Het rioolmonster gewekt

We kregen een brief van de Gemeente: Aan de bewoners van dit pand…..
Niet persoonlijk dus! De hele wijk krijgt zo’n brief.
Het ging erom dat een rioolreinigingsbedrijf  “bij u in de straat gaat reinigen en inspecteren en wel in de periode van….” En dan volgt een periode van 2 dagen, van 7.30 tot 16.30 uur.

De vuilwaterriolen worden, onder hoge druk,  schoongespoten. Er kan daarbij lucht ontsnappen via waterstoten in de rioolafvoeren richting de woningen.
NU heeft de brief mijn aandacht.
Er komt een advies!

Als de reinigingswagens in de buurt zijn moeten burgers de deksels van hun toiletpotten GOED dicht doen (eventueel met een doek ertussen)
Dat “eventueel” nemen wij serieus: we gaan er een dweil tussen doen!
De afvoerpunten in de woning moeten dicht!
Wij hebben één afvoerpunt waarbij we geen gootsteenstopper hebben.
Nooit gehad? Zoekgeraakt?
Geen idee.
Mijn vindingrijke lief komt met een ronde steen die hij op het afvoerpunt legt. Probleem opgelost (hopen we) Er kan vuilwater omhoog komen.
Bah!

’s Avonds leggen we de dweilen klaar. Wij zijn voorbereid.
Dag één, gaat dit voor onze straat DE dag worden?
Vóór half 8 liggen de dweilen op hun plek.
Het is toch anders naar de toiletgaan als je weet dat het elk ogenblik NIET MEER kan.
Dweiltje eraf, dweiltje erop.

De regen komt met bakken uit de hemel.
Ik wacht even met boodschappen doen.
Aan de achterkant van ons huis staat dan al een inspectiewagentje, er loopt een man met een regenpak en drijfnatte haartjes rond.

Dan wordt het  “even” droog.
Als ik de bocht van onze straat om fiets staan er 2 grote rioolreinigingswagens om een put heen, één ervan heeft zijn slurf vlakbij de put, maar er niet in. Alle regenpakmannen zitten in hun auto’s, alleen de inspecteur loopt rond. Dit is nog niet “onze put”!
Als ik terugkom van boodschappen doen zijn ze daar nog bezig.
Ik kan dus nog (snel even?) naar het toilet. Ook al moet ik niet, ik ga toch.
Omdat het kan.( in de brief staat niet hoe lang zij werk hebben! Ik kan het snel)

Om kwart over één rijden 2 grote gele rioolzuig/spuitwagens onze doodlopende straat in; het groene inspectiewagentje volgt. Helaas heeft de overbuurjongen zijn auto OP de put gezet (stond in de brief of je dat niét wilde doen) Hij heeft zeker de putdeksel niet gezien of de brief niet!
Zijn pa komt naar buiten en zet de auto, op verzoek, daar weg.
Een regenpakman met haak opent de put.

Ik hoef dit verder niet te zien en ga wat anders doen. Ik denk dan dat ik ze wel weg zal horen rijden, zodat de dweilen weer weg kunnen, de steen naar de tuin en wij weer naar het toilet kunnen wanneer en hoelang we willen.

Dan klinkt er plotseling een onderaards gerommel, een dof gorgelend hard geluid, alsof er een monster onder ons huis ontwaakt.
Voorzichtig open ik de toiletdeur. Als er een soort Loch Nessmonster uit onze toilet opduikt, wil ik het liever NU weten!
Niks te zien, maar de stank die uit het kleinste kamertje komt, doet me wensen dat ik de deur had dicht gelaten!

Even over tweeën rijden alle gele en groene rioolwagens weg.
Volgens de brief kunnen we het beste op dit moment de zwanenhalzen vol water laten lopen en de toiletten doortrekken.
Dát gaan we doen.
De rust is weer gekeerd; het rioolmonster slaapt weer

en wij kunnen weer