Het woord “karma” komt uit het Sanskriet ( heilige schrijftaal voor het brahmanisme, boeddhisme, jaïnisme en hindoeïsme) en betekent letterlijk “doen” of “handelen”

Het woord is heel oud, zo’n 2000 tot 2500 jaar voor Christus waren de voorlopers van de religies van het hindoeïsme en boeddhisme,  de oud-Indische Vedische religies er al mee bezig.
In eerste instantie werd karma gebruikt voor rituele handelingen.
Pas veel later ging men geloven dat alle handelingen die men hier op aarde doet gevolgen heeft voor een volgend leven.

Niet alle Oosters religies geven dezelfde interpretatie aan het woord “karma’
In sommige religies gaat het om de intenties van het handelen, in andere religies gaat het niet om de intentie maar om het resultaat van je “doen”

Onlangs las ik dat hier, in de Westerse wereld karma “bekend” werd aan het eind van de negentiende eeuw met de opkomst van de  theosofie*)
Nu is het wel een vast begrip in de Nederlandse taal geworden (bron; hoogleraar Aziatische religies aan de Radbouduniversiteit) Op internet stonden nog een paar “Karma citaten” waarvan ik er twee heb uitgekozen.

Karma heeft dus te maken met het leven ná dit leven; reïncarnatie- wedergeboorte[ (Latijn: caro = vlees re=opnieuw dus wedervleeswording] Handelingen in dít leven hebben gevolgen voor een volgend leven.
(en volgende levens) door middel van wedergeboorte.

Niet ieder mens gaat dood én begint een nieuw leven op aarde, geloven boeddhisten.
Leven is, in hun ogen, een bewustzijn. Iemand die zich in DIT leven manifesteert als mens kán in een volgend leven een kat, olifant of mier zijn.
Onlangs las ik dat boeddhisten geloven dat reïncarnatie ook op een andere planeet of een ander universum
kan plaatsvinden.

wedergeboorte




*) theosofie = wijsheidsreligie die gelooft dat alle religies ontstaan zijn uit één universele tijdloze wijsheid.