Er is een kasteel Warmelo gehetenin Diepenheim (Overijssel); de vroegste leencharter dateert van 1457. De oorspronkelijke verdedigbare vorm was een carré met een binnenplaats, maar die vorm is in de loop van de eeuwen veranderd.

In 1952 werd dit kasteel aangekocht door Prins Bernhard  (de echtgenoot van de toenmalige koningin Juliana) voor zijn moeder Armgard Kunigunde Alharda Agnes Oda von Cramm, Gräfin von Biesterfeld, Prinzessin zur Lippe-Biesterfeld,  die hier verbleef tot aan haar dood in 1971.

Het huidige kasteel is in eigendom van, en in gebruik dóór de familie Avenarius (dus niet toegankelijk)
De tuinen zijn gelukkig wél toegankelijk.

Van 30 april t/m 2 oktober a.s (maandags gesloten) zijn er zandsculpturen te zien; binnen én buiten. Negen kunstenaars uit Nederland, België, Ierland, Polen, Tjechië en Letland hebben met 2.000m3 speciaalzand sculpturen gemaakt; het thema dit jaar is typisch Nederlands!

Binnen (in een bijgebouw) zijn o.a. de sculpturen van Sinterklaasavond, Oudjaarsavond en een draaiorgel te zien.
Dan, eenmaal buiten, is er de vogeltuin: NU helaas verbodengebied vanwege de Vogelgriep! We zien de hokken met de vogels van een afstandje!

Er is een looproute langs de sculpturen uitgezet.
We beginnen op een pad met een overvloedig bloeiende petuniaboom (Hangingbaskets aan stam en takken) en een rij vierkanten bakken met citroenplanten, langs strak geschoren heggen.
Opeens is daar een prachtig doorkijkje naar water. We zullen vaker verrast worden door de aparte wendingen in deze tuinen.

Tuinen meervoud, want  er is o.a. een Franse tuin (17^e eeuw), een Engelse tuin( 18^e eeuw) een Victoriaanse tuin (19^e eeuw) een rozentuin en de vogeltuin. En er zijn waters, grachtjes en vijvers, waaronder een Rococovijver.

We lopen langs de knapgemaakte zandsculpturen, zoals het “Typische Nederlandse meisje” (met Heineken, klomp, tulpen en sigaar(??), de gouden koets voor de Ridderzaal én het carbidschieten (waarschijnlijk afkomstig van de Germaanse joelfeesten) dat in de Achterhoek nog steeds op Oudjaarsdag wordt gedaan (we waren er ooit bij!)

Het tableau van het fierljeppen (polsstokhoogspringen) vond ik bijzonder leuk,; de springer haalt het niet, zijn stok breekt, een toeschouwer (eveneens van zand gemaakt) houdt zijn hart vast.
De springer heeft zich kennelijk aan een polletje vastgegrepen en klimt hier net uit de sloot. Waarschijnlijk is hij kopje onder geweest want een lelieblad mét kikker zit nog op zijn hoofd!

Het lopen door de tuin is een genot op zich, af en toe een “gebouwtje” een houten looppad, een bruggetje over het grachtje en soms het kasteel in de verte.

Een rond koepeltje omringd door cipressen was “gemeubileerd” met een openhaard en bijzondere leunstoeltjes. Varens, braam-en lavendelstruiken omringden het geheel, een romantisch pied-a-terre!

Bij het kasteel is een mogelijkheid om op een terras wat te drinken en te eten.
Ik fotografeer de ingang van het kasteel, de deur waar heden ten dage de familie Avenarius in en uit gaat, of zouden ze zelf een dienst-in- en uitgang gebruiken?