Gisteren kreeg ik, van een familielid, een appje dat we.op dát moment 5 jaar geleden voor vakantie vertrokken naar Nieuw Zeeland. Het lijkt een eeuwigheid geleden.
5 jaar geleden hadden we nog geen weet van Corona en mondkapjes waren dingen voor artsen en in laboratoria, inentingen kreeg je alleen als kind of als je naar verre landen ging.
Er bestaat een uitdrukking : “Het telt als een tropenjaar” voortgekomen uit de koloniale tijd; voor berekening van pensioen telde een tropenjaar (een jaar dat men in de tropen werkzaam was) dubbel. Maar met de uitdrukking NU wordt bedoeld dat het een moeilijk jaar was, een jaar dat dubbel telde.
Ik denk dat een Coronajaar ook dubbel telt (niet voor pensioenopbouw, maar in het hoofd)
Eigenlijk voelt mijn vakantie toen in Nieuw Zeeland als wel 10 jaar geleden.
En nog zijn we niet van het COVID-19 virus af, zoals we gisteren op de persconferentie weer hoorden; meer ziektegevallen, dus worden maatregelen weer aangescherpt.
Aan veel dingen zijn we meer of minder “gewend” geraakt.
Dinsdags avonds naar de Jonge en Rutte kijken en horen wat we “moeten”
Mondkapje op zodra je je bij mensen in de buurt komt, geen vieringen meer van feestelijke gelegenheden (of héél klein) nadenken over wie er wél op een begrafenis mogen komen omdat het aantal bezoekers daar ook gelimiteerd werd.
Niet meer fysiek boodschappen doen maar online, met als gevolg iedere dag witte busje in de straat die pakjes afgeven.
Niet sporten, kinderen geen school, geen kunst kijken in musea of waar dan ook en niet naar een zieke vriend of vriendin want de kans dat je iemand ongewild aansteekt is groot en laten TESTEN als je het niet vertrouwd.
Niet naar het ziekenhuis met partner, kind of moeder; ook een (slechte) testuitslag hoor je alleen, je geliefde moet buiten het ziekenhuis wachten.
Veel van die maatregelen zijn al teruggedraaid, maar niet vergeten en misschien komen ook deze maatregelen weer terug. MOETEN ze terugkomen om ons tegen het virus te beschermen.

Rijen mensen vanmorgen bij het buurtcentrum, weer mensen met mondkapjes op, die netjes 2 aan 2 in de rij stonden; er werd daar ingeënt tegen pneumokokken.(pneumokokken =bacterie; Corona= virus)
Een geweldig land waar dit, onbetaald, vrijwillig kan; je krijgt een oproep en kunt wel of niet gaan.
Dat was ook zo met het Covid- 19 vaccin; je kreeg een oproep, kon aan of niet gaan.
83,8 % van de bevolking schijnt nu volledig gevaccineerd te zijn.
Ik heb al een (kwetsbaar) familielid die haar 3e inenting tegen COVID 19 heeft gekregen.
We leven in een rijk land waar dit allemaal mogelijk is. Terwijl in de allerarmste landen zoals Jemen en Soedan mensen, met het huidige priktempo in hun regio, nog 57 jaar moeten wachten totdat al hun inwoners volledig gevaccineerd zijn (bron: Oxfarm)
Soedan en Jemen
Hoi Baars, Ik word er verdrietig van. De bescherming op welke manier ook in de wereld is inadequaat en er wordt niet vertrouwt op onze Schepper. Ervaring daarin heb ik, maar overbrengen van dit vertrouwen is iets waar men nog steeds bang voor is. Deze hele kwestie staat ook bol van angst, terwijl vertrouwen een rust gevende oplossing, daar vertrouw ik op, Johannes
LikeLike
Vertrouwen hebben in de Schepper hoeft toch niet strijdig te zijn met vertrouwen hebben in de wetenschap die ook Scheppers werk is.
LikeLike