Verleden jaar, 2020 werd er voor de 25ste keer in Baarn een kerststallenroute georganiseerd, toen stonden in 257 tuinen kerststalletjes. We liepen de route op 20 december 2020.
Dit jaar, op 20 december besloten we de kerststallenroute in Huizen te gaan bekijken. Deze werd voor de eerste keer georganiseerd en deden er zo’n 30 tuineigenaars mee.
Huizen is van oorsprong een streng gelovige gemeente, na de reformatie werd in 1598 de eerste dominee benoemd die tot de Nederduits Gereformeerde Kerk behoorde. Later werd dit het Nederlands Hervormde Kerkgenootschap genoemd.
De gemeente Huizen heeft momenteel zo’n 41.000 inwoners, vast genoeg mensen met kerststalletjes!
Er zijn nogal wat wijken in de gemeente Huizen. Eén van die wijken Zuider Eng (2.145 inwoners) heeft het initiatief genomen tot deze route.
Omdat de objecten nog al verspreid over het dorp liggen besluiten we deze keer niet te gaan lopen, maar met de fiets te gaan. Een uitstekend plan, want de tuinen mét liggen best ver uit elkaar.
Op het eerste adres zagen we géén kerststal, terwijl het adres goed was; het bleek dat er een (klein) kerststalletje voor het raam stond! (een kijk-leermoment!)


Op het tweede adres stonden 2 fairybells (soort vlaggenmast met lichtjes in de vorm van een kerstboom) met daarin in allebei van mos een tomte*), een Scandinavische kabouter.
Apart was het wel en de man in wiens tuin een van deze 2 voorstellingen stond vertelde enthousiast dat zijn buurman ze zelf had gemaakt
Met een uitgeprint plattegrondje in de hand zochten we de adressen.
We reden door de staatsliedenbuurt en de schilderbuurt.
Het was hier, midden op de dag, doodstil. Er liep zelfs een eekhoorntje over de weg.
We rijden rondjes om een bepaalde straat te vinden.
Dan zien we de mooiste stal tot nu toe: Een mooie Peruviaans kerststal die, vermoed ik van katholieke mensen was, want “t kindeke” lag (nog?) er nog niet in!
[katholieke gewoonte om pas als men terugkomt van de nachtmis het kindeke in de kribbe te leggen]



Dan opeens horen we een ongelooflijke herrie, veel mannen met bladblazers (dat zie je nóóit vrouwen doen, althans ik heb het nog nooit gezien) met oranje jasjes staan op een kluitje te bladblazen (blad te blazen?)

We verlaten de herrie en zien in een tuin op een stenen voet een stalletje met kerstgroep en een dak van mos; het lijkt een etalage met kerstgroep!Apart.
Een dame die bij één van de stalletjes naar buiten komt vertelt dat een dergelijk gebeuren moet uitgroeien; volgend jaar zullen het vast meer stalletjes zijn.
Ik weet niet of de wens de vader van haar gedachte is of dat ze een voorspellende gave heeft, maar het was leuk om verschillende kerststalletjes in de openlucht (dus het mag ook in lockdown) te bekijken en onderwijl te zoeken naar straten en de adressen; een soort kerstspeurpuzzeltocht!


Het wordt frisser en aangezien we de meeste stalletjes in dit gebied gezien hebben moeten we, voor nieuwe stallen, naar het “buitengebied”.
Hier zien we 7 kastjes op een paal, waar in ieder kastje een andere scene van het kerstverhaal wordt uitgebeeld. Beeldschoon gemaakt. Helaas reflecteren de ruitjes enorm en kan ik er weinig duidelijke foto’s van maken. We besluiten hier in het donker terug te komen.
En inderdaad in het donker is het nog sprookjesachtiger. De heg achter de stalletjes is met lichtjes behangen, erg mooi.
We hebben niet alle stalletjes van de route gezien (gevonden) maar deze 7 kerstkastjes waren wel het mooist!




Drie van de 7 kastjes in de spotlights!
info; kerststallenroute Huizen.
*) Tegenwoordig associëren de Scandinaviërs de tomte vooral met Kerst. Dat is ontstaan in de jaren ’40 van de 19e eeuw. Toen werd de tomte ( beschermer van een boerderij) degene die de kerstcadeautjes bracht.
fijn dat ik even mee mocht kijken
LikeLike