Het intreden van een nieuw jaar werd vroeger gekoppeld aan een vruchtbare periode. Zo begon het nieuwe jaar bij de Babyloniërs en Romeinen bij het begin van de lente, en bij de Egyptenaren op het moment dat de Nijl voor het eerst buiten zijn oevers trad.
Julius Caesar (geb 100 jr vóór Chr.- overleden (vermoord) 44 jr. v. Chr) vond die verschillende begindata niet praktisch en stelde in het jaar 46 voor Chr. vast dat 1 januari (maand genoemd naar god Janus) voortaan het begin van elk nieuw jaar was; De Juliaanse kalender trad in en verspreidde zich over het hele Romeinse rijk.
Paus Gregorius XIII (paus van 1572-1585) vond bepaalde zaken van de Juliaanse kalender ”onhandig”, zo was het moeilijk om het tijdstip van de viering van Pasen te berekenen; de schrikkeljaren maakten er te veel variabelen in.
Gregorius liet een ander systeem voor jaarberekening ontwikkelen door de Napolitaanse arts en filosoof Aloisius Lilius en voert deze in 1582 in: de Gregoriaanse kalender is een feit; Katholieke landen namen deze kalender meteen over, maar protestante en orthodoxe landen niet direct!
In Nederland namen Holland, Zeeland en de zuidelijke gewesten de kalender over, maar de overige gewesten doen dat pas na 1700!
Aloisius Lilius
De kerk gaf in 1575 een Christelijke betekenis aan 1 januari: De besnijdenis van Jezus*)
Nu konden de katholieken die dag óók vieren, maar met een religieuze betekenis!
(Sinds de vierde eeuw wordt de geboorte van Christus gevierd op 25 december)
Zeven dagen daarna (op de 8ste dag) zou zijn besnijdenis plaatsgevonden moeten hebben.
Jezus werd geboren als een Joods jongetje en moest dus conform het Mozaïsche gebod op de achtste dag van zijn geboorte besneden worden
*) Katholieke geestelijken vonden dat de viering van Nieuwjaar HEIDENS was
Elke dag wat - blog 