Een ethische kwestie is een vraag die men niet louter op grond van wetenschappelijke onderbouwing kan beantwoorden. Ze omvat een gewetensprobleem; het morele oordeel van de één zal anders zijn dan de ander.*)

Een neef van een kennis zit in een longstay-afdeling van een TBS kliniek. [Hij is een veroordeelde pedofiel]  Ze bezoekt hem daar af en toe. Ze is de enige van de hele familie die hem nog bezoekt

Wat ik ervan begreep heeft hij al een paar keer “verlenging” gekregen.
Een team met oa. een rechter, psychiater  en psycholoog  praten dan met hem en beoordelen of hij vrij kan komen. Hij ziet (nog steeds) niet in dat hij iets verkeerds heeft gedaan, dus kan niet vrijkomen. Voor anderen is dat duidelijk voor hem niet.

Er is hem een voorstel gedaan: chemische castratie (androgene deprivatietherapie) Door medicijnen te gebruiken zal dan zijn gehalte aan testosteron (belangrijkste mannelijke geslachtshormoon) gaan dalen. Door het gehalte te laten dalen tot prepubertair niveau, gaat zijn verlangen om seksueel actief te zijn, aanzienlijk dalen, soms zelfs onmogelijk worden. De medicatie gaat samen met intensieve psychische begeleiding
Hij wil hier niet aan mee werken, vindt het “onmenselijk”

De ethische kwesties:
* Is chemische castratie niet eigenlijk mishandeling?
* Kun je in een moderne beschaving iemand, ook al heeft hij iets vreselijks gedaan, (laten) mishandelen?
* Kun je iemand, die NIET inziet dat hij iets fouts heeft gedaan ,vrij laten de maatschappij in?
* Kun je zo iemand “eeuwig” in een tbs kliniek houden?

*) Ethische kwestieblogs maak ik, niet om er een antwoord op te krijgen, maar om de lezer zelf te laten nadenken (zoals ik ook gedaan heb toen ik over de kwestie hoorde of las) over zijn/haar eigen morele waarden en hoe de grens daarvan ligt,