Religieuze gebouwen

Ook als je niet gelovig bent kunnen kerken of  tempels, synagogen of moskeeën je iets doen.
Omdat ze, architectonisch bijzonder zijn, mooi ingericht zijn, of “gewoon” omdat er een bepaalde sfeer hangt.

Ook het tegenovergestelde is waar, je kunt zo’n gebouw, als toerist bijvoorbeeld, binnenkomen en onder de indruk komen van de naargeestige sfeer, de beklemming die er hangt (wegwezen denk ik dan)
Ik ben in en bij vele kerken, tempels, moskeeën en synagogen geweest; het intrigeert me dat mensen in alle tijden en van allerlei geloven geld, tijd en energie hebben gestoken in het bouwen van vererings- en samenkomstplekken en die gebouwen hebben “aangekleed” met schilderijen, kunstvoorwerpen, naamplaten, beelden en meer.

Dat mensen elkaar wilden overtreffen met een nog grotere tempel of kerk om te laten zien dat ze nog meer geloven, nog meer vereerden,  nog meer geld hebben, lijkt mij tegenstrijdig met de basis van geloof; het innerlijk, het wezenlijke.

Dat er mensen begraven zijn onder de religieuze gebouwen, er graftombes in staan maakt het niet alleen een plek van de levenden maar ook van de doden.

De grootste en bijzonderste kerk is vermoedelijk de Sagrada Famillia in Barcelona, het levenswerk van  bouwmeester Antonio Gaudi (geboren in 1852, in 1926 aangereden door een tram en overleden).
De bouw van de kerk begon in 1882 ( Gaudi nam de bouw een jaar later over)
De bouwmeester is al jaren dood maar aan de kerk wordt nog steeds verder gebouwd. Men vermoedt dat de bouw rond 2026 klaar zal zijn.

Ik ben er geweest, indrukwekkend, maar qua sfeer deed het me niets. Daarvoor hoeft een kerk niet groot of rijk geïllustreerd te zijn.
Het kerkje waar ik toen ik jong was ter kerke ging ziet er van buiten “warm”(hout) uit en is van binnen vrij sober, maar het voelde “geborgen” Een gevoel dat je in de Sagrada Famillia niet gauw zal hebben

Hoe je een kerk, synagoge, moskee of tempel ervaart hangt natuurlijk ook van je geloof af.
Toen ik, als kind, catechisatie volgde, vond ”onze” dominee dat we, vóór we belijdenis zouden kunnen doen, ook met andere geloven kennis moesten maken. Zo bezochten we onder zijn leiding een synagoge en een katholieke kerk. Moskeeën en tempels waren niet er in onze omgeving niet ( én het gebouw moest wel met de fiets te bereiken zijn)

Zelf, afgedwaald van het instituut KERK ben ik hem nog steeds dankbaar voor de kennismaking met andere geloven; het heeft mijn blik verruimd.

Ik bezocht kerken in Europa, Boeddhistische tempels in Vietnam, moskeeën in Turkije en Synagogen in Budapest; het zijn plekken waar vereerd wordt, waar je, zo niet een Goddelijke aanwezigheid, dan wel eeuwen van menselijke aanwezigheid voelt.

De mooiste én ontroerendste kerk die ik ooit gezien heb is de Abbey in Bath (Engeland)
Ook de “pr” van de kerk en het  uitdragen van hun geloof sprak me heel erg aan
Op de folder staat over de kerk ”A moment of stillness in the beating heart of a vibrant city”
(Bath is ná Londen de drukst bezochte toeristenplaats in Engeland)
En over het geloof, het “verhaal” van Jezus (zie ook blog 21 dec.2019) staat:

Jezus werd meer dan 2000 geleden geboren in een klein dorpje in het Midden-Oosten, genaamd Bethlehem.
In de eerste 30 jaar van zijn leven deelde hij het gewone leven en werk van een gewoon gezin.
In de daaropvolgende 3 jaar gaf hij mensen onderricht over God en genas hij zieke mensen aan de oevers van het Galileameer.
Hij vroeg 12 gewone mensen om zijn helpers te zijn.
Hij had géén geld.
Hij schreef géén boeken.
Hij stond niet aan het hoofd van een leger.
Hij streefde niet naar politieke macht.
In zijn hele leven reisde hij nooit meer dan 250 kilometer.
Op 33 jarige leeftijd werd hij ter dood veroordeeld en aan een kruis genageld.

Het allereerste begin van het Christendom teruggebracht tot de essentie.

Voor het bezoek aan een moskee, tempel of synagoge heb je, als je niet tot dat geloof behoort, uitleg nodig. Om te begrijpen wat je ziet, waartoe voorwerpen dienen, wat de mensen die deze religie volgen, geloven.
Zo werd ik ooit rondgeleid in de mooiste synagoge in Nederland, in Enschede

1928 architect Karel de Bazel

Wat me daar, behalve de visuele herinneringen, van bijgebleven is dat de gids een niet-Jood was: er waren geen mensen van het Joodse geloof in Enschede meer, die rondleidingen konden (wilden) geven.
Je hoort de uitleg vanuit een boekje geleerd, niet van uit het hart. Anders.

De Hagia Sophia (= heilige wijsheid) in Istanbul is van oorsprong een Christelijk, Oosters orthodoxe kathedraal, die ik bezocht heb toen het als moskee in gebruik was (en nog steeds is) en tot Ayasofia was omgedoopt.
In het jaar 537 was de Hagia Sophia  de grootste kathedraal ter wereld (Istanbul heette toen nog Constantinopel) De versieringen, de afmetingen, de leegheid maakt indruk, maar voor mij voelde het meer als een museum dan als een gebedshuis.

De laatste bijzondere tempel waarvan ik hier melding van wil maken is de tempel van de 1000 boeddha’s in Frankrijk. Op (kampeer)vakantie in Frankrijk (30 km ten zuiden van Autun) kwamen we deze tempel tegen: we mochten erin.

Wat ik me daar het meest van herinner is de sereniteit. Hoewel er monniken en toeristen liepen, was er een bijzonder soort bijzondere kalmte daar.
Gestrest, luidruchtig of druk; als je op het complex rondliep kwam er een soort rust over je, iedereen praatte zachtjes (of helemaal niet)

Er zijn veel mooie religieuze gebouwen in de wereld het bekijken waard.
Er zijn er waarin je “iets” voelt Sommigen zullen dat een goddelijke aanwezigheid noemen.
Ik zie het als een gevoel van sereniteit; een gevoel onderdeel te zijn van iets dat boven jezelf uitstijgt

Bij het instituut kerk wil ik niet horen, niet bij een bepaalde religie.
Wat ik wél wil is me een onderdeel voelen van een groter geheel, niet met etiket; geen Christendom, Boeddhisme, Islam of Jodendom of wat dan ook, maar onderdeel van de spirituele mensheid in zijn geheel; in sommige kerken voel je dat; het onderdeel zijn van.. iets groters.

Het paaltje, met aan alle vier de kanten deze tekst, staat voor een kerk, maar je hoeft niet gelovig te zijn om hier even bij “stil te staan”.