Je hebt je hele leven gewerkt en dan wordt je 65 jaar (tegenwoordig 66 jaar en 7 maanden)word je gepensioneerd. Wat doe je dan?
Relaxen, na een leven van (hard) werken? Bezig zijn met iets waarvoor je eerder nooit tijd had? Een hobby uitbouwen? Op de kleinkinderen passen? (meer) Vrijwilligerswerk doen?
De één doet dit, de ander dat.
We lopen in de buurt vaak langs een huis dat vlak aan de weg staat, (geen voortuin) om inkijken te voorkomen hebben de bewoners de luxaflex gedeeltelijk dicht. Op de stoel die je als voorbijganger wél kunt zien zit 9 van de 10 keer dat we er langs lopen een man te lezen; we noemen hem de “benenman” omdat we alleen zijn schoot met het boek kunnen zien. Hij leest. Altijd!
We hebben hem wel eens buiten, bewegend gezien: een zeventiger, denk ik, ogenschijnlijk gezond van lijf en leden.
Er zijn ook meer lichamelijk actievere mensen.
Gisteren kwamen we er één tegen. De vorige keer dat we hem tegen kwamen was hij op weg naar het ziekenhuis, daar brengt hij, met een soort golfkarretje, moeilijk ter been zijnde mensen van hun auto naar de ziekenhuisingang.
Nu was hij op weg om een heggenschaar te lenen, vertelde hij. Opmerkelijk want hij woont op een flat met alleen een balkon!
Wat bleek; hij werkt bij de Vrijwilligerscentrale en doet (voor € 5,- per job) klusjes voor (weinig vermogende) mensen.
Gisteren was hij in een oud gebouw dat in allerijl gereedgemaakt is voor Oekraïense vluchtelingen, de kieren van deuren en ramen aan het opvullen.
Deze actieve oudere vertelde me, niet te lezen of t.v. te kijken en zich voornamelijk bezig te houden met anderen te helpen, het houdt hem bezig én geeft hem een goed gevoel.
Hij vrijwilligt ook één middag bij de voedselbank: pakketten samenstellen!
Hij blijkt 84 jaar te zijn en doet alles lopend of op de fiets!
Een andere gepensioneerde man die ik ken is EHBO-er, zijn werkzame leven deed hij dat ook al. Hij volgt cursussen om bij te blijven en is bij evenementen inzetbaar. Ook is hij gids bij het fietsgilde, mooie tochten maken met mensen die meer van een omgeving willen weten en van fietsen houden. Daar wordt hij blij van.
Een gepensioneerd stel met 3 kinderen waarvan 2 allebei 2 kinderen hebben, past op.
Een dag in de week bij een dochter een flink eind rijden van hun huis vandaan en 2 halve dagen bij hen thuis op 2 peuters van de zoon. Ze vinden het geweldig om te doen, maar hebben de tussenliggende dagen wel nodig om “bij te komen”
De moraal van dit verhaal is dat als je goed gezond bent er veel dingen zijn die je kunt doen om bezig te blijven. Sommige dingen komen op je pad, voor andere bezigheden moet je wat moeite doen, zoals naar de Vrijwilligerscentrale gaan en je opgeven
Er zijn ook (veel) ouderen die géén goede gezondheid hebben en vaak aan huis gekluisterd zijn,
Eén daarvan die ik ken, verzamelt postzegels, leest en leert veel én maakt legpuzzels en schept daar veel genoegen in.
De les die je leert van al deze bezige mensen is dat dingen die je ter harte gaan doen, je gelukkig kunnen maken en dat het niet GROOTS hoeft te zijn; het zijn vaak kleine dingen waar je gelukkig van kan worden.
Elke dag wat - blog 