Eén of 2 keer per jaar gaan we naar de markt in mijn geboortedorp; “Naar de mart” heet dat in dialect.
Kijken en kopen (en soms ook in de hand nemen, want dat mag daar nog) van bijzondere dingen; fruit, groente, vis of planten
Deze keer liepen we zo’n grote fruit/groente inloopkraam in.
Meteen zag ik iets dat ik heel graag wilde hebben: cantharellen.
Als kind zochten we die in het bos.
Een Indische buurvrouw die ALLES over paddenstoelen keek ze na en kookte ze
Ze kwam dan later, achterom, een dampend bakje paddenstoelenragout brengen, heerlijk!
De groentedame zei dat ze NIET gewassen mochten worden maar schoongeborsteld, een tijdrovend werkje. Deze informatie weerhield me niet; ik zou borstelen!
Een stuk verder zag ik grote kastanjechampignons en… portobello’s.
Dát wordt een paddenstoelenragout én een met geitenkaas en pijnboompitten gevuld voorafje!
Ik zoek mijn lief, want spannende dingen kokkerellen is zijn ding.
Hij komt er dan net aangelopen met een bruinpapieren zak met appels.
Als we, aan het eind van de kraam gaan afrekenen, zegt de groentejongen “Delbare” tegen ons.
Geen idee waarover hij het heeft, zijn naast hem staande collega zegt: “Delbarestivale”
Als ik vragend kijk zegt de collega ”Zo heten de appels”.
Ik heb nog nooit van deze naam gehoord en mijn lief ook niet
“Ze zagen er zo lekker uit” zei hij ter verdediging
Ik heb daar geen mening over, ik eet zelden appels en vind ze er nooit “lekker” uitzien.
Thuis zoek ik het op: Delbare is een kruising tussen Stark Jon Grimes en Golden delicous.
Ik las dat de naam komt van de man die de kruising heeft bewerkstelligd : Georges Delbard uit Malicorne (F)
Vanaf 1973 werd deze appel op de markt gebracht.
Weer wat geleerd.
We lopen verder naar de kaaskraam en proeven stukjes kaas totdat we DE kaas hebben gevonden, lekker pittig. We zigzaggen*) de hele markt over, zodoende zien we wat alle kramen te bieden hebben.
We kopen nog meer fruit dat we niet alle dagen eten
Ik loop wel met afgewend hoofd langs de plantenkramen. Planten kijken is bij mij vaak kopen en de auto staat een flink eind van de markt af geparkeerd; we gaan NIET (nog meer) sjouwen.
Bovendien had ik ’s morgens al 2 plantjes (Bergthee) gekocht om het eenjarige, uitgebloeide spul in een plantenbakje te vervangen.(Onze supermarkt verkoopt plantjes voor 1 euro, onnodig te zeggen dat ik daar váák wat koop, tegen die prijs kan geen markt op)
Het was weer even leuk om over de mart te struinen én door het hooguit 2x per jaar te doen, blijft het leuk!
En, de paddenstoelenragout was heerlijk: ouderwets lekker!
*)Over de Mart zigzaggen=heen langs de ene kant terug langs de andere kant van het marktstraatje en zo alle straatjes door.
Elke dag wat - blog 
Hoi Baars, nee van de delbare appels nog nooit gehoord. De enige appel die ik lekker vond was de rode ster appel, en naam die je pas herkende als je hem op at: van binnen. Ik ben ook geen echte appelliefhebber, eerder abrikozen, druiven, kersen en frambozen en o ja pruimen ! De markt was niet mijn ding, ik sjouwde er wel over, maar eerder om de mensen te bestuderen. Werd er toen nog niet veel wijzer van. Maar jij Baars bent weer geslaagd met het onderwerp va vandaag, Johannes
LikeLike