Stel, er is een hiernamaals, daar worden al je herinneringen gewist, op één na.
Welke herinnering kies je dan?
Die vraag was de basis voor het promotieonderzoek narratieve psychologie van Jacky van de Goor. Honderden antwoorden op die vraag tekende ze op.
Onlangs volgde ik haar interactieve lezing over dit onderwerp. De lezing ging over zingeving, over wat belangrijk is/kan zijn in een mensenleven.
Het idee over het onderwerp van haar promotieonderzoek kreeg ze door de Japanse film “After life” (1998) onder regie van Hirokazu Koreeda . De film speelt zich af op het tussenstation tussen leven en dood: recent overleden personen kunnen daar, geholpen door gidsen, een moment uit hun leven kiezen om mee te nemen naar het hiernamaals.
Jacky vertelt in deze lezing over haar onderzoek naar de verhalen van herinneringen en wat dat opleverde. Zoveel verhalen van verschillende mensen qua leeftijd, sociale klasse, religie brachten bijzondere dingen aan het licht.
De verhalen gingen NIET over geld, succes of carrière maar vaak over verbinding.
Verbinding met andere mensen, met de natuur, met een Opperwezen, met jezelf.
De bedoeling van de vraag is NIET om dagen over het antwoord na te denken, maar spontaan iets in je te laten opkomen. Bij het erover nadenken speelt het verstand een té grote rol, er worden afwegingen gemaakt, bij spontaan naar boven komende herinneringen komt meestal het wezenlijke naar boven, zo vertelt ze.
Er wordt in de lezing ook participatie gevraagd, gekoppeld aan een andere deelnemer van de lezing wordt gevraagd een herinnering van de week voorafgaande aan de lezing op te roepen en te vertellen. Een herinnering van afgelopen 7 dagen is niet zo ZWAAR als één herinnering van je hele leven, maar ook daar kun je de essentie uit halen, door vragen van je zelf te beantwoorden: Waarom kies ik deze herinnering uit? Wat vind IK daar belangrijk in?
In de lezing wordt een citaat van filosoof Martin Buber (1878-1965) aangehaald
”Echt leven is ontmoeten”
Het zou mijn levensmotto kunnen zijn.
Toen ik dacht dat ik, ernstig ziek, dood zou gaan, kwamen vele herinneringen boven, géén één over materiele dingen, maar allemaal over verbindingen. Bijzondere ontmoetingen met mensen die me raakten. Vrienden en familie, maar ook bijvoorbeeld iemand die ooit in de trein tegenover me zat en waar ik een kort, bijzonder gesprek mee had.
Die ontmoetingen bleken voor mij het waardevolst te zijn, op het moment dat ik dacht afscheid te moeten nemen van het leven zoals ik dat kende.
Nog een citaat dat in de lezing genoemd werd en dat ik meteen genoteerd heb.
Van neuroloog/psychiater Viktor Frankl (1905-1997): “De zin van het leven ontdek je in de wereld, niet in je eigen geest” Een citaat waarbij ik meer tijd nodig had om het me eigen te maken maar waar ik uithaal dat je uit veel (alle?) ontmoetingen met mensen, hoe vluchtig ook, “iets” haalt dat je meeneemt in je verdere menszijn.
Eén verhaal in de lezing heeft mij bijzonder aangesproken, toen ik het later aan mijn partner vertelde liepen de tranen langs mijn wangen. Kennelijk had dit verhaal een diepe indruk op me gemaakt. Ik ben gaan onderzoeken welke elementen me in dit verhaal zo raken. Het vertelde me iets van mezelf dat ik misschien wel wist, maar dat was “weggezakt”.
Een interessante lezing die nog lang blijft “nazingen” in mijn hoofd.
Jacky van de Goor heeft een boek geschreven met de verhalen die ze hoorde en haar “ontdekkingen” naar aanleiding van deze verhalen.
De lezing was er één van Iederal.
Iederal streeft naar een wereld met meer compassie, solidariteit en duurzaamheid en daagt je uit met een frisse, nieuwe blik je denken, waarden en handelen onder de loep te nemen.
Iederal biedt een breed en gevarieerd programma van events op het gebied van zingeving.
Initiatiefnemer van Iederal is het Apostolisch Genootschap.
Zie voor events van Iederal: https://www.iederal.nl/
Elke dag wat - blog 