Ooit hebben we aan de Loosdrechtse plassen (in)gewoond. De tuin lag aan het water en er landden nogal eens witte eenden op het grasveld. Onze hospita had het dan altijd over “parkeenden”. Haar grote, dikke kater viel er wel eens één aan.
Ooit hebben we op het grasveld alleen een bek en gedeeltes van de zwemvliezen van zo’n eend gevonden. Bianca, de witte kater van de hospita is dagen lang ziek geweest.
De hospita combineerde bovenstaande feiten en had geen greintje medelijden met haar zieke moordende, kater!
Ik weet best wat van vogels en hun namen, maar eenden zijn om de een of andere reden een soort “vergeten” kennisgebied voor mij.

De wilden eenden, mannetje met glanzende groene kop en het vrouwtje onopvallend vlekkerig bruin, ken ik,

én ik ken de mandarijneend omdat die zo bijzonder getekend en gekleurd is. (Bijna té exotisch om in ons koude kikkerlandje voor te komen)
Onze huidige woonplaats ligt niet ver van het Gooimeer en daar zien we behalve heel veel zwanen ook vaak zwart/witte eenden, wij noemen ze Lakenveldereenden, naar het rund dat zo’n bijzondere zwart/wit tekening heeft


Nog niet zolang geleden vertelde iemand me dat deze eend kuifeend heet!
Toen ik beter keek zag ik nu ook dat deze eend een kuifje heeft. (dát had ik eerder niet gezien)
Onlangs las ik een artikeltje van de vogelbescherming over eenden en de 2 soorten die te onderscheiden zijn: duikeenden en grondeleenden.
De verschillen zijn:
*Duikeenden zijn alleseters
Grondeleenden, grondelen (= met de kop en borst onder water zoeken naar voedsel op de bodem of beneden de waterspiegel)Ze eten meestal alleen planten;
*Duikeenden hebben een gedrongen lichaam, daardoor liggen ze dieper in het water;
*De poten van duikeenden staan verder naar achteren dan bij de grondeleenden;
*Duikeenden hebben grotere zwemvliezen en grotere poten;
*Duikeenden zwemmen vaak op groter, dieper water, zelden in sloten of vijvers (op de kuifeend na)
Weer wat geleerd!

Ooit waren we in Engeland (East Sussex) op een landgoed (Halland) waarbij de vroegere landheer eenden had “verzameld” Van de 147 soorten eenden die er bestaan had hij er 125 op zijn landgoed. Er waren vijvers gegraven en in een bijgebouw van het huis, waren schilderijen en tekeningen van eenden te bewonderen.
Wat ik nooit meer vergeet was een heel bijzondere eend met blauwe snavel (later bleek dat hij ook blauwe zwemvliezen had)
Lopend over het landgoed zagen we een bruggetje in net zo’n kleur blauw als de snavel van de punataling (want zo blijk het eendensoort te heten) Omdat de snavelkleur zo’n onnatuurlijke kleur blauw had, dachten was dat de eend, ten tijde van het verven van de brug misschien met zijn snavel in de verfpot terecht was gekomen!
Dát bleek niet het geval: alle Punatalingen hebben zo’n blauwe snavel!

En de vogel (s) waar ik graag naar kijk zijn de zwanen, majestueus als die vlak over je hoofd overvliegen. En dan de Fuut, de immer duikende eend , die altijd de thuishaven is voor haar jongen, die ze huisvest op het lijf, onder haar veren. Niets is zo vertederend als die jonge koppies onder de veren vandaan de wereld in zien kijken., Johannes
LikeLike