Zaterdag vertrokken we vroeg naar Noord Brabant, anderhalf uur rijden (heen en ook weer weer) om een verjaardag van een vijfjarige mee te maken
De spanningsboog van een vijfjarige (en ook van het bijna 2 jarig broertje) is niet lang: veel mensen, veel cadeautjes is “even leuk” maar na zo’n 2 uur is hun muntje op. Het bezoek neemt afscheid en er kan “rustig” gespeeld worden met de nieuw gekregen speeltjes!
Het is erg jammer om zo’n eind te rijden en na 2 uur meteen weer naar huis te gaan, dus bedachten we tevoren al om een koppeling te maken met een tentoonstelling in Den Bosch.
Na de gezellige verjaardag en het afscheid reden we mét een zonnetje naar ’s Hertogenbosch, waar me meteen iets bijzonders opviel; stoplichten met cijfers! Waarom hebben we dat niet overal? Staat het stoplicht op rood dan komt er 3,2,1 en dan groen. Zodoende staat iedereen voor de stoplichten in de startblokken om op te rijden. Helemaal top! (hebben we hier (nog?) niet!)
We kunnen de auto NIET kwijt, beide parkeergarages in de binnenstad geven een verlicht bord VOL aan. Voor de ene garage staat een enorme rij te wachten; daar hebben wij geen geduld voor, we toeren maar wat door Den Bosch en kunnen uiteindelijk ergens langs het water de auto kwijt. Het nadeel is dat we van te voren moeten aangeven wanneer we terugkomen. Ik haat dat omdat je dan vast zit aan een tijd! We nemen het ruim (denken we) en lopen naar Het Noordbrabants Museum, waar we de tentoonstelling van Wim Delvoye willen gaan zien.
We moeten nu een eind lopen (en straks ook weer terug) maar de zon schijnt, de narcissen in het grasperk staan op springen en we komen een Weichselboom tegen.
Een weichselboom behoort tot het geslacht van de prunussen en komt van oorsprong uit het Midden Oosten. Deze boom hier in Den Bosch schijnt rond 1900 hier geplant te zijn.
Een boom van meer dan 100 jaar oud dus; hij staat wel wat erg krom of dat nog eens 100 jaar zo kan blijven…..?
We kijken van IN het museum naar de binnentuin.
En dan komen we in het gedeelte van het gebouw waar de kunstwerken van de Belgisch Delvoye staan. De tentoonstelling heet Labour of Love en is enorm divers. Al het werk straalt de liefde voor het ambachtelijke uit.
We zien Delftsblauw geschilderde gasflessen en glas-in-loodramen met foto’s van het menselijk lichaam.
De kunstenaar werkt intensief samen met ambachtslieden van over de hele wereld, zo liet hij zijn serie aluminium reiskoffers door Iraanse ambachtslieden bewerken.
Alledaagse dingen krijgen door hem een totaal ander aanzicht.
Hij maakt ook dingen die (nog) niet bestonden zoals een reiskoffer voor een Peugot, en opbergmogelijkheid voor een steekkarretje.
Ook de bewerkte autobanden zijn spectaculair om in detail te zien
De kunstenaar doet zoveel verschillende dingen dat je verbijsterd staat wat er nog meer te zien is: getatoeëerde varkenshuiden (de varkens zijn, onder narcose, onder begeleiding van een dierenarts getatoeëerd) Als de varkens doodgaan (hij begon in 1994 hiermee) laat hij de varkens opzetten óf zoals hier stelt hij de huiden tentoon als kunstwerk.
Delvoye heeft duidelijk iets met het katholicisme. Niet alleen lijken betonmolens of trucks op een soort kathedralen maar ook de kruisbeelden hebben aparte “andere” vormen: een ronde of juist een schuine, langgerekte vorm.
Persoonlijk deden sommige van deze Jezusfiguren mij meer, dan ze ooit, in een kerk staande hebben gedaan!
Ook de “twisted dumptruck” en een betonmolen (ragfijn staal in gotische stijl) als een soort kathedraal zijn bijzonder in detail (kunstwerk op de laatste foto heet suppo clockwise)
De kunstenaar heeft iets met getordeerd: beelden, trucks, veel van zijn werk is een kwartslag of minder gedraaid, hetgeen een vervreemdend effect heeft.
Een geweldig mooie, bijzondere, adembenemende tentoonstelling.
Die helaas vandaag (zondag 29/1) voor het laatst in Noord Brabant te zien is.
Ook het gebouw: het Noordbrabants Museum, is prachtig om te zien, de vormgeving alleen al!
Maar wat er verder nog in staat gaan we een andere keer bekijken. Voor vandaag was dit overweldigend genoeg.
Hal, infobalie en toilet
Elke dag wat - blog 