Scheidingsrouw

Het tegenovergestelde van liefdesverdriet is scheidingsrouw leerde ik onlangs
Scheidingsrouw, voor mij een nieuw woord!
Ik las dat. na een echtscheiding,de scheidingsrouw gemiddeld tussen de 3 en 5 jaar duurt en dat bij ongeveer de helft van de gescheiden echtparen één van de partners spijt van de echtscheiding heeft. Er zijn stellen die, soms na jaren, wéér met elkaar trouwen (ik ken zo’n stel)

Mijn blog van gisteren, het citaat van Annie M.G.Schmidt, dat alle verhalen gelukkig eindigen als je “maar op tijd stopt” kan ook voor een relatie gelden.
Soms moet je door een moeilijke periode heen om het daarna weer fijn te hebben samen. Sommige stellen nemen die moeite niet. Niet fijn meer samen? Dan uit elkaar.

“Scheiden doet lijden” zegt een bekend spreekwoord van alle tijden.
Willy Derby  (1866-1944)  maakte er ooit een liedje van, met het refrein:

Scheiden doet lijden
Afscheid brengt leed
Lang kan het duren
Eer je vergeet
Iets wat je lief was
Gaat van je heen
Scheiden doet lijden
Voor iedereen

In het artikel dat ik las stonden wat cijfers om een beeld te krijgen van het aantal echtscheidingen in Nederland van lang geleden én van het Nederland van nu:
In 1965 waren er 6.500 echtscheidingen
In 1985 waren het er 34.000 !

Bij die  oplopende aantallen  speelt zeker de emancipatie van de vrouw, haar financiële onafhankelijkheid, een rol. Vroeger waren ook  de druk van de maatschappij, (“scheiden hoorde niet”) én  de invloed van de religie meespelende factoren. Ook woningnood zal in bepaalde tijden een factor zijn geweest want “waar moest je heen”?

De laatste 10 jaren is het aantal scheidingen weer gedaald
In 2021 waren er 28.648 (echt)scheidingen. Er worden NU ook minder huwelijken gesloten maar, wat vroeger niet kon en nu wel, is het geregistreerde partnerschap dat in dit artikel als huwelijk wordt beschouwd.

[Even voor de duidelijkheid achtergrondinfo: in 2021 trouwden 56,4 duizend paren en sloten 26,1 duizend stellen een geregistreerd partnerschap.  De “piek” van het aantal huwelijken vond plaats in 1970 (babyboomers):  124 duizend!Na 1970 daalde het aantal huwelijken.]

Wat me trof in dit scheidingsartikel was een opmerking van een (zelf gescheiden) scheidingscoach:

“Het leven wordt voorwaarts geleefd en achterwaarts begrepen.
Als je jaren getrouwd bent geweest heb je een geslaagd huwelijk gehad.
Ga je scheiden, dan stop je dat huwelijk, waarna je een andere vorm van liefde probeert te vinden. Met elkaar.

Kan dit werkelijk? Een vorm van “liefde” vinden met een ex partner?
Bij de meeste gescheiden mensen die ik ken (ook jaren nog ná de scheiding) is met elkaar praten al moeilijk, laat staan een vorm van “liefde” vinden.

Een relatiecoach zegt in datzelfde artikel; “Scheiden is geen falen: het is een fase”
Ook dát ken ik van dichtbij; een voorbijgaande fase.
Mensen zijn NIET gelukkig met elkaar maar gaan  NIET gaan scheiden ( maar aan hun huwelijk “werken”) én worden later wél weer gelukkig met elkaar.

Ik las dat tweederde van die ongelukkige stellen, die toch bij elkaar zijn gebleven, vijf jaar later weer blij met elkaar waren ( Sleutelwoord: samen)

Ik leerde nóg een nieuw begrip: collaborative divorce (overlegscheiding) Deze overlegscheiding schijnt relatief nieuw te zijn en zit eigenlijk een beetje tussen mediation en scheiden via een advocaat in. Het is de bedoeling om uit elkaar te gaan in goed overleg, terwijl er een  advocaat over de schouders van het stel meekijkt.

Ik werd me, door dit artikel, ook bewust van het feit dat een echtbreuk bijna altijd met de eigen geschiedenis te maken heeft
Er stond een voorbeeld bij:
Als je gewend bent alles uit de weg te gaan omdat je toch nooit iets goed deed volgens jouw ouders, dan sta je op die manier wellicht ook in je huidige relatie.

Maar ben je je dat bewust?
Pas dán kun je daar (wellicht) wat aan doen (patronen doorbreken)

Gevraagd naar waarom mensen gescheiden zijn, blijkt dat veel gescheiden personen (als er géén ander in het spel was) niet verder komen dan “uit elkaar gegroeid”, wat de werkelijk oorzaak was, is vaak niet echt aan de oppervlakte gekomen.

Het lijkt me dat je dát wél boven tafel moet hebben vóór er weer een relatie aangegaan kan worden.
Het  Oudgriekse aforisme ”gnōthi seauton” Ken Uzelf lijkt me ook bij scheiding van toepassing.

Neem een willekeurige verbale confrontatie met iemand (bijvoorbeeld je partner) bekijk je eigen gedrag eerlijk en onderzoek welk van de drie spelers in de driehoek jij in die situatie was, dan kun je herleiden waar het gedrag van de ander vandaan komt ( je dwingt de ander in die andere rol)
Fascinerend en leerzaam!

Communicatie is altijd essentieel in welke relatie dan ook: goede communicatie schept verbondenheid.