Rookmelderperikelen

Eens belde mijn schoonzus, ze hoorde een rare piep in huis en kon het niet vinden, zou haar broer daar eens naar willen kijken.
Dat wilde hij wel.
We liepen door het huis en hoorde het geluid ook. Het was alsof een paar straten verder een auto achteruit aan het rijden was. Mijn man ontdekte uiteindelijk het ding; een rookmelder met lege batterij. Het gepiep was om te waarschuwen dat de batterij leeg was. Door het zwakke gepiep werd ook meteen duidelijk dat het ook bijna gedaan was met de krachtbron van de waarschuwingspiep.
Mijn lief voorzag de rookmelder van nieuwe batterijen en het geluid was verdwenen: Blije zus!

Ooit kochten wij een rookmelder en mijn lief installeerde hem in de huiskamer.
De huiskamer heeft een openkeuken. De eerste keer dat ik de deur van de vaatwasser, die nét afgelopen was, opende begon de rookmelder te loeien. En ook een paar keer daarna.
De rookmelder bleek goed te werken, maar niet voor het doel waarvoor hij ontworpen was; FOUTE rook melden! Dit was “stoom” die elke keer ontsnapte als we de vaatwasser te snel nadat hij afgelopen was, open deden.

Mijn lief verplaatste de rookmelder naar halverwege de trap.

Per 1 juli van afgelopen jaar moest er (wettelijk) een rookmelder komen op ELKE etage. We kochten er 2 bij, één voor de zolder en één voor de huiskamer (de melder van boven de trap gold voor de eerste etage)
We wisten heel goed waar de huiskamerrookmelder NIET moest hangen, maar waar wel??

Uiteindelijk vonden we een plek ver van de vaatwasser, ongeveer midden in de woonkamer.
So far so good.

Tot……
Vannacht.
Om half 4 werden we gewekt door een vreselijk geloei.
We schrokken ons de tandjes en vlogen naar waar het geluid vandaan kwam: de rookmelder.
Wij zijn allebei geen 2.60m of daaromtrent en kunnen dus niet zó bij de knop om het ding uit te zetten (aan het plafond) Trapje pakken dus.
Trapje staat in (de naam zegt het al) de trapkast. Vooraan, dus zó gepakt. Midden in de kamer neerzetten en de 3 treetjes op om op de knop te drukken.
Daarna goed rondgekeken of er écht nergens rook was.

Ik keek ook even naar buiten; het was donker, maar ik kon geen horde mensen voor de deur zien, hetzij met een brandblusser om ons te redden, hetzij om te klagen over het vreselijke geloei!
Na check, check en dubbel check, zette mijn lief de rookmelder weer op scherp (stel dat er later toch iets zou zijn) en we vertrokken weer naar boven.

Het slapen ging moeilijk, de adrenaline bleef door ons lijf stromen; de eerste schrik, het zoeken naar rook, het afzetten van de herrie, het eiste slaaptol!
Mijn lief bleef proberen.
Ik ging naar beneden mijn blog over aubergines vervolmaken; slapen zou niet meer lukken.

Ik zat lekker in mijn research toen…………….. het kl..e ding weer begon te loeien; half 7.
Trapje pakken en onder de melder zetten en….. toen hield  hij er zelf mee op.
Manlief komt de trap af, ziet dat het onder controle is en probeert “nog even” te slapen.
Ik sluit de computer af en duik onder de douche. Ik hoop wakker te blijven gedurende de dag!

De volgende dag worden alle rookmelders schoongemaakt (moet eens in de 3 maanden, maar deze hing pas sinds 1/7) en nagekeken door mijn lief.

We hopen vannacht te kunnen doorslapen zonder rook én geloei!