Het is 15 december ’s morgens; er ligt een wit laagje rijp op sommige plekken in de tuin.
Als ik de grijze afvalbak binnenhaal zegt de buurman dat het volgende week 10 graden wordt.
Tijd dus om snel de natuur in te gaan, nu er nog wat rijp op de bomen en de grond ligt.
We kiezen voor een naaldbos, daar blijft het witte laagje langer liggen. We zien op internet dat er een Pinetum in Amersfoort ligt, in een bosgebied dat Birkhoven heet
We rijden er heen.
Het bosgebied ligt op de uitlopers van de Utrechtse Heuvelrug. Naast de parkeerplaats van het Bosbad beginnen wandelroutes. We kiezen de gele en zullen zo in het Pinetum komen.
Dit Pinetum is één van de 7 naaldbomenverzamelingen van Nederland. Aangelegd in de jaren “30 van de vorige eeuw als werkverschaffingsproject tijdens de crisisjaren. Er werden toen ongeveer 100 verschillende soorten naaldbomen uit de hele wereld afkomstig, geplant (ze staan per 3 per werelddeel van herkomst) Helaas hebben niet alle soorten het overleeft.
Sinds dit naaldbomenpark onder het Utrechts Landschap valt (2005) wordt het bomenpark weer (door een groep vrijwilligers) onderhouden.
Een naaldboom is eigenlijk een conifeer, wat “kegeldragend” betekent. Er zijn in de wereld ongeveer 700 soorten coniferen waarvan er in Nederland van oorsprong maar 3 voorkomen: de jeneverbes, taxus en de grove den.
Niet alle coniferen blijven groen, maar de meesten wel!
We zien gelukkig nog heel wat WIT, op de grond, op de bomen en op sommige planten en struiken.
Het is een prachtig gebied, duidelijk onderdeel van de Utrechtse Heuvelrug. We “beklimmen” een heuvel en hebben daar een prachtig uitzicht over een bosmeer, waar één schaatser aan het rondjes draaien is!
Boven op de berg staat een apart soort houten bank waar plaats is voor velen.
In het bosmeer staat een kunstwerk; een vogel, het ziet er uit als een “groot” ijsvogeltje!
Ook het meer is een werkverschaffingsproject uit de crisisjaren geweest, het uitgeschepte zand is de “heuvel” geworden
Er is een rododendronbosje dat ook mooi is zonder felgekleurde bloemen, met alleen de vetachtige bladeren met laagje rijp!
Er staan op verschillende plekken ruw houten banken, elke bank “ietsje” anders; het is nu te koud om stil te zitten, wel heerlijk om te wandelen. Naast één zo’n bank hangt een mondkapje, voor gebruik als het druk gaat worden? Of heeft iemand het daar opgehangen voor de volgende keer dat COVID-19 weer de kop op steekt?
Varens, altijd al favoriete planten van me, zijn prachtig gedetailleerd, nu de rijp de aparte blaadjes accentueert.
In het Pinetum staan enorme grote naaldbomen, mijn hart ging echter open voor dit kleintje; geen ballen in hangen, geen piek of spuitsneeuw; helemaal zó laten; ontroerend.
De natuur is zo prachtig, zelfs een pol van een grassoort, iets waar je normaal zó aan voorbij loopt, is nu een wit, teer kunstwerkje.
Omdat we zo naar de natuur kijken hebben we niet goed op de routepaaltjes gelet, in plaats van de gele paaltjes, zijn we de witte gaan volgen. Waar zijn we nu beland?
Gelukkig komen we een dame met hond tegen, haar Ridgeback komt enthousiast op ons af, we vragen haar hoe we weer bij het bosbad , waar onze auto staat, kunnen komen.
Het blijkt dat we er niet ver vandaan zijn.
Gelukkig, want handen en neus zijn koud en we lusten beiden wel een kop thee.
Tevreden rijden we naar huis. Het was (weer) een topwandeling.
Elke dag wat - blog 
Goede morgen Baars en Lief,
Weer hebben jullie me verblijd met een bezoek aan een Toverbos. Mede door de gladheid zou een bezoek als dit niet te doen zijn voor mij, daarom geeft het blok en jouw foto’s en beschrijvende indruk mij zoveel plezier. Dank daarvoor, Johannes
LikeLike