De Plusbestelling

Als je samen in één huis woont en één van de twee heeft Corona kun je allebei niet onder de mensen komen. Als je tenminste niemand wil aansteken. En dat willen we niet.

Na een dag of 5 was de voorraadkast zo goed als leeg. Een maaltijd met groente, vis of vlees, aardappels of pasta en een toetje, was er niet er niet meer van te maken.
Dus er moest wat gebeuren
Dus dan maar, waar iedereen het tegenwoordig over heeft: online bestellen.
Ik wil liever in een winkel op ideeën komen, dingen zelf in het echt zien in plaats van op een plaatje, maar nu KON het niet anders.
Een account bij mijn supermarkt aangemaakt en een bestelling verzonden. (Dit type ik sneller dan dat het gedaan was: het had nog heel wat voeten in de aarde)

Aan het eind van de middag staat een jongen met 2 kratten voor de deur, ik gesp mijn mondlapje voor en vraag of ik handschoenen  aan zal doen voor het gebruik van het pinapparaat.
Het hoeft niet. Hij legt de regels snel uit, statiegeld van € 10,- voor de 2 kratten, retour bij e.v. bestelling (ik hoop dat ik weer “gewoon” naar de winkel kan en mag ze  dan daar ook teruggeven) De jongen verdwijnt in zijn kekke busje en ik sjouw de spullen naar binnen, de koelkast en de voorraadkast in.

Op de rekening staat een telefoonnummer wat gebeld kan worden bij vragen.
Ik heb een vraag en bel.
Ik wordt doorverbonden met een dame die me na de uitleg een bonnummer vraagt.
Ze kijkt mee en snapt niets van: “mijn” houtvezels ”Hoe komt dat artikel op uw bon en in uw krat? “

Dat was eigenlijk mijn vraag.
Ze legt uit dat de houtvezels voor een kooi van een konijn of cavia is.
Ik geloof het graag, maar heb allebei de knagers niet en nooit als huisdieren gehad. En we hebben wel honger maar niet zo erg dat we op houtvezels wil knagen.
We lachen samen.

Als we beter zijn en weer de winkel in mogen kan ik naar haar vragen en de houtvezels inleveren en daarvoor mijn geld terugkrijgen.
Ik vind het prima. Het wonderlijke van hoe houtvezels op mijn boodschappenlijstje en in de mijn krat komt, lossen we kennelijk samen niet op!

Er was de laatste dagen weinig te lachen.
Vandaag wel weer.

Leve de Plus!