Op 9 mei schreef ik over de gnoes die ooit op landgoed Gooilust stonden
Gisteren liepen we op een landgoed daar niet ver vandaan: Boekesteyn.
In het begin van de 17e eeuw kregen rijke Amsterdamse kooplieden toestemming om op deze plek zand te winnen [dat zand werd gebruikt om de veengrond in Amsterdam te verstevigen en de grond daar te verhogen] Toen de Amsterdammers daar een tijdje verbleven, besloten een aantal van hen daar landhuizen (Jagtlust, Hilverbeek, Syllisburg en meer) op hun landgoed te bouwen.
Zo werd daar omstreeks 1720 een landhuis op een stuk grond waarop veel beuken stonden (staan) gebouwd; de nieuwe eigenaar (1763) liet in 1770 een nieuw landhuis bouwen en gaf het de naam Boekesteyn.
Bij de ingang staat een groot bord dat suggereert dat er op het landgoed reeën zijn. We zien de reeën niet maar wel materiaal dat om de jonge aanplant gedrapeerd is om te voorkomen dat de stammetjes beknabbeld worden.
Een leuk weetje, dat ik later thuis pas op internet ontdekte is, dat de vroegere NCRV t.v.-serie Swiebertje zich in het souterrain, waar de keuken van huishoudster Saartje was gebouwd, afspeelde.
Er zijn, op het landgoed (heldere) vijvers, sloten, weilanden 
en bos met heel veel dikke oude bomen, sommige in goede, sommige in minder goede staat.
Op het landgoed staan zowel naald- als loofbomen.
We zien een grappige wegwijzer staan, die lijkt op een haan
…. en veel bloemen, zoals vogelmelk en in een stuk gras de tere blauwe ereprijs (rijmpje ”Wie plukt de ereprijs, die is niet wijs” : een paar minuten nadat het geplukt is, is het nl al verdord)
De hulst bloeit er met zijn kleine witte bloempjes; de prachtframboos heeft bloemetje én vruchtjes.
Aan het eind van de wandeling zien we een vrij groot insectenhotel in het gras staan, niet ver van het bezoekerscentrum Gooi-en Vechtstreek en het restaurant Brambergen.
We strijken neer op het terras en krijgen het bestelde biertje in mooi gevormde glazen.
Het zonnetje blijft schijnen.
Dit was een landgoedlentewandeling zonder jas in half mei!
Elke dag wat - blog 