Marlene, dochter van de Alpen

Zoals ik al eerder blogde lees ik ALLES wat los en vast zit en ik in mijn handen krijg.
Onlangs was dat een folder (in boekjesvorm) die ik kreeg bij de groenteman met de titel: Marlene, Seasonal Art Book!

In het boekje kunstwerkjes van verschillende artiesten, allemaal geënt op de Marlene appel, zoals er op het merkje staat “Daughter of the Alps”*)
Een leuke manier van reclamemaken!

Het blijkt dat de Italiaanse provincie Zuid Tirol vol staat met appelboomgaarden en dat de lekkerste van al die appels de Marlene is.

Marlene zegt daar zelf over: “Mijn vader is de berg. Mijn moeder is de mediterrane zon. Ik ben Marlene, dochter van de Alpen” (welke pr man/vrouw zou dát bedacht hebben?)

De Marlene appel is niet alleen gezond ( vitaminen, mineralen en antioxidanten) maar doet ook “wonderen” voor de huid.

De bovenstaande 2 schuingedrukte zinnen zijn (knap?) pr – gepraat.
Nu de feiten:

Er blijken 7 varianten van Marlene te zijn: Golden Delicious,Royal Gala,Granny Smith, Fuji,Red Delicious, Braeburn, Stayman Winesap!

Allemaal met een certificaat: Indicazione Geografica Protetta = beschermde geografische aanduiding

Marlene is een handelsmerk van het VOG Consortium (opgericht in 1945 met handelsmerk ”What one cannot do alone, many can do together” – coöperaties dus)
Op 10.900 hectare in Zuid Tirol worden de appels geteeld. En ze zijn sinds 2008 verkrijgbaar op de Nederlandse markt .
De nieuwe sticker óp de appel werd speciaal ontworpen door de Italiaanse kunstenaar Luca Santella
De afbeelding wil laten zien hoe de natuur, midden in de winterkou rust, om met meer energie en kleur dan ooit te voren te ontwaken mét de Marlene appels.

Een aantal van afbeeldingen van dit boekje zijn een tijdje geschilderd op de trams van Milaan te zien geweest! Over exposure gesproken!

Misschien is het een idee om toch maar eens één (of meer) Marlene appeltjes te proberen?

Toen ik dit blog gemaakt had vond ik het idee van die 4 kunstwerkjes leuk, dus heb ik lijstjes gekocht en is mijn lief aan het inlijsten gegaan.
We hebben 4 van de appelportretjes opgehangen (wisselen kan altijd nog)
Waar een blog al niet toe kan leiden!

*) mij deed zo’n titel meteen denken aan vroegere boekjes van Heidi en Peter. Heidi een weeskind uit de Alpen, met plaatjes van een meisje huppelend in aan Alpenwei, bergen op de achtergrond

Maffe dingen (3)

Soms kom je dingen tegen die “vreemd” zijn, of “gewone” dingen op een vreemde plaats
Zoals in een bos een “koninklijke bank”, dat is dan KUNST.
Laatst zag ik een rieten stoel op een podiumpje in een gemeenteplantsoen, dan mag je toch wel van MAF spreken!

Een kikker springt, maar kan soms zijn sprong niet zo goed berekenen en komt op vreemde plekken terecht. In een bootje in een vijver kán nog opzettelijk zijn, naast zijn stenen evenbeeld ook, maar in een vijverfilter? Of in een plastic bak?
En, misschien wel berekent door de kikker maar dan ook maar nét gehaald is op een vijverrand.

Maf is misschien niet het goede woord voor de volgende foto’s, maar “apart” is het wel
Een slaapkamer geheel van spijkerstof gemaakt, inclusief de spijkerstofplant (kunstenaar Ian Berry). En een vroeger veel gebruikte houten deurknop (bootje), nu als ornament opgehangen in een toilet; leuk apart!

