“Wordt eens volwassen” een opmerking die je (meestal) als puber krijgt als je, in de ogen van een volwassene, iets kinderlijks doet.
En dan bén je volwassen, althans voor de wet, dan gedraag je je (meestal) volwassen, maar wat brengt je dat?
Is het niet heerlijk als je, ook al ben je 30,40 ….of 80 nog eens op een schommel kan zitten? Of op de kermis in de botsautootjes gaat?
Mijn lief zegt daarover: het lijkt me vreselijk om op een dag wakker te worden en te ontdekken dat ik echt volwassen geworden ben”
Zó kun je het ook bekijken, het is soms heerlijk om het leven door de ogen van een kind te bekijken; het “(op)nieuw” te zien. Het andere standpunt, letterlijk van kindhoogte en figuurlijk van een iemand van de kleuterleeftijd, in te nemen
Als je volwassen wordt raak je dat onbevangene kwijt. Dat móet ook als je een gezin gaat stichten, een huis gaat kopen, een baan krijgt.






Maar in je “vrije tijd” kun je nog best dat onbezonnene hebben en eens huppelen of in het gras gaat liggen om naar de miertjes te kijken.
Zelfs in kabouters geloven als je dat wil ( ik zie ze soms in het bos)




Zelf word ik wel eens voor naief uitgemaakt, dat heeft niet (alleen) te maken dat ik op een wel eens op een schommel ga zitten als ik die tegen kom, maar ook dat ik mensen vertrouw totdat het tegendeel bewezen is.
Ik ben niet argwanend of getekend door het leven omdat ik vaak bedrogen ben. Ik kies ervoor om dat NIET te zijn, als dat naïef is, het zij zo.
Het voordeel van onbevangen zijn is dat je bijzondere situaties meemaakt ( in terecht komt), dingen meemaakt waar je anders NIET in terecht gekomen zou zijn.
In mijn leven zijn dat méér positieve ervaringen dan negatieve!
Mijn (levens) advies:
Wees (soms) kinderlijk, zie dingen door kinderogen en geniet wat meer
Lieve Baars, Ooit zei Jezus, wordt als de kinderen en dat heeft zo zijn gevolgen, aangenaam, op alle punten, Johannes
LikeLike