“Duh?”

Laatst las ik een artikel over een taalkundige van de Universiteit van Amsterdam die zich bezighoudt met de vraag HOE taal ontstaan is.

Door archeologisch onderzoek te combineren met hedendaagse experimenten hoopt hij te ontdekken hoe mensen met elkaar leerden praten.

Archeologisch onderzoek toonde aan dat mensen, miljoenen jaren geleden,  een blaas in de longen hadden; een orgaan dat tijdens de evolutie verloren is gegaan.

Déze taalkundige ontdekte dat het verdwijnen van deze “luchtzak” uit de menselijke anatomie  van groot belang voor de taalontwikkeling is geweest.

Uit onderzoek bleek namelijk dat de meeste klinkers die mét een luchtzak worden uitgesproken, als “u en ugg” klinken.  Andere studies hadden al uitgewezen dat het uitspreken  van een klinker makkelijker wordt na het gebruik van een medeklinker.
Aangezien de  “d” het best te combineren valt met de “u”  kwam de taalkundige tot de conclusie  dat het eerste woord van de mens “Duh” zal zijn geweest.

………

Niet echt een verheffend woord om het eerste woord van de mens te zijn! Duh?
Maar wat zijn we als mens ver gekomen van “duh” naar de taalbrij die we NU soms uitstoten.

Hoewel ik nu, soms naar mensen luisterend denk, was die maar met zijn taalontwikkeling na “duh” gestopt !