Al dragen we geen mondkapjes meer en mogen we weer (bijna) alles, COVID is niet weg.
Een familielid ligt sinds vrijdag aan zuurstof in het ziekenhuis met COVID.  Bij een zoon van vrienden is COVID geconstateerd, hij zit 5 dagen thuis en hoest.
Dat drukte ons weer even, net als sommige krantenberichten, met de neus op de feiten.

We hebben een uitnodiging voor de zoveelste prik (Moderna deze keer) liggen en maken nu een afspraak. Baat het(misschien) niet dan schaadt het (misschien) ook niet.

De afspraak is deze keer in het oude pand van de Hocras aan de Franse Kampweg in Bussum vrij vroeg: het is beredruk. We sluiten aan in een rij, die gelukkig snel van buiten naar binnen loopt. Gevraagd wordt of we een afspraak hebben, dat hebben we en de mensen vóór én achter ons ook!
Geen foto’s, dus een foto van internet van de, toen net ingerichte, aanmeldbalies daar

Er zijn veel loketjes waar je je kan melden. We krijgen allebei een rode sticker en een krul (geen zoen van de meester!) We gaan weer in een rij staan, waar iemand onze sticker bekijkt en ons, na een korte wachttijd naar prikhok 2 verwijst (er zijn 9 prikhokjes) We worden samen naar één hokje gedelegeerd.

Ik voel niks van de prik, na mij wordt mijn lief geprikt, die de prik ook niet voelt. Er staan verderop rijen stoelen; er zitten al 25 mensen te wachten op het “bijverschijnselenkwartiertje”, verschijnt er niks dan mag je naar huis.

Wij lopen meteen door naar een dame achter een lessenaartje die ons gele boekje gaat bijwerken Ze gaat in de weer met stempels, zet een paraaf en wijst ons naar de wachtstoelen, waar we braaf onze tijd gaan uitzitten, de rij achter de voorste stoel (voor wie zou die ene stoel bedoeld zijn? Hij staat zo apart)

Als we naar buiten gaan staat er géén rij meer bij de ingang! Om terug te rijden naar onze woonplaats komen we langs de (grotendeels uitgebloeide) heidevlakte, waar een heerlijk zonnetje boven staat. We parkeren er en lopen in de zon

Af en toe zien we nog een bloeiend polletje hei! Ik vind een windkanter, een steen met, één of meerdere door invloed van wind en zand (vlak of bol) geslepen facetten. 

hier lagen ze, afgehakt en wel, dunne én dikke witte stammetjes in de zon

We lopen in de zon over de hei en krijgen een ander soort boost dan de vaccinatie, maar desalniettemin een boost; een energy boost!