’s Morgens vroeg wordt een afspraak van die dag afgezegd; een afspraak die een groot deel van de dag zou duren. Opeens hebben we een afspraakloze dag voor ons. Mijn computer “zegt” dat het “straks” gaat regenen, maar aangezien “straks” niet gedefinieerd is, besluiten we naar het Gagelgat te rijden en daar een paaltjesroute te lopen. Het Gagelgat is een van de oudste (gebouwd in 1712) langhuisboerderijen in de provincie Utrecht. Het is een rijksmonument en museumboerderij in buurtschap De Birkt ( in de gemeente Soest), en in het bezit van Stichting De Paardenkamp.
Het museum hebben we al eerder bezocht. We weten dat het in de omgeving daarvan leuk wandelen is, met hoogte verschillen, langs weilanden en door bossen mét hei, vandaar onze keuze om juist nu dáár te gaan lopen (misschien nog een paarse gloed?)
Stichting De Paardenkamp heeft veel weilanden gekocht en gekregen om er oude (werk)paarden een prettige oude dag te geven. Ooit (1962) werd de Paardenkamp gesticht door de Soester C.J.’t Hart. Hij vond dat paarden ná een leven van hard werken recht hebben op een mooi pensioen! Inmiddels staan in de weilanden van de Stichting zo’n 120 oude paarden.
Als we nauwelijks op pad zijn, zien we op een bospad een paardentrailer staan waaruit door paardenstaartmeisjes, 2 paarden worden gehaald, ze worden naar een wei met andere paarden gebracht; één paard hinnikt blij; hij kan haast niet wachten tot één van de meisjes het hek heeft geopend;
De Stichting Paardenkamp in vol bedrijf
Langs de weilanden is ook plaats gemaakt om te zitten en rustig naar de paarden te kijken, niet alleen een bank, ook een stoel! ( zoals het staat ziet het eruit als een setting voor een sollicitatie!)
De route loopt langs de Korte Duinen met stuifzand en zandzegge, een plant die het zand vast kan houden.
Er is flink wat hoogteverschil, zodat het verrassend is om hier te wandelen, wat ligt er in de diepte? en wat is er over die heuvel?
Behalve de oranje/rode paaltjes die we volgen zien we ook op een gedeelte van de route hartjesballonnen hangen. We vrezen door ze te volgen midden in een trouwceremonie terechtkomen, maar dat gebeurt niet.
Wat we wel tegenkomen zijn verschillende dieren; twee eekhoorns kruisen ons pad, te snel voor mijn camera. Wat langzamere dieren zijn wél te fotograferen
Een mestkever, de gewone mijnspin én een rups van een veelvraat.
We komen veel houtwallen tegen, overblijfselen van “eigendoms- of pachtgrenzen” uit de middeleeuwen. De meeste houtwallen zijn beplant met eiken. De schors hiervan werd vroeger gebruikt voor het winnen van looistoffen voor leerlooierijen.
Nu hebben, ik vermoed kinderen, van de vruchten van de eiken een kunstwerkje op de grond gemaakt.
Ook de natuur maakt kunstwerkjes; de rode bladeren van de wilde bramen zie je al van ver en van (heel) dichtbij schattige kleine plantjes; net kleine groene sterretjes.
Een groepje berken met hun prachtige witte stammen op een heuveltje met wat zonnestraaltjes erop: de natuur is prachtig.
Ook in hout zie ik kunstwerkjes: een boomstronk, waar een neushoorn in zit én een boom die lijkt een kort stuk ingesneden hout te “omarmen”.
Als we na een flink uurtje doorstappen weer bij de auto zijn trekt het Gagelgat ons toch, we lopen er door een lange laan met aan weerszijde hoge bomen naar toe. Daar aangekomen blijkt er een Theehuis naast te staan “Het oude Paard” Een deel van de opbrengsten van de thee en koffie hier genuttigd gaat naar de verzorging van de paarden. Dát doel willen we graag steunen, dus nemen we gebak bij de koffie, zó krijgen de paarden een grotere opbrengst!
We zitten op het terras, de zon schijnt, hoewel er al wel donkere wolken samentrekken (de computer gaat gelijk krijgen “straks” Ons uitzicht is op een wei van het Paardenkamp en op een gele helianthuspracht in de tuin. Aan de stalmuur hangt een kunstig van hoefijzers gemaakt paardenhoofd.
Hoewel er wel meer mensen op het terras zitten is het hier rustig, net als de hele gelopen wandeling.
We lopen terug naar de auto en net als we weg willen rijden vallen de eerste dikke druppels op de autoruit. We hebben het maximale uit deze, onverwachte, afspraakloze dag gehaald!
Elke dag wat - blog 