Op 4 februari is de Wereld Kanker Dag, ingesteld door de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) van de Verenigde Naties. Het is een internationale bewustwordingsdag waarop mensen in de hele wereld stilstaan bij de ziekte kanker.
Heden ten dage krijgt 1 op de 3 mensen met de ziekte kanker te maken.
Ik heb het zelf gehad en soms als ik in het Anthonie van Leeuwenziekenhuis voor behandeling was leek het alsof ALLE kankerpatiënten van Nederland op die dag dáár ook waren, zó druk was het dan.
Het is een ziekte die je niet alleen draagt maar ook de mensen om je heen worden er door beïnvloed.
Het Wereld Kanker Onderzoek Fonds*) geeft voorlichting; beïnvloed beleid om gezonde keuzes de makkelijke keuzes te maken; analyseert en interpreteert wetenschappelijk bewijs op het gebied van kankerresearch én stimuleert en financiert wetenschappelijk onderzoek.
Wat ik zelf prettig vind is dat er nu “gewoon” gepraat kan worden over kanker.
Ik weet dat leden van de generatie vóór mij nog spraken over de ziekte “K”.
Vreselijk.
Er moet veel voorlichting gegeven blijven worden.
Ik zat ooit in de wachtkamer bij de huisarts, daar hing een poster over Kanker.
Behalve mijn persoontje zat er ook een moeder met een kindje in de wachtkamer. Het meisje was kennelijk bezig met leren lezen. Ze spelde de poster K.A.N.K.E.R. “Mama wat is dat kanker?
Mama gaf het antwoord: “Dat is een ziekte waar je aan doodgaat”
Ik moest heel even slikken en MOEST me er toen mee bemoeien; “Nee hoor, dat is in het niet. Ik heb die ziekte ook gehad en ik leef nog”.
Gevolg : een moeder met rode konen en een mij met open mond aankijkend kindje.
Een opvoeder openbaar tegenspreken, dát had ik nog nooit gedaan!
Gelukkig kwam op dat moment de huisarts me halen.
Voorlichting is belangrijk!
Het is al een lange tijd geleden dat er bij mij kanker ontdekt en behandeld werd en gelukkig heb ik het, na operatie, chemotherapie en bestraling, gered, maar ik ken genoeg mensen die dat niet hebben gedaan; lieve, positief in het leven staande mensen die er alles aan gedaan hebben om te mogen blijven leven, maar het NIET gered hebben.
Dát is een pijn die veel van ons bijblijft.
*)Website: http://www.wkof.nl
Hoi Baars, ja Ik ben er ook zo één , na een operatie en bestraling, was ook ik geheel van kanker bevrijd. Nog altijd ben ik daar dankbaar voor, de vasthoudendheid waarmee mijn klachten werden onderzocht en de betrokkenheid van het chirurgisch team, alles was erop gericht mij ervan te genezen.
Johannes
LikeLike