Over toilet gesproken, een openbaar toiletwagen bij een kunstevenement, waarvan de buitenkant leuk is geschilderd, maar als je aankomt met hoge nood en de deuren geen deuren blijken te zijn dan…..
En in een toilet ergens een maffe oplossing voor het ontbreken van een gootsteenstopper!

En dan weer” kunst “ in een hoekje van een parkje (zonder bordje met de naam van de maker) een soort cactus met een gat er in, ik zag er ook ooit papier uitsteken, men had het kennelijk voor een prullenbak aangezien!
En, in een bos, lijkt deze kunst op een cirkelzaagblad dat hoog in de boom is blijven zitten.

Tot slot een foto die door mij, door een raam gemaakt werd omdat er een reiger op een aparte plaats in onze tuin stond (“gewoonlijk” meestal naast de vijver) Pas toen ik de gemaakte foto zag realiseerde ik me dat het glazen ijsvogeltje, dat ik van een familielid kreeg en al sinds jaar en dag voor het raam hangt, er een aparte foto van maakte (alsof de reiger naar de ijsvogel keek en omgekeerd)

Tegenstellingen (2)

We lopen in het bos, op een vrij breed “pad”*), opeens staat er een boom midden op het pad. Vreemd.
Een tijdje later lopen we weer op een breed “pad”*) het lijkt of het eindeloos is, niets staat er in de weg.

Dat gaf me het idee om weer eens een fotoblog te maken over tegenstellingen.
Bomen die om willen/moeten vallen, maar waarbij het niet lukt omdat er een andere boom in de weg staat én een boom die “ongestoord” vallen kon

Dichte hekken en….

open poorten

En tegenstelling in de kunst: een staand (niet helemaal bloot) en een liggend (helemaal) naakt….

….een arm met open hand, een hand die één arm pakt én twee pakkende handen.

En dan borden: houd afstand en een bord; hier mag iedereen in.

En bij dieren:
binnenschapen in een vakje en buitenschapen onder de blote hemel én een lam dat buiten is maar naar binnen wil!

Muisjes: in en op de, voor vogels bedoelde, houder met vetbollen

en een zwanennest met eieren zonder zwaan, en eentje met eieren mét zwaan!

Zomaar wat foto’s uit mijn (foon) archief die “tegenstellingen” blijken te zijn

*) pad tussen aanhalingstekens omdat het niet een echt pad is, een brede laan is misschien juister

Boomstompen

Er zijn mensen een boom uit hun tuin willen hebben of een gedeelte daarvan

Ze huren een boomverzorgingsbedrijf die amputeert of verwijderd… of
ze hakken zelf om en graven uit… of

ze laten een stomp staan.

Soms krijgt die stomp een functie:
er wordt een waslijn aan vastgemaakt,
of een bloempot op gezet.

Het kan ook zijn dat er kunstuitingen op zo’n stomp worden losgelaten.
Ik zag er onlangs 2.

De een was een soort totempaal, de stam bewerkt met ranken en bladeren

De ander was een giraffe; de stomp was de nek, met onderaan klimop begroeiing erop.

Het was vlakbij een spoorlijn, geen opwekkende buurt, maar van het aanzicht van zo’n giraffe zal iedereen vrolijk worden.

Wij hebben ooit “gewoon” een hele hoge boom uit de voortuin verwijderd, mijn lief zelf.
We kunnen het niet bewijzen: er staat NIETS meer: weg is weg! Géén stomp.

Living statues in Doetinchem

Doetinchem is een stad in de Achterhoek aan de Oude IJssel.

Een stad waar men begaan is met de opwarming van de aarde, getuige een van de kunstwerken van “20 op rei” van Michael Spogahn met de vraag “ 2082 Doetinchem aan zee? ”
Kunstenaar Michael: Iedereen, zelfs de kleinste persoonlijke bijdrage, helpt onze wereld te redden. We hebben alleen deze.

Doetinchem, een stad met een moderne stadspoort (met planten); met in het centrum bijzondere speelelementen waar kinderen d.m.v. trappen, grote wielen kunnen laten ronddraaien en waar grote halfronde banken staan om even uit te rusten

Waar een oude waterpomp staat én waar water “plotseling” uit de grond kan komen spuiten.

