Sinds een dag zit er een kauw in onze tuin met één naar benedenhangende vleugel. Hij hipt wel, maar vliegt niet. Hij heeft geen zielige uitstraling, zit onder onze birdfeeder en eet van de grond af alle zaadjes die andere vogels eruit hebben gegooid.
Toch maak ik me zorgen, hij (of zij) is zo een makkelijke prooi voor een kat.
(niet deze kauw)
Wij willen géén katten in onze tuin. Voor de vele vogels die hier zitten, maar ook voor de vijver met kikkers en vissen. We hebben al verschillende keren een poes met een vis in zijn bek betrapt (ook een paar keer een reiger met een vis van ons!)
Ook zag ik, binnen gezeten, eens dat een kat die met zijn poot tegen een kikker tikte, die wegsprong en waar de kat toen opdook. Ik vloog naar buiten (de kat vloog de poort op en aan de andere kant weer af)
Ik pakte de kikker op en gooide hem na goed bekeken te hebben in de vijver (waarop mijn man grapte dat ik hem “verdronken” had)
Ondanks onze ”boze poezenuitstralingtuin” zitten er wel eens katten in onze tuin (houd ze maar eens tegen!)
Gisteren liep ik de tuin in, maar kon de kauw niet meer ontdekken.
Vanmorgen zag ik hem weer.
Ik zocht op internet; een gebroken vleugel bij een vogel komt in de natuur (vanzelf) nóóit meer goed
Ik zocht op dierenambulance en vogel; Ze kunnen een vogel met een gebroken vleugel “redden”
Ik bel de dierenambulance in onze regio met de vraag “Wat kan ik doen?”
“Eerst vangen en dan weer bellen, dan komen wij hem ophalen.”
Ik loop de tuin in, de kauw wil duidelijk NIET gevangen worden; gaat niet stil in een hoekje zitten, maar hipt onder (prik) struikjes door.
Dit wordt duidelijk een 2 persoonsklus.
Mijn lief positioneert zich ergens waar de kauw DUS niet langs gaat.
Een kauw is een slimme vogel, hij smeert hem in een heel smal spleetje tussen een buitenkastje en de schutting van de buren. Eerst zag ik hem niet meer.
Ik ben ook slim én optimistisch, hier kan hij niet weg en ik heb slanke armen die hem in dit “smalle steegje” nu kunnen pakken.
De schutting van de buren heeft echter horizontale openingen, ze zijn smal en een kauw is een behoorlijk grote vogel, maar, zoals een aangepast spreekwoord luidt: een kauw in het nauw, maakt rare sprongen! Vóór ik het weet wringt de gewonde kauw zich door een opening en zit dan hij bij de buren.(zie foto boven, het kleine stukje wit onderin)
Dilemma: laat ik het de kauw verder, of ga ik bij de buren vragen of ik in hun tuin mag en vang het beestje als nog?
Die vraag is eigenlijk al beantwoord; wie a zegt moet ook b zeggen.
De buren, nog in pyjama, geven toestemming, ik ga (gewerkhandschoend voor scherpe snavel) hun tuin in en zie de kauw zitten, ik benader hem slim, zodat hij alleen nog een hoek in kan. Ik heb hem “cornered”
[De buren HATEN katten, hebben overal gaas, tussen struiken en heggen en onder de schutting ook (de vluchtopening waar de kauw door kon was kennelijk “vergeten”)]
De kauw had zich onder het grove gaas gemanoeuvreerd en kon niet meer weg! Maar nu moest ik hem door het gaas heen vlechten om hem daar weg te krijgen.
Het spijt me dat ik het moet zeggen, maar ik vloekte!
Dat (zeldzame) woord uit mijn mond hoorde mijn lief, die aan de andere kant van de schutting stond, zijn hand kwam door een spleet van de schutting en hij probeerde het gaas omhoog te wrikken. Met vereende krachten lukte ons het gaas wat op te tillen, ik drapeerde mijn handen om de vogel, die merkwaardig rustig bleef. De buren applaudisseerde en ik liep op naar onze voordeur waar mijn lief inmiddels met een klaargezette doos stond.
Vogel er in.
Ik kon weer normaal ademhalen.
Een klein bakje water in de doos en dan de dierenambulance bellen.
Dezelfde dame nam op en zei meteen “Als u uw adres opgeeft komt de ambulance eraan”
Korte tijd later komt de witgele ambulance de straat inrijden en neemt een aardige chauffeur de doos met vogel mee.
Op t.v. zie ik vaak spotjes voorbij komen over dierenorganisaties met vrijwilligers die beesten “redden” maar wanhopig geld tekort komen en dan ook letterlijk zeggen dat ze niet lang meer zo kunnen doorgaan, want het geld is op!
Dus ik had al een tientje voor de dierenambulance klaarliggen.
Niet wetend dat ik dan ook een klein “probleempje” creëerde.
De chauffeur moet me een kwitantie geven (om mij en de organisatie te bewijzen dat HIJ geen broodje shoarma van het geld gaat eten)
Hij moet dus moest hij naar de auto om een bon uit te schrijven.
Mijn lief wilde wel meelopen om hem een loopje te besparen; de chauffeur “laat dat maar, het duurt wel even”
Ik heb (een beetje) spijt van mijn aanbod.
Het duurt inderdaad een tijdje, hij verontschuldigt zich ervoor, weet ook wel dat wij niets met een bon kunnen doen, maar het MOET!
Ik snap het, maar vind het ook STOM
De chauffeur bedankt ons
Wij bedanken de chauffeur.
Hopelijk hebben we met zijn allen een kauw zijn vliegende leven teruggegeven
Elke dag wat - blog 
Goede morgen Baars, niet je bemoeien met de natuur en met name met de dieren, zij redden zichzelf of gaan dood. Inmiddels is dat inzicht 100 % gewijzigd, want dieren zijn als mensen ze lijden door leed en de mens heeft zoveel kennis opgedaan, dat ze ook in staat zijn om dieren te helpen. Er zijn uitzonderingen op, als dieren verwond raken door de jacht op elkaar. Wat ik ookmoeilijk vind te begrijpen, De jacht van de mens op dieren is in het gunstige geval OK als er geen natuurlijke vijanden zijn, zoals in Nederland de herten worden afgeschoten omdat de natuurlijke omstandigheden om met zovelen te overleven. Alle andere manieren om te doden van de mens van dieren is geldelijk gewin en is dud 100 % af te keuren
LikeLike
Goede morgen Baars, Fijn dat je geduld en je lief voorhanden waren om de dieren ambulance en de geneesheren van de dienst in staat te stellen hun genezend werk te doen; mede door de belemmeringen die de mens in de natuur veroorzaken is zo’n ingreep nodig. Complimenten Baars en Johannes
LikeLike
Een mooie en ingewikkelde actie. Hopelijk komt de kauw er weer bovenop.
Ik kon gisteren een heggenmusje helaas niet redden. Stierf in mijn hand. Was ernstig gekwetst.
LikeLike