Nostalgisch Hilversum

Je hebt een bijzondere band met het dorp of de stad waar je geboren- en de eerste 15 jaar- getogen bent.
Je kunt later mooier of groter gaan wonen, maar de band met dié stad of dorp wordt toch anders.
De buurt waar je geboren bent, waar je op straat gespeeld hebt, waar je vrienden en vriendinnen én veel van je familie woonde, waar je op lagere en middelbare school gegaan bent, die plek blijft je hele leven bijzonder.

Door omstandigheden zijn wij nu een paar dagen in het dorp waar ik geboren en getogen ben en waar mijn lief ook een groot deel van zijn jeugd heeft doorgebracht.
Ik voel de bijzondere band als we door het dorp lopen en fietsen, plekken zien waar bekenden woonden en waar gebouwen stonden en soms nog staan.
Gebouwen die je vroeger voor lief nam en die nu bijzonder blijken te zijn ook omdat je ze met andere ogen bekijkt.

Laat me u, lezer, rondleiden in mijn geboortedorp aan de hand van een paar gebouwen die genomineerd zijn voor de Hilversumse Architectuurprijs en andere plekken die bijzonder zijn.

We beginnen niet bij het begin, maar bij no.4 van de genomineerde architectuurprijslijst
De vroegere Hilversumsche bad- en zweminrichting

Deze badinrichting werd  in 1913 feestelijk geopend, voor het zwemwater werd gebruik gemaakt van grondwater dat achter het gebouw werd opgepompt uit de nabijgelegen zandgrond.
In 1948 sloot de bad- en zweminrichting definitief*)wegens “onvoldoende bedrijfsresultaten” het gebouw werd verkocht aan het Apostolisch  Genootschap

*)Aan het eind van de Tweede Wereld Oorlog  was de zweminrichting al een tijd gesloten voor publiek geweest. Toen deed het dienst als noodopvang in verband met de mogelijke inzet van mosterdgas als strijdmiddel. Daartoe was op last van de Duitse bezetters een noodvoorraad steenkolen in de zweminrichting opgeslagen om warm waswater te kunnen maken. De Duitsers dachten bij een gasaanval het water ter bestrijding daarvan nodig te hebben. Na de bevrijding ging het bad weer “gewoon” open!

Vandaar fietsen we naar nominatie 5 “Twee woningen in oud badhuis”  
Van badhuis mét zwembad naar een badhuis zonder zwemmogelijkheid, een Dudokgebouw!
Dit badhuis werd in 1921 in gebruik genomen (veel mensen hadden geen badgelegenheid thuis)
Het functioneerde als badhuis tot 1975, daarna werd het een medisch centrum.
Nu zijn er 2 woningen ingemaakt. Omdat de bewoners privacy willen is er e.e.a. aan de buitenkant veranderd; het open karakter dat Dudokgebouwen kenmerkt wordt m.i. hierdoor te kort gedaan, maar het blijft een karakteristiek gebouw.

Van al dat fietsen zijn we dorstig en hongerig geworden en we  lunchen op de voormalige zand- en zoutbunker aan de Oude Haven. Dat zout en zand was nodig om gladheid te bestrijden.
De bunker werd gebouwd in de periode van 1940 tot 1946 (een lange tijd, maar wegens de oorlog was er moeilijk aan bouwmaterialen te komen) Het gebouw overbrugt het verschil aan hoogte tussen de Havenstraat en de Oude Haven.

Sinds 2004 is er beneden een aquariumspeciaalzaak in de bunker gevestigd en sinds 2011 is er nieuwbouw bovenop gepleegd en is daarin restaurant Parc gevestigd. Een geweldige plek om neer te strijken, lekkere broodjes, goede koffie en een geweldig uitzicht!

Op het terras raken we in gesprek met de eigenaar. Hij vertelt ons dat de aquariumzaak nu de helft van de onderverdieping van de bunker in gebruik heeft en hij de andere helft heeft gekocht. Hij heeft er “woeste” plannen mee,(appartementen? kantoorruimte?) die allemaal nog in ontwikkeling zijn. We hopen voor hem dat het gaat lukken, want het ziet er nu onderin, behalve het stuk met de (tropische) vissen, erg “verlopen” uit.

Wordt vervolgd