Een stad die zomers versierd is met vlaggetjes én parapluutjes en ballen in de boom hangen en waar afgelopen zondag “Living statues” waren te zien.

Mannen en vrouwen met rekwisieten in het goud of zilver, maar ook in bonte kleuren of in het ecru.

Ook waren er hele tableaus waar van alles gebeurde mét en zonder muziek en met kistjes die open gingen, zoals Tom Manders (Dorus) of een gevangene die uit de gevangenis verdween en met een kardinaal die iemand uit het publiek liet knielen om hem of haar te zegenen.

Niet al het publiek vond die tableaus leuk! Een dame, die voor ons liep, met een puberzoon vond de tableaus NIET passend, de zoon probeerde het nog “Ik vond die mannetjes die uit dat kistje piepte best leuk” Maar de moeder was zeer beslist ” Standbeelden horen stil te staan, die bewegen niet”!

Er was een trap naar boven (er stond niet dat het verboden was) dus in plaats van zoet naar de toilet te gaan, sneakte ik even naar boven, maakte een foto uit het bovenraam én zag kamers, waarschijnlijk bedoeld om, in huidige tijd, te vergaderen. Een bordje maakte duidelijk wat het ooit geweest was: de verhoorkamer! Of was het een geintje?
Zeker is dat de gevangenen toen een ander uitzicht hadden dan ik NU

Op weg naar de parkeergarage (zondags gratis) zag ik nog een fietsenstandaard met een apart bord

Doetinchem, een aparte stad mét, maar ook zonder bewegende, levende beelden!

Ambacht- en natuurmarkt (Doorn)

Er was een mooie zondag in mei uitgekozen voor deze natuurmarkt onder de bomen van het voorheen Gimborn Arboretum.

In de ruime open tent was iets te drinken en te eten te halen en er stonden kraampjes in een soort slinger onder de bomen met bloeiende struiken op de achtergrond.

Er waren veel bijzondere dingen, zoals het ijs van SJAMAAN (S) dat geschept werd in een soort gele uitklaptrommel (mét opstapjes) De eigenaar van de “ijstrommel” én van de kraam ernaast (met bijzondere jams) is een sjamaan (een soort priester/ziener) vertelde een werknemer ons; hij stopt behalve natuurlijke producten ook zijn energie in de jam en het ijs én binnenkort komt er ook Sjamaan likeur!
Ik nam een peren/steranijs ijsje en inderdaad was het een smaak die ik nog nooit eerder had geproefd. Lekker en bijzonder!

Het wás prachtig weer, maar zou het gaan regen dan waren er prachtige, bijzondere (natuur)paraplu’s te koop.

Levensbomen symboliseren voorouders én je eigen leven, de takken symboliseren kracht en groei en verbinding met bloemen en vogels. Aramusgifts staat op deze natuurmarkt met een kraam; zij verkopen kunst uit Haiti, gemaakt van gerecyclede en gereinigde olievaten en blikken.

Ook de kunst, die niet ver van de levensbomen staat, niet in een kraam maar in de openlucht, komt niet uit Nederland. De verkoper vertelt dat hij een ontwerp maakt en de tekening naar Roemenië stuurt. Daar maken ambachtsmensen de ontwerpen; hij kan hen een eerlijk loon betalen waar ze van kunnen leven én er zelf nog iets aan verdienen. De kunstvoorwerpen vinden gretig aftrek, mede omdat ze niet “duur” zijn. De metalen vogel (arend?) is bijzonder, d.m.v. contragewichten kan hij zijn vleugels bewegen en lijkt het of hij vliegt!

Op deze ambachtsmarkt zijn veel verschillende mooie producten, zo zag ik prachtige handgemaakte pannenlappen ; kleurige stoffen; vogelhuisjes gemaakt van o.a. theepotten en allerlei mooie dingen van schapenwol gemaakt.

