Mijn lief, een enthousiaste koker, kreeg voor zijn Vaderdag een bamboe snijplank.
Prachtig om te zien, mooi dik, natuurlijke kleur maar……. wel héél groot.
Feitelijk té groot voor onze aanrecht.

Mijn lief is handig met zijn zaagmachine (ook wel eens niet, dan zitten de bloedspetters op de muur, zie eerder blog)
Hij gaat ook nu de uitdaging aan en zaagt de plank in tweeën. So far, so good.
De, nu verkregen zaagsnede is natuurlijk niet mooi; daár moet wat aan gedaan.
Hij zaagt  en plakt dunne plakjes en componeert twee prachtige bamboeplanken van een handzaam formaat, perfect afgewerkt (mijn lief is van sterrenbeeld maagd, dat schijnen perfectionisten te zijn !!!!)

Vóór de bamboeplank hadden we van die gekleurde plasticplankjes van Joseph Joseph in een mooie houder, praktisch! Maar de planken blijven niet mooi; ze worden gekrast en lelijk.
En hout (of bamboe) is natuurlijker en duurzamer (nadeel: kunnen niet in de vaatwasser en moeten met de hand schoongemaakt worden, maar dat deden we  met de plastic plankjes ook al)

Vanmorgen had ik het met de slager over zijn werkplek; hij heeft een kunststof hakblok.
Vroeger was dat inderdaad van hout (beuken, las ik) maar tegenwoordig zijn ook de professionele hakblokken allemaal van kunststof. De houten hakblokken worden niet meer gemaakt vertelde hij.
Een slager die een zaak met inventaris overneemt van een andere slager heeft soms nog geluk een echt houten hakblok te krijgen.(Déze slager, 16 jaar met zijn vak bezig had alleen nog met kunststof hakblokken gewerkt.)

We zijn benieuwd hoe onze bamboe snijplak annex keukenwerkblad zich gaat houden, vooralsnog is hij, ingewreven met olijfolie beeldschoon én hij werkt lekker, aldus mijn (vaker dan ik) kokende lief.