Wie schrijft die blijft!

Het valt me op dat er NU zoveel meer teksten als anders staan; rode vlaggen met de tekst Met elkaar, voor elkaar, teksten op spandoeken op scholen, op kerken,  op verzorgingshuizen en soms gewoon op huiskamerramen.
Men wil elkaar laten weten wat men vindt, solidariteit betonen met ouderen en zieken die binnen moeten blijven of  dank overbrengen aan mensen in de zorg.

Ik heb oog voor deze teksten, lees altijd  al alles wat ik tegenkom.
Vandaag zag ik, behalve de tekst “Bedankt team voor de goede zorg” tegen de muur van een instelling ook een sticker op een raam “Elk kakje in een zakje” met een plaatje van een hond erbij.
hondenbordjeOok de “gewone” dingen gaan door: poepende honden! (Er staat ook steeds meer van die NO- prikpennen met een poepende hond in tuinen en plantsoenen.)
Ik kan me niet voorstellen dat het helpt! Net zo min als in een grote stad een sticker met “geen fietsen tegen het raam aub” helpt. Meestal staan er fietsen tegen zo’n sticker.

Ook zag ik het woord GESLAAGD  in plakletters op een raam mét een uithangende vlag met daaraan een schooltas. schooltasDát symbool van geslaagd zijn had ik dit jaar nog niet veel gezien. Ondergesneeuwd tussen de “solidariteitsvlaggen”? Of minder als vorige jaren? Het voelt vermoedelijk “anders”, als je schoolresultaten bepalen of je je examen gehaald hebt of dat je echt examen moet doen.

Persoonlijk heb ik niets met die witte T-shirts met een rood hart erop voor het raam, als steun voor de zorg.
Iedereen hoort blij te zijn met de goede gezondheidszorg die we in Nederland hebben, NIET alleen nu er een pandemie is, maar altijd.
Geef de mensen in de zorg een beter salaris, maar een t-shirt met hart voor je raam………..pfft

Bijna alle winkels hebben de, voor hun branche geldende, speciale Corona maatregelen op de ruit geplakt,;de kapper in het winkelcentrum heeft er een briefje erbij dat, omdat er Coronamaatregelen in de zaak getroffen zijn, de kappersbezoeken NU € 2,50 duurder zijn. Ik ben benieuwd of die “toeslag” als de pandemie over is, weer gaat verdwijnen!

raambeerAl eerder blogde ik over de beren die voor de ramen gezet worden om kinderen en volwassenen iets te doen te geven als ze een wandelingetje maken: namelijk TELLEN.
Nu zag ik een raam met een vel papier met daarop in rood geschreven BEER. Waarschijnlijk iemand die mee wilde doen maar geen speelgoedbeer in huis had.

IK heb deze BEER meegeteld!

Veilig recreëren

Wij, Nederlanders, doen het goed (zegt premier Rutten)
We blijven zo veel mogelijk thuis maar soms willen ook wel eens “even” weg.
En hoewel we het dichtstbevolkte land van de Europese Unie zijn (400 inwoners per vierkante kilometer) zijn er best nog wel plekken te vinden waar je anderhalve meter uit elkaar kan blijven en toch genieten.

ruggelingsWe  zijn er gisteren weer met de fiets op uit getrokken.
Het  begon heel apart: toen we wegreden lag, vlakbij ons huis, midden op het fietspad een klein egeltje.
Toen we aan kwamen rijden vloog net een ekster van die plek op.Geen idee wat er aan de hand was, het egeltje had zich opgerold, lag midden op het fietspad, iets dat ons niet veilig leek. Terwijl mijn lief bij de egel bleef fietste ik naar huis terug,  tuinhandschoenen  gehaald en het egeltje, voorzichtig opgepakt en tussen dorre blaadjes veilig onder een boom neergezet.
Pas toen vertrokken we ECHT.

Dit keer fietsend een stuk langs de grens tussen Noord Holland en Utrecht;  het pad langs grenssloot de Gooyersgracht.
De bisschop van Utrecht en de Graaf van Holland hadden al in 1356 al mot over de scheidingslijn tussen hun gebieden.

babyeendjesNu loopt er een grint/zandpad langs deze “gracht”  waar het, hoewel erg hobbelig mooi fietsen is. Omdat het zo lang droog is en we in een grote zandwolk achter een tractor zitten (het is agrarisch gebied) geven we even (benen) gas en halen we die  tractor maar even snel in, om daarna weer rustig peddelend langs de sloot te fietsen.
We zien jonge eendjes; ze lijken net nieuwe batterijen te hebben, ze tollen rond hun ma.

Toen ik vlak langs de waterkant  gedrukt, een auto liet passeren (die rijden er een enkele keer ook: stofwolk, stofwolk)  landde er vlak bij me een witte reiger. Zo dichtbij had ik er, in Nederland, nog nooit één gezien*)

bloeiende boom
Na een tijd fietsen komen we door Laren, een straat met prachtige witte bloesembomen.Omdat het vrij hard waait denk ik niet dat de bloesem nog lang aan de boom blijft zitten.
Zo nu en dan lijkt het nu al of het sneeuwt!

 

 

 

Het is een gevarieerd landschap waarin we fietsen, want nu rijden we ook langs een stukje hei. heidestukje

In de verte zie ik fietsen liggen en staan, dichterbij tel ik  19 fietsen.Een samenscholing?
Nee, ook daar zijn mensen veilig aan het recreëren: in een zandverstuiving.
Door de felle zon die op het zand schijnt lijkt het zand bijna wit. Het terrein loopt een beetje op en overal zie ik plukjes  mensen zitten. Een vader met 2 peuters, verderop een echtpaar en in de verte 2 volwassenen met een groepje kinderen én een skippybal.
Een goede plek om uit-el-kaar toch te kunnen recreëren.

We komen langs een ijssalon, er staan strepen op het voetpad; achter elke streep staat één persoon; het is een eindeloze rij. Hoewel we wél zin hebben in een ijsje, fietsen we door.cornetto
Onze  ijskast thuis heeft ook ijsjes, niet zulke lekkere als die bij de ijssalon, maar wel veilig én snel te verkrijgen!

beren
Vóór we thuis zijn tel ik nog wel 7 beren

Weer even heerlijk gefietst, niet binnen de anderhalve meter van een ander persoon geweest, tegen de wind ingetrapt dus ook de nodige lichaamsinspanning gedaan.
We kunnen er weer even tegen.

 

 

*) In Ghana zijn een klein soort witte reigers, waar je wel vrij dichtbij kan komen.