En al deze bijzondere kramen waren te bezoeken onder schaduwrijke bomen en bloeiende struiken in een heerlijk zonnetje.

Ook etens- en drankwaren waren er, zoals Hollandse aardbeien; wijn van Kreta; gedroogd tropisch fruit: papaya’s, mango’s en ananas en een aparte kraam met “fruit en kruid” genaamd Mengelmoes.

De kraam met boeken en kleurige kaarten van natuurtafereeltjes had veel bekijks. En ook de kraam met realistisch (op houten panelen) geschilderde dieren trok veel aandacht

Zelf heb ik iets, (bijzonders vind ik) gekocht in een kraam met een soort “blaadjes of veertjes” van uitgeplozen katoendraad; een dame had deze kleine kunstwerkjes in 4 kleuren (ecru, zwart, taupe en grijs) gemaakt. Wij zagen er potentie in voor “iets” aan onze muur en kochten er 3 in verschillende kleuren. Thuis heeft mijn lief er dit van gemaakt en opgehangen. Een zichtbare herinnering aan deze geweldige zondag!

Niet iedereen had oog voor de bijzondere producten, maar wel naar hun zin (geloof ik)

Het schijnt een jaarlijkse natuurmarkt te zijn, dus volgend jaar in mei kunt u ook gaan!
Kijk voor andere activiteiten in deze prachtige tuin op https://www.bomenmuseum.nl/ontdek/agenda/

Fort Maarsseveen

luchtfoto foto met op links het witte vierkantje het voetveer

Fort Maarsseveen is onderdeel van de Nieuwe Hollandse Waterlinie, die sinds 2021 op de UNESCO werelderfgoedlijst staat.

De hoofdingang van het fort is alleen als voetganger of fietser te benutten; automobilisten moeten naar de achterkant. Daar is een parkeerplaats en…… een voetveer om over het water het fort te bereiken. We trekken het voetveer met onszelf erop naar de overkant en nemen de trap naar boven.

Tussen de nog kale bomen zien we vanuit de hoogte het pontje liggen.

De bomen zijn dan misschien nog kaal, maar op de grond is het een gele zee van paardenbloemen die al wél bloeien.

Er is een vierkante meter grond “weg”; daarmee is de fortwachter, na afloop van de expositie “Ode aan het landschap” op tournee gegaan. Nu is dit stuk grond in bruikleen gegeven aan Doornburgh, een buitenplaats voor kunst en wetenschap in Maarssen, zodat bezoekers dáár alvast kennis kunnen maken met een vierkante meter werelderfgoed.

We drinken wat op het terras aan de voorkant van het fort én ik maak een foto van het fort alsof we binnen zouden komen door de hoofdingang. Er staat een mooi beeld en voor het bruggetje staat een spannend stuk steen met zulk gelijke figuren (inspiratie geweest?) én een fietspomp voor eventuele benodigde extra lucht!

We nemen een kijkje bij fortdeuren die openstaan.
Her en der staat keramiek dat ook te koop is.

Boven, te bereiken met een trap uit 1881, hangt een fotocollage én in een ruimte is een foto expositie “Foto’s om bij stil te staan” van Anneke van Leersum: “Ik laat mijn foto’s afdrukken op dibond ( 3 lagen sandwichplaat, 2 aluminium buitenlagen met daartussenin een polyethyleen kernlaag) acryl, linnen, metaal, forex ,(gladde kunststof plaat die erg licht van gewicht is) dundoek en canvas)

Prachtige natuurfoto’s !

We lopen via de andere kant terug naar het voetveer. Daar zien we een grote kunstdennenappel in het gras liggen. Apart.

In de diepte ligt het voetveer, hij ligt aan onze kant, dus opstappen en “terug trekken”.

Dit was één van de 60 forten aan de Nieuwe Hollandse Waterlinie, er zijn er nog vele te bezoeken!

