Dit park ligt in Amersfoort rondom Huize Randenbroek, dat momenteel in de steigers staat en nu op een kunstwerk van Christo lijkt, helemaal ingepakt.
In de 13^e eeuw stond er op die plek een eerder landhuis, dat landhuis werd in 1629 tijdens de Tachtigjarige oorlog door brand verwoest.
Men vermoed dat later architect  Jacob van Campen (die het in 1625 van zijn moeder erfde) het op die plek heeft laten herbouwen.

Na jaren lopen we weer het schitterende hek door en het park in
Langs het koetshuis, dat plaats biedt aan poppentheater “Toermalijn” en houtatelier “ Passie voor hout”

“Onderweg” verrassende kunstwerken, zoals een boom die bekropen wordt door houten processierupsen en waar bovenin een prachtige houten vlinder troont.

Een ijsvogelmuur, een zandwal op een eilandje in het water, helaas  was, op het moment dat wij er waren,  het ijsvogeltje er niet!

Tussen de bomen hangen stukken plastic aan draadjes. Het blijken blaadjes, takjes en andere natuurproducten te zijn die zijn ingeseald .
Op deze plek blijken in 2015  twee twintigers omgekomen te zijn, doordat ze schuilden onder een grote boom, waar op dát moment de bliksem insloeg.  
Er staat een houten bemost bordje met bijzondere tekst over de eik waaronder de meisjes de dood vonden ( Bas Topper)
Dit is een plek om even bij de vergankelijkheid van het leven stil te staan.
De in plastic ingesealde takjes wapperen in de wind, ze vragen, zachtjes wiegend, aandacht voor de 2 jonge mensen, vriendinnen van jongs af aan,  die hier samen schuilend, de dood vonden

Er is een beeldentuin bij de orangerie van het landhuis. Daar staan onder andere een terracotta tweeluik staan (kunstenares Ingrid Mol):  raadpensionaris Johan van Oldebarnevelt (1547 geboren in Amersfoort – 1619 op het Binnenhof onthoofd) met, aan de voeten van (het symbool van Nederland) de leeuw, Oldebarnevelts publicatie van 1618.

Een ander beeld dat aandacht trekt is een figuur uit een veel eerdere tijd dan van Oldebarnevelt, het is een ridder op een paard.
Aart van der IJssel is de kunstenaar en hij maakte dit ijzeren beeld in 1966. Het is niet “alleen” een beeld, maar ook functioneel: een zonnewijzer!

Behalve “gemaakte” beelden zijn er ook “natuurlijke” kunstwerken in het Randenbroekerpark te zien: ontluikende plantjes, bomen en paddenstoelen en combinaties van beide, voor wie het wil zien!

De Heiligenbergbeek loopt door het Randebroekerpark maar behalve deze beek zijn er nog meer waterpartijen, soms met bruggetjes.

In plaats van stijve hekken is er gewerkt met kleine boogafzettinkjes; het publiek wéét zo dat het NIET de bedoeling is daarachter te lopen, omdat ze groen zijn, vallen ze niet uit de toon in de natuur.

Een park voor iedereen: grote treden maken het voor ouderen makkelijk om een heuvel op en af te komen; er is een speeltraject voor kinderen en er zijn goede paden voor joggers.
 ’s Zomers kan er gebruik gemaakt worden van de op/afstapplaats van de Waterlijnboten, picknicken is toegestaan.

Het park is vrij toegankelijk.

*) De naam Randenbroekerpark stamt af van vroegere tijden toen deze gronden aan de rand van het moeras (broek) lag