met café, dus eigenlijk.
Tegenwoordig is een brasserie een eet- en drankgelegenheid, waar je meestal geen heel menu eet maar meer een drankje en een hapje nuttigt.
Het leek ons leuk om ons eetuitstapje met vrienden dáár te vieren. Bij reservering bleek dat ze echter om 17.00 uur sluiten. Dus, wilden we onze vrienden dáár ontmoeten dan zou het een lunch moeten worden ipv een diner.
Na overleg met de vrienden werd het inderdaad een lunch.(wáár wisten ze op dat moment nog niet!)
Waren wij er eerst op een bloedhete dag, nu woei en regende het pijpenstelen; sterker nog ik kreeg een NL.Alert dat storm Poly over Nrd Holland raasde en dat men er beter aan deed binnen te blijven.
Weer overleg met vrienden; we besluiten toch te gaan.
Onze reservering Op Het Terras had men gelukkig omgezet in een gereserveerde tafel binnen!
Een bordje met welkom stond op de gereserveerde tafel.
We voelden ons alle vier meteen welkome gasten
De bediening was leuk; vrolijke mensen die kennelijk plezier hadden in wat ze deden.
Ondanks razende Poly (veel afgerukte takken onderweg) was het er gezellig druk.
We kozen alle vier de “Sharing Lunch” die er geweldig uitzag en heerlijk smaakte. Twee van de vier lustten de soep van de dag, die op die dag pomodorisoep was, niet.
De vriendelijke bediening zorgde dat deze 2 een andere soep kregen. Heel coulant (soep van de dag, is wel de soep van dié dag, dus ze hoefden dat niet te doen)
We keken uit op een stukje hei, waar het de meeste tijd hard regende, maar we zagen nogal eens mensen (met regenhoedjes of be-capuchond) honden uitlaten. Eén hond rende weg van zijn baasje en stond te kwispelen bij de achterdeur van de brasserie. We vermoeden dat hier wel eens wat lekkers voor hem wacht!
Bij de koffie-na zaten koffielepeltjes met een apart vorm. Volgens de ober was het alleen voor het mooi en had de vorm géén functie!
We hadden, met deze brasserie, een goede keus gemaakt, vonden ook onze vrienden.
Brasserie Zonnestraal een aanrader!
Later kregen we thuis per email (zo hadden we ook gereserveerd)een bedankje voor ons bezoek,met mogelijkheid om op en/of aanmerkingen te sturen.
Super attent!
Elke dag wat - blog 
Goedemorgen Baars, Ik herken de manier van eten met vrienden, in mijn geval eten met collega’s : een bijzondere tijd, waar ik nog met veel genoegen op terugkijk. De gelegenheid waar jullie ontmoeting plaats vond oogt prachtig, al was het alleen al vanwege het bedienend personeel. Tof Baars houden zo , Johannes
LikeLike