Museum Singer Laren

William Singer (1868-1943) was de zoon van een Amerikaanse staalmagnaat, schilderde zelf én was, samen met zijn vrouw, Anna Spencer Brugh (1873-1962) kunstverzamelaar.
Zij streken samen in Nederland, Laren, neer en lieten daar in 1911 het huis de Wilde Zwanen bouwen.

Na het overlijden van William liet Anna een museum én een theater aan de villa bouwen.
In 1956 werden beide geopend voor publiek.
Zo werd dit echtpaar de grondleggers van Singer Laren, nu bestaand uit een museum, een theater, een villa en een beeldentuin.

In 1896 werd het bedrijf Blokker gesticht door de grootvader (Jacob Blokker) van Jaap Blokker
(1942-2011)
Later (1976 bestuursvoorzitter) werd Jaap samen met zijn broer Albert eigenaar van de multinational. Een onderneming die sterk groeide. Tijdens Jaap’s voorzitterschap werden onder meer de bedrijven Bart Smit (1985), Leen Bakker en Xenos (1989), Intertoys en Marskramer (1993) overgenomen.
Jaap en zijn vrouw Els Blokker-Verwer waren ook kunstverzamelaars en verhuisden eind jaren ‘70 naar Laren (N.H.)

Bovenstaande 2 feiten komen samen als de weduwe van Jaap Blokker in 2018 besluit een deel van hun kunstcollectie (117 kunstwerken) te schenken aan het Singermuseum in Laren.
Het museum wil graag uitbreiden om (een gedeelte van) die werken “ruim” tentoon te stellen.

Els Blokker besluit die aanbouw te financieren “Want” zei ze “Kom je voor de kop dan krijg je ook de staart.” Alles werd gedaan zonder verdere voorwaarden van haar kant.
Alleen mocht de uitbreiding niet de Blokker-vleugel heten, dat is de reden waarom de nieuwe vleugel nu de Nardinc-vleugel heet. Genoemd naar de kunstverzamelingsnaam én het vroegere landgoed Nardinclant van het echtpaar.

Nardincvleugel

Op 8 maart van dit jaar opende prinses Beatrix de Nardinc-zalen in museum Singer

Die huidige tentoonstelling in de gloednieuwe Nardinczalen heet “Sluijters en de modernen”
Behalve Jan Sluijters en zijn veelzijdige werk,

(alle vier deze schilderijen van Jan Sluijters) is er ook werk te zien van Charley Toorop, Carel Willink, Charlotte van Pallandt e.a.

Port de Villefranche – Carel Willink met 2e vrouw – Vrouw met gitaar en beeld Femie

Charley Toorop – Carel Willink- schilderij en beeld= Charlotte van Pallandt

Singer Laren is al lang niet meer het Singer Laren dat het ooit in de tijd van William en Anna was: begin september 2017 is er een gloednieuw theater met een nieuw centraalentree verrezen.
De vroegere woonkamer van de Singers is voor bezoekers beschikbaar om iets te eten of te drinken.
De internationaal bekende landschapsarchitect Piet Oudolf maakte het ontwerp voor de beeldentuin, de daktuin en het voorplein van Singer.

De door de Blokkers geschonken Collectie Nardinc is, in deze vorm, nog tot 29 augustus te zien

Kunstwerkplaats Kijkoor

Langs de A27 ( die van Breda naar Almere loopt) kan men, ter hoogte van Eemnes, een markant gebouw met verschillende puntdaken zien. Het zijn een aantal bedrijfspanden die in 2002 werden gebouwd.

In een van de panden ernaast zit kunstwerkplaats KIJKOOR.
Kijkoor, bestaat uit 2 verdiepingen en is een activiteitencentrum van Sherpa.
is een zorginstelling in de regio Gooi & Vechtstreek, Eemland en Utrecht-West en ondersteunt mensen met een beperking op het gebied van wonen, werken en dagbesteding.

In het activiteitencentrum zijn, behalve de ateliers, werkruimtes, een winkel, een cateringbedrijf, een galerie en een theaterzaal.
In die galerie wilde ik graag een keer kijken dus toog ik naar Eemnes (Eikenlaan 4)
Van tevoren had ik thuis gekeken naar de openingstijden.
Helaas had ik buiten Corona gerekend. Op de deur stond dat men nog geen mensen “van buiten” konden ontvangen. Jammer
Maar de beeldentuin was wel open, dáár konden we vast een kijkje nemen.

Vanuit de tuin én vanuit het gebouw kun je uitkijken over de weilanden, daar kun je paarden zien lopen. Een prachtige locatie met ook buiten al, aparte kunstuitingen

De tuin is “omheind” met een gaanderij waar nu vanaf de hoogte enorme peulen hangen en waar klimop zich een weg langs de palen omhoog baant. Het geheel ademt een artistieke, rustige sfeer uit

De “voelderij” sprak mij persoonlijk erg aan en de keramische bollen zou ik zo in mijn plantenbak willen leggen.

Kortom, we komen hier terug, als de galerij én winkel wél open zijn.
Misschien voor lezers een idee om ook eens te gaan kijken?

Achterhoekse zaken

Gelderse industrieterreinen zien er anders uit dan bijvoorbeeld Noord Hollandse.
Sommige industrieterreinen daar hebben, in mijn ogen, wat vrolijks.
Ik denk ook dat er meer echte industrie (iets gemaakt wordt) is en in de Randstad meer dienstverlenends)

Dat kan ook te maken hebben met de naam van het bedrijf, wat te denken van de Feestfabriek?
Hier ontstaan creatieve ideeën en worden evenementen als de Zwarte Cross en Mañana Mañana en het Open Achterhoeks Kampioenschap Darts uitgedacht en vorm gegeven.

Of vakschilders op een industrieterrein in Hengelo, die vóór hun bedrijf op Mondriaanse wijze een (noodzakelijk ?) transformatiehuisje beschilderen

Het Oocon gebouw in Lochem heeft, sinds augustus van dit jaar, een grote muurschildering, een geweldige (graan)silo is aan één kant prachtig beschilderd.

Ook buiten industrieterreinen, in Achterhoekse dorpen zijn winkels die anders zijn dat wat ik in Nrd Holland gewend ben.
Een keurslager in Ruurlo, waarbij de botten voor uw huisdier te koop zijn én aanschouwelijk buiten hangen

In Ruurlo zien we ook een Viscafé, voor mij een totaal nieuw concept. De eigenaar vertelt dat hij net geopend was toen, eerverleden week woensdag er een blikseminslag in zijn zaak kwam; afzuiginstallatie kapot! Mensen in de zaak, maar geen vis meer kunnen bakken!
De zaak heeft twee in/uitgangen; één voor de afhalers en één voor de ter plekke opeters!

Een zaak met 8 racebanen; meer dan 200 modelauto’s, met bijna 150 meter baan maakt Race Mania het grootste slot Car racing centrum van Europa

Naober betekent in het Twents en Achterhoeks BUUR; een belangrijke schakel in het sociale leven. In Ruurlo zagen we een zaak die Naober heet. Onderop het bord staat “Het geheim van Ruurlo “ Na dit blog dus niet meer!

Ook in Doetinchem, de centrumplaats van de Achterhoek zijn bijzondere winkels, een kinderwinkel, een blijf spelen winkel én een winkel met een bijzondere “aanmoediging om te kopen“

Een winkel kan ook “bijzonder“ zijn om iets wat er in ligt en niet “ hoort“

De teckel was echt: hij knipperde met zijn ogen!

De Waag in Doesburg mag dan de oudste horecagelegenheid van Nederland zijn, ze zijn zeker “bij“ wat betreft de toiletten

De manier van adverteren in de Achterhoek spreekt mij ook erg aan: vaak zo vrolijk

En ook als er wat gebouwd wordt en je mag als voetganger er NIET door, blijft de waarschuwing vrolijk

De Acherhoekse zaken, ik word er vrolijk van!