Het waait ’s nachts hard; ik hoor de regen tegen de ramen slaan; Herfstweer!
’s Morgens waait het nog steeds, maar het regent niet meer.
Als ik om 8 uur naar het winkelcentrum fiets is het bijna warm! Ook als ik terug regent het nog niet! Ik ga de dingen doen die ik moet doen en daarna besluiten we naar een fototentoonstelling te gaan: natuurabstracten van natuurfotografe Marie Claire Greve.
Die tentoonstelling wordt in de Groene afslag gehouden
Een geweldige plek om weer eens te zijn (zie blog juli 2021)
Vroeger deden de gebouwen dienst als kazerne en toen ze afgestoten werden kwam er een asielzoekerscentrum in. Uiteindelijk zal het pand gesloopt worden maar tot die tijd is het een gemeenschappelijk speelplein voor mensen die inzien dat we linksom, rechtsom een aantal dingen zullen moeten veranderen in onze levens. Dat het duurzamer moet! En dat op een bijzondere logistieke plek waar 5 dorpen elkaar raken, pal onder de afrit 8 van de A1. Een plek waar je dus letterlijk de groene afslag neemt.
Je kunt er flexwerken, koffie drinken, eten, vergaderen, bijzonder brood kopen, evenementen meemaken én nu dus ook een expositie zien..
Er is zoveel te zien, zowel binnen als buiten.
We lopen naar binnen, geen balie, gewoon in het gebouw zoeken waar je voor komt, vragen kan altijd, er lopen genoeg mensen rond. Maar we (ver) dwalen liever even.
We zien vergaderruimtes waarvan de deuren openstaan en we gluren naar binnen. Zonder uitzondering bijzonder ingerichte ruimtes. (Omdat het gebouw op den duur gesloopt zal worden gaat men geen geld uitgeven aan meubilair) er zijn geschonken stoelen en tafels en ook zéér bijzonder gemaakt meubilair.
Zoals een barblad, stam- en vergadertafels van “koninklijk” hout. Beukenhout! De beuken waren in de tuin van Kasteel Drakensteyn geplant naar aanleiding van de geboorte van het Koninkrijk der Nederlanden in 1815.
199 jaar later moest er helaas één rode beuk gerooid worden. Deze boom heeft 4 jaar gedroogd en is toen verwerkt tot tafelmeubilair dat hier staat.
We zien nog meer koninklijks, een gebeeldhouwd hoofd van Prinses Beatrix met, heel speels, een Playmobil popje in haar diadeem.
Er is nog meer speelgoed te zien; op de bar van het restaurant staat een lamp, waarvan de “steel” van de lamp én de voet bedekt wordt met speelgoed, waaronder ook een neushoorn!
En nog zo’n bijzondere lamp, maar dan éénkleurig gespoten
Ze hebben hier in en bij de Groene Afslag iets met neushoorns; we zien er meer, zoals één aan de wand en een grote witte in de tuin én een houten neushoorn met schappen waarop informatiemateriaal ligt!
Een speelhoekje “ergens” heeft wel hele bijzondere stoeltjes én een schilderijlijstje met kinderkunst.
Als we de trap naar boven op lopen, waarbij de ene kant helemaal groen is met allemaal ECHTE planten en op het overloopje van de andere trap staan grote, ecru kleurige tulpen van een organisch materiaal.
Dan zijn we bij de gang waarin het werk hangt van Marie Claire Greve. Ze fotografeert natuurlandschappen sinds 2012, soms vanuit een helikopter oa. in IJsland, Afrika, Frankrijk en Nederland. Dit, zo lees ik, is haar 8ste solo tentoonstelling. Het werk heeft een impact op me.
Veel werk is op een groot formaat en met name de waterfoto’s raken me. De foto’s van bovenaf; bollenvelden, snelweg met weiden, allemaal zo “geordend” doen iets met me (The evidence project) Het ziet er zo eng “geordend” uit, geen ruimte voor iets anders
Werk om zelf te gaan zien!
Tijd om koffie te bestellen “Gewone – of havermelk?” Ik kies voor de “gewone”, hoewel letterlijk ALLES hier ongewoon is, blijf ik wat koffie betreft toch liever traditioneel (daar functioneer ik het beste op)
We drinken koffie aan bijzondere tafels, ooit waren het slaapzaaldeuren in het voormalige AZC.
Toiletten hebben ze hier ook, bijzondere met heel veel planten (zie foto’s blog De Groene Afslag 19.7.2021) Deze keer beperk ik me tot foto’s van de aankondigingen van de w.c. ’s én een foto van een hygiënisch zeeppompje, die wel naast een zeer vervaarlijk zwijn staat!
Er hangen hier veel kroonluchters, die zullen noch van de kazerne afkomstig zijn, noch van het AZC zijn overgebleven. (Wie heeft zoveel kroonluchters geschonken? vraag ik me af)
De kroonluchters vormen een schril contrast met een ander soort verlichting. Neonverlichting bijvoorbeeld, dat op dingen, zoals een vleugel, felgekleurd reflecteren.
Na de koffie gaan we naar buiten op het terrein wat rondlopen. Eén van de ingangen heeft wel een zeer bijzondere oosterse uitstraling. Er blijken segmenten van het restaurant de Golden River (gebouwd in 1927, gesloopt in 2020) uit Laren overgenomen te zijn. ( Er is ook een te huur ruimte te boeken met Golden River interieurstukken)
We zien een joert met 2 wel heel bijzondere stoelen.
En een kazernegebouw met daarvóór een zandspeelplaats voor kinderen; zowel de schommel als de tractor staan er verlaten bij.
Natuurlijk kan iets NIET de Groene Afslag heten zonder kas en groentetuin; de courgetteplanten bloeien (nog) en de kolen staan er mooi bij. Een stuk verder ligt de grond bezaaid met tamme kastanjes.
Overal zijn zitjes buiten, waar het in de zomer goed toeven zal zijn.
Groene Afslag,
Amersfoortsestraatweg 117
Laren
Open: ma t/m vrijdag 9.00-18.00
zat en zondag 10.00-17.00
Elke dag wat - blog 