Ooit hoorden we dat je voor goed en goedkoop vogelvoer voor wilde vogels bij Hornbach moet zijn. Zelf had ik nooit aan zo’n soort zaak gedacht voor vogelvoer.
Daarvóór kochten we vogelvoer bij een tuincentrum en ja, we betaalden dan de hoofdprijs.

Een Hornbach zit niet bij ons in het dorp; we moeten er ca. 30 km. voor met de auto.
Behalve dat die kilometerkosten natuurlijk ook de producten die we daar kopen, duurder maken is met de auto rijden niét goed voor het milieu (fietsen is te ver)
Wij maken van dit doel altijd een combi bezoek; een vriendin woont daar vlakbij, dus daar gaan we dan op bezoek. (ipv 2x 30 km. rijden we dus maar 1x die afstand en terug.) En zelfs mét vervoerskosten is het voer goedkoper!

We hebben (erg) veel vogels in de tuin en voeren (vindt ook de vogelbescherming nuttig) bij.

Zoals te zien komen niet alléén vogels op de vetbollen af!

De bal aan het raam, door mijn lief zelf ontworpen en gemaakt, is na hooguit 2 dagen leeg: kool- en pimpelmezen!
De birdfeeder vul ik iedere dag, de hoeveelheid mussen, die eerst in de wachtkamer (de hoge bamboe) gaan zitten totdat de kust vrij is, én de spreeuwen én de kauwen zorgen voor het opeten van het gemengde voer (de maiskorrels gooien ze eruit; de houtduiven en Turkse tortels scharrelen dan onder de birdfeeder en eten die maiskorrels op.
Een halve kokosnoot hangt in de hazelaar in de voortuin, ik vul die met zelf gevonden, gepelde hazelnoten of walnoten.
Het enige wat langer duurt vóór het opraakt zijn de mezenbollen. Soms hangen de 2 mezenbollen wel 5 dagen!
Er gaat hier dus nogal wat vogelvoer doorheen!

Gisteren waren sommige vogelvoeren bijna op, dus belde ik mijn vriendin op of een bezoek gelegen kwam. We spendeerde een paar genoeglijke uurtjes bij haar, waarna we doorreden naar Hornbach.
Ik vind dat een bijzondere winkel qua personeel.
Als ik ooit (liever niet!) in een mannenwinkel (zo noem ik ijzerwaar- en gereedschapzaken) kom om iets te kopen (meestal in opdracht) zoek ik me het rambam naar personeel om te vragen wáár iets ligt of wat het verschil is tussen de verschillende gereedschappen (meestal is dan het antwoord: de prijs)

Deze keer liepen we meteen naar de vogelzadenafdeling (we zijn hier al wat keren geweest)
Mijn lief tilt de 20 kilo zware zak op ons karretje; ik heb ondertussen de gedroogde meelwormen gescoord, maar dan………….. de vetbollen.

We zien ze meteen staan maar…..mét plasticnetjes erom heen. Slecht voor het milieu, maar erger nog slecht voor de vogels! De vogelbescherming maakte haar leden attent op het feit dat er vaak vogeltjes met hun pootjes vast komen te zitten in die netjes, met soms hele nare gevolgen.
Ze raden daarom aan om de ballen “naakt”( zonder netje) te kopen en in een, voor vogels veilige, vetbollensilo te doen.

Ik loop naar een man met een Hornbachjasje en vraag of ik hem iets mag vragen, hij lacht:
“Vooruit maar”
De toon is gezet.
– Ik zie alleen maar vetbollen met netjes eromheen –
“En die wilt u niet? “
– Nee die wil ik niet dat is slecht voor de vogels en slecht voor het milieu-
“Ik haal ze er dan voor u af”
– Nee, want dan gooit u ze weg en komen ze ook in het milieu –
“Nee, ik bewaar ze dan, voor als ik later groot ben”
Hij loopt onderwijl naar de vetbollen en graaft onder een plank.
Hij komt met een mooie, kartonnen doos te voorschijn; Meisenknödel
“Kijk eens, van karton, goed voor het milieu!”

Hij opent de doos; “60 Meisenknödel zonder netje.” Hij overhandigt me de doos en pakt er meteen nog één “Die neem ik voor mezelf: geleerd van u. Nou ben ik ook goed bezig. Nu kom ik vast in de hemel”
We lachen, hij kijkt me aan” Als u er eerder bent, houdt u dan een plekje voor me vrij?” ( ik ben inderdaad ouder dan hij)
Ik knik. Wat een man!

We bedanken hem voor zijn hulp.
Hij zet de Meisenknödeldoos onder zijn toonbank.
Om hem straks weer op de plank te zetten?
Ik weet het niet, maar wil graag denken dat hij ze ECHT mee naar huis neemt en voortaan netjesvrije mezenbollen